• Laatste Zomerfietstocht naar Oekraïne-opvang
    In de maanden juli en augustus organiseert de Progressieve Partij Aalten-Dinxperlo weer zomerfietsexcursies op de woensdagavonden. De tocht begint steeds op de Markt te Aalten en voert langs mooie stukjes natuur naar een interessante bestemming. Op woensdag 20 augustus wordt de serie afgesloten met een flinke tocht over ’t Hagt naar Dinxperlo, waar een bezoek gebracht wordt aan de opvanglocatie voor Oekraïeners. . De moeite waard Organisatoren Gerrit Stronks en Theo Bauhuis van bestuur en fractie van de organiserende Progressieve Partij: “Onze fietstochten hebben altijd een doel dat een verbinding heeft met de lokale actuele politiek. Daarom vonden wij het logisch en zinvol om aandacht te besteden aan de gasten uit Oekraine die in onze gemeente op verschillende plekken verblijven. Er worden 193 mensen in onze gemeente opgevangen, waarvan een flink aantal in een tot opvang omgebouwd bedrijfsgebouw op het industrieterrein te Dinxperlo. Mogelijkheid om in gesprek te gaan. Medewerkers van de opvang zullen aanwezig zijn om de kamers en de gemeenschapsruimten te laten zien en vragen te beantwoorden over de dagelijkse gang van zaken. Enkele bewoners zullen met een tolk aanwezig zijn om vragen te beantwoorden. Mensen mogen alles vragen: hoe beoordeelt men de situatie in de Oekraïne, waar komt men vandaan, werken ze overdag of gaan ze naar school?” Fietstocht van 1,5 uur. De opvanglocatie voor Oekraïners in Dinxperlo is gevestigd op het industrieterrein. De fietstocht erheen voert door de Aaltense Heurne, langs de Duitse grens over ’t Hagt en duurt zo’n 1,5 uur. . Nadere informatie en opgave 20 augustus Vertrek van de Aaltense Markt om 18.30 uur. Fietsers uit Dinxperlo op eigen gelegenheid. Op www.progressieve-partij.nl staat meer informatie over het fiets-excursie-programma van deze zomer. Opgeven graag van te voren via secretariaat@progressieve-partij.nl.
     
  • Tuin moet passen bij persoon.
    De Heurne – Op -waarschijnlijk- de heetste avond van het jaar stapten toch zo’n dertig tuinliefhebbers woensdagavond 13 augustus op de fiets vanaf de Markt te Aalten richting De Heurne. De bestemming was het terrein van Esselink Tuinen, waar nog zo’n 10 mensen zich aansloten voor de vierde fietsexcursie georganiseerd door de Progressieve Partij Aalten-Dinxperlo. In de kapschuur die vol hing met schetsontwerpen en foto’s van recent aangelegde tuinen werd de groep welkom geheten door vader Harry en zoon Ard Esselink, resp. oprichter in 1970 en huidig directeur van Esselink Tuinen. Ze waren verrast door de grote belangstelling ondanks de hitte en vonden het leuk te merken dat er zoveel belangstelling is voor hun werk. Uitgangspunt is de persoon. Als inleiding een leuk plaatje van twee naast elkaar gelegen (buren) tuinen op een perceel exact even groot, qua ligging hetzelfde, ook de positionering t.o.v. het huis hetzelfde. Maar twee totaal verschillende ontwerpen en dus uitvoering. De eerste strak architectonisch met water-elementen, strakke lijnen, enkele primaire kleuren. De tweede groen, natuurlijk, laat maar groeien, speelelementen, veel verschillende kleuren, grassen, bloemen en planten. De een -naar wens van de bewoners- onderhoudsarm; de ander een mooie speel- en klustuin. De verschillen gesymboliseerd door een boomstam die op beide percelen ligt, over de erfgrens heen: de ene kant afgewerkt tot een zwevende strakke tafel, de andere als een echte klauterboom. Moraal van dit verhaal: Begin elk ontwerp bij de persoon van de opdrachtgever. Welk type mensen past bij welk type tuin. Duurzaamheid, circulair en natuurlijk Bij het bedrijf (zo’n 25 medewerkers), waarvan de omzet uit plm. 60% aanleg en 40% onderhoud bestaat, is duurzaamheid een belangrijk issue. Voor veel klanten ook. Dat levert aardige discussie op. Is een tuin met blokken graniet die honderden jaren oud zijn en nog honderden jaren meegaan duurzaam of niet. Volgens Ard wordt het tijd dat ook in Nederland net als in België richtlijnen komen voor een bepaald (laag) percentageverhard tuinoppervlak. Uiteraard gebruikt men geen giftige bestrijdingsmiddelen. Vreemd dat particulieren nog allerlei rommel kunnen kopen en gebruiken. Bedrijven niet. Ook zitten regeltjes voor composteren in de weg: eigenlijk moeten (groen)afvalstromen herleid kunnen worden naar de oorsprong, maar als alles op één hoop gecomposteerd wordt kan dat natuurlijk niet. Engerlingen vormen overal een heftig probleem. Een oplossing van een hovenier: plant een lariks als haag: die heeft veel meer wortels dan een beuk. Of zet de beukenhaag in een “bed” van klei. Bezoekers kregen leuke filmpjes van imposante en eenvoudige tuinen voorgeschoteld. En discussieerden hardop mee over de voor- en nadelen van een zwemvijver en een zwembad. Tuinen, zichtlijnen en grasdaken Wie over de Caspersstraat rijdt, ziet natuurlijk al zo’n 20 jaar het ronde woonhuis-dak met grasbedekking van de fam. Esselink. De tuinen erom heen oogstten veel bewondering bij de bezoekers: Vooral met het spelen met zichtlijnen van heggen en borders en de vele soorten -onderhoudsarme- grassoorten die het hele jaar door in verschillende kleuren te bewonderen zijn. Ook hier leuke gesprekken over hoe je nu de waterlelies in een vijver een beetje in toom houdt, welk bloemenmengsel (akkerranden) nu het meest biodivers is. Ook hier deze zomer voor het eerst een patrijzennest. En de invloed van de grondwaterstand op (fruit)bomen. Enkele periodes van droogte gevolgd door nattigheid doen bomen letterlijk verstikken. Het uitzicht op het dak (een strak gazonnetje) is prachtig. Door het grond- en graspakket is de temperatuur in huis altijd aangenaam, ook met deze hitte. Tegen het tweeduister stapten de fietsers weer op richting Aalten, hoewel velen nog niet genoeg hadden van de tuinen, tips en voorbeelden. Laatste excursie deze zomer Op woensdag 20 augustus vanaf 18.30 uur alweer de laatste van de serie van vijf fietsexcursies van deze zomer. Dan wordt er een bezoek gebracht na een mooie fietstocht door ’t Hagt, aan een groep mensen uit Oekraïne die hier te gast is in Dinxperlo
     
  • Wilders door de morele ondergrens: protesteer!
    Deze maandag zakte Wilders voor eens en voor altijd door de morele ondergrens. Wat een ontzettend smerig, vuil en respectloze tweet stuurde deze ophitser de wereld in. Natuurlijk hoor/lees je de verschillende voorspelbare reacties al: je moet er niet op reageren, want het is hem alleen om ophef en aandacht te doen. Elke keer dat je er iets van zegt is er weer aandacht voor hem en zijn racistische ideeën. En de andere kant zoals Chris Klomp en prof. Leo Lucassen die steeds maar weer aangeven hoe verwerpelijk de ideeën en methoden van extreemrechts zijn. Ik vind ook dat je op een gegeven moment niet meer kunt wegkijken, zwijgen, net zo doen of er niets aan de hand is. Mensen moeten weten wat hun stem op Wilders betekent: rassenhaat, uitsluiting, polarisatie. Met methoden die rechtstreeks uit de jodenhaatcampagne van Hitler-Duitsland afstammen. Dat moet stoppen. Je kon verwachten dat op de sociale media ook in de gemeente Aalten radicaal –rechts van zich liet horen. Met wel een heel vreemde redenering. Door dit afschuwelijke plaatje te plaatsen en mijn afkeuring erover uit te spreken zou ik de polarisatie aanwakkeren, ik zou als wethouder alleen maar het algemeen belang moeten dienen en dus over zoveel smerigheid mijn mond moeten houden zo was de boodschap. Dat ga ik dus niet doen. Ook wethouders die voor de hele gemeente werken hebben hun eigen (politieke) opvattingen maar vooral ook de plicht om aan te geven waar de grenzen van vrijheid van meningsuiting liggen. Die is met deze Wilders-vuiligheid ver overschreden. Gelukkig meldde de NOS dat donderdag al 2500 mensen een klacht hebben ingediend bij Meld.Online Discriminatie | Meld.Online Discriminatie Ik ben voorstander om met elkaar in gesprek te gaan over wat er mis is in deze wereld en hoe we dat politiek en in debat met elkaar kunnen oplossen. Maar ik vind ook dat je een grens mag trekken als propaganda overgaat in haat-propaganda en ophitserij. Ik beraad me (samen met o.a. Radar op stappen hoe met deze haat om te gaan, (affectieve) polarisatie te vermijden en weer on speaking terms te komen. Onderstaande plaatjes zullen dan geweerd moeten worden. Juist dit weekend bezochten we het uitstekende nieuwe Museum Dwangarbeid in Weimar. Daar werd op een gruwelijke manier weer duidelijk wat het ophitsen en opzetten van bevolkingsgroepen tegen elkaar tot gevolg kan hebben.
  • Vierde fietstocht naar Esselink Tuinen
    In de maanden juli en augustus organiseert de Progressieve Partij Aalten-Dinxperlo weer zomerfietsexcursies op de woensdagavonden. De tocht begint steeds op de Markt te Aalten en voert langs mooie stukjes natuur naar een interessante bestemming. De vierde fietsexcursie is op woensdag 13 augustus. Via een mooie fietstocht door de buurtschappen IJzerlo en De Heurne rond 19.45 uur aan bij de bedrijfsgebouwen van Essellink Tuinen Voorbeelden maken nieuwsgierig. Organisator wethouder Joop Wikkerink: “Dit bedrijf stond al een tijdje op ons verlanglijstje, zeker toen we de (al deels uitgevoerde) ontwerpen zagen op onze eerste excursie dit jaar bij De Welsker en de nieuwe woning aan de Kamerstraat”. “Ook de tekst op de website van het bedrijf maakte ons heel erg nieuwsgierig”: -Een tuin hoort groen te zijn, daarin geloven we. Een verbinding tussen binnen en buiten. Natuur waarvoor je niet ver weg hoeft, maar gewoon in eigen tuin. Een plek waar je wegkijken kan, langs het lijnenspel en verder. We leggen die tuin aan met passie, met mensen uit het vak. Mensen die je ontzorgen, jouw tuin verzorgen. Of hem onderhouden, voor wie daar zelf niet van houdt. Een natuurlijke plek, waar je buiten van binnen voelen kan. Een tuin die groen is, natuurlijk en doordacht, met de architectuur in lijn gebracht. – Oprichter Harrie en zoon Ard nemen ons mee in de wereld van de natuurlijke tuinen. Fietstocht van 1,5 uur. Esselink Tuinen is gevestigd aan de Dersenkamp 4 in De Heurne. De fietstocht van 13 augustus start om 18.30 uur op de Markt in Aalten; de route is nog een verrassing maar voert via de mooiste plekjes in de buurtschappen IJzerlo en de Dinxperse Heurne richting bedrijf. Einde weer op de Markt om ongeveer 21.45 uur Nadere informatie en opgave 13 augustus Vertrek van de Aaltense Markt om 18.30 uur. Fietsers uit Dinxperlo op eigen gelegenheid. Op www.progressieve-partij.nl staat meer informatie over het fiets-excursie-programma van deze zomer. Opgeven graag van te voren via secretariaat@progressieve-partij.nl. Volgende bestemming. Op woensdag 20 augustus is het reisdoel een opvanglocatie voor Oekraïense vluchtelingen in Dinxperlo. Met behulp van een tolk gaan we in gesprek met enkele Oekraïners. Tevens laat de locatiemanager het onderkomen zien.
     
  • Zomerschool 2025 begonnen!
    Deze week zijn we begonnen met de Zomerschool in Dinxperlo. Vier weken lang komen kinderen uit de gemeente Aalten – voor wie Nederlands niet de eerste taal is – samen om spelenderwijs te werken aan hun taalvaardigheid. De zomerschool helpt voorkomen dat kinderen in de vakantie achterop raken met de taal. Door middel van creatieve, sportieve en educatieve activiteiten houden we hun Nederlands op peil, en hebben we vooral veel plezier! Het thema van de Zomerschool is dit jaar ‘Nederland’. Elke dag staat een andere provincie centraal. Met sport, spel, knutselactiviteiten en uitstapjes ontdekken de kinderen de Nederlandse cultuur, tradities en landschappen – van de Friese Elfstedentocht tot het carnaval in Brabant. Een waardevol project dat bijdraagt aan een soepele start van het nieuwe schooljaar.
     
  • Op bezoek bij Hofleverancier
    Aalten – De tweede fietsexcursie deze zomer, georganiseerd door de Progressieve Partij Aalten-Dinxperlo voerde deze woensdag langs een mooie landschappelijke route door de Haart, de Heurne en een stukje Lintelo naar het industrieterrein in Aalten. Na een goed uur fietsen kwamen de 30 deelnemers daar aan op de Tweede Broekdijk. Daar stonden nog eens 10 deelnemers te wachten, waaronder een internationaal Frans sprekend gezelschap dat op een vakantieboerderij logeerde. Plaats van bestemming was borstelfabriek Lurvink aan de Tweede Broekdijk, in de wandeling Luva. Familiebedrijf Lurvink De fietsers werden welkom geheten door Martin Lurvink, de zesde generatie Lurvink in dit familiebedrijf. Hij gaf samen met zijn directeur van de vestiging in Cuijk een mooie presentatie over het bedrijf, dat in 1821 werd opgericht en een tijdlang gevestigd was op de hoek Hogestraat/Beeklaan in Aalten. Martin vertelde dat hij als jongen graag politieagent wilde worden, maar in 2009 toch in het bedrijf van zijn vader stapte, die korte tijd daarna overleed. Met veel hulp van zijn medewerkers slaagde hij erin langzamerhand het bedrijf uit te bouwen. En ze maken daar borstels, veel borstels, bezems en stoffers in onnoemlijk veel varianten, maten en soorten. Vestigingen. In de loop der jaren heeft Luva een aantal samenwerkingsverbanden aangegaan, bedrijven overgenomen en nieuwe bedrijven gesticht in bijv. Sri Lanka. Maar ook in België is men actief. Een mooi verhaal is de vestiging in Dubai. In de eerste periode Trump werd het materiaal uit China en Sri Lanka met 50 importheffingen belast, maar in Dubai niet. Dus men opende een verkoopkantoor gericht op de VS met 0% importheffing. De bedrijven in Sri Lanka (de laatste Jovera (met de voornamen van zijn kinderen) werd op 31 mei geopend) zijn voornamelijk ook strategisch belangrijk: dicht bij de grondstoffen kokoshaar en hout van de rubberboom. Bovendien zijn de lonen laag in Sri Lanka, maar bij de bedrijven van Luva hoger dan normaal plus goede voorzieningen. Natuurlijk is de transportroute een uitdaging. Gemiddeld duurt het 6 maanden voordat de in Sri Lanka geproduceerde borstels in Nederland op de markt komen; vandaar ook de relatief grote voorraden. Borstels en bezems. De deelnemers keken hun ogen uit toen de nieuwste borstel-productie machine werd aangezet door operator Lidy Nijman. Eerst wordt in de houten borstelplaat razendsnel een gatenpatroon geboord. Daarna worden de (bosjes) haren van plm. 20 cm in kleine plukjes met een krammetje bij elkaar geboden en geknakt. Dat plukje wordt met het krammetje naar beneden in de gaatjes “geschoten”. Lidy vertelde dat deze machine normaal gesproken tot zo’n 200 bezems per uur kan produceren. Dat moet ook wel want er komen wel eens orders binnen van zo’n 70.000 bezems bijv. voor de Action. Per maand wel te verstaan. De meeste bezems en borstels worden geproduceerd voor winkelketens of bedrijfsmiddelen leveranciers als Kramp, Vero, Intratuin, Welkoop. Martin liet bijgaand filmpje zien, 10 jaar oud, uit het programma Klokhuis waar uitgelegd wordt hoe de bezems bij Luva gemaakt worden. Klik hier Dagbestedingsplekken Estinea. Wat het bedrijf ook uniek maakt is dat er een hele afdeling arbeidsmatige dagbesteding in huis is, waar bewoners en cliënten van Estinea (zorginstelling voor mensen met een beperking) werkzaam zijn met inpakwerk, stickeren, onderdelen sorteren. Zij worden begeleid door een eigen werkleider, maar zijn opgenomen als echte werknemers. Dat is een mooi systeem om mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt toch “in te voegen” in het arbeidsproces. In Aalten gaat het om een (wisselende) groep van ongeveer 10 mensen. Duurzaamheid. Steeds meer moet gelet worden op de duurzaamheid. Dan lijkt een fabriek in Sri Lanka niet zo erg duurzaam, maar tijdens de rondleiding werd verteld dat het hout van de bezems hoofdzakelijk van de rubberbomen komt. Deze bomen staan in grote plantages en na 5 jaar kan een rubberboom 15 jaar latex voor de rubberproductie leveren. Dan wordt de boom gekapt om plaats te maken voor een volgende generatie. Dat hout wordt gebruikt voor de houtjes aan bezems en borstels. Ook een product wat daar in de natuur groeit zijn de kokosharen die gebruikt worden voor bezems. Zo doet men niet aan recycling, maar “pre-cycling”. Het hout is allemaal met FSC keurmerk. Ook de kunst-stof bezems zijn van gerecycled materiaal. Hofleverancier. Natuurlijk is het bedrijf met z’n 22 medewerkers (in Aalten) erg trots op het behaalde keurmerk “hofleverancier”dat in 2021 direct na de corona-lockdown werd uitgereikt door de burgemeester. Ook mooi is dat de vader van Martin al begonnen is met de procedure voor de aanvraag, maar dat hij het met hulp van adviseurs kon afmaken. De bezoekers waardeerden de excursie, de hofleverancier plaquette èn het feit dat Martin de Jonge Ondernemer van het jaar 2025 van VNO-NCW Jong Management geworden is met een welgemeend applaus.
  • 3e fietsexcursie naar Bert Lensink Zachtfruit
    In de maanden juli en augustus organiseert de Progressieve Partij Aalten-Dinxperlo weer zomerfietsexcursies op de woensdagavonden. Onder de noemer “fietsen met de fractie en wethouder” wordt het nuttige met het aangename verenigd. Iedereen kan meedoen, ongeacht kleur, geloof, ras, gender, politieke overtuiging of nationaliteit. Iedereen is welkom. Vooral mensen die niet op vakantie gaan, kunnen zo ook enkele excursies meemaken naar bijzondere plekken in onze gemeente. Gecombineerd met een gezonde fietstocht van zo’n 20-25 km. Bert Lensink Zachtfruit De derde fietsexcursie is op woensdag 6 augustus. Via een mooie fietstocht door de buurtschappen Dale, Barlo en Lintelo komen we rond 19.45 uur aan bij Bert Lensink Zachtfruit. Dit is een bijzonder bedrijf, bekend van de tientallen pompoenen die in de herfst langs de weg staan. Maar daarnaast specialist in zacht fruit zoals aardbeien, frambozen, bramen, rode bessen. Vanaf 20.00 uur geven Bert en Christie Lensink een uitleg over de historie, de werkzaamheden en producten van dit bedrijf. Natuurlijk proeven we van het zomerse fruit en krijgen we een rondleiding. Er zijn nog volop zomer-aardbeien te koop voor een zacht prijsje. Dus…. Fietstocht van 1,5 uur. Bert Lensink Zachtfruit is gevestigd aan de Varsseveldsestraatweg 93 te Aalten. De fietstocht van 6 augustus start om 18.30 uur op de Markt in Aalten; de route is nog een verrassing maar voert via de mooiste plekjes in de buurtschappen Dale, Barlo en Lintelo richting kwekerij. Einde weer op de Markt om ongeveer 21.45 uur Volgende bestemming. Op woensdag 13 augustus is het reisdoel Esselink Tuinen in De Heurne. Oprichter Harrie Esselink en zoon Ard vertellen de bezoekers over hun passie voor tuinen. Voorbeelden zijn al langs geweest tijdens de eerste excursie bij De Welsker en nieuwbouw Kamerstraat. Foto’s: Bert Lensink Zachtfruit Aalten (eigen foto)
     
  • Fantastische fietstocht naar De Heurne
    Op woensdag 23 juli vertrokken om 18.30 uur plm. 30 mensen in twee groepen voor de eerste fietsexcursie georganiseerd door de Progressieve partij Aalten-Dinxperlo. Via een mooie bosrijke route door Lintelo en De Heurne was de eerste stop boerderij De Welsker waar nog zo’n 10 aanwezigen zich aansloten voor de uitleg en rondleiding bij dit prachtig gerestaureerde stukje erfgoed door eigenaresse Judith Bertelink en architect Vincenth Schreurs. Het pand heeft een roemrijke geschiedenis: De heer van Anholt riep eenmaal per jaar zijn boeren bijeen op een hofdag die op deze boerderij De Welsker werd gehouden. Dit landgoed werd al in 1370 vermeld. De huidige boerderij werd rond 1825 gebouwd. Zij staat nu beeldbepalend in het landschap en is een rijksmonument.   Vanaf 2018 zijn de plannen tot restauratie en verbouw in ontwikkeling en uitvoering onder leiding van architect Vincenth Schreurs. Uitgevoerd door restauratiebedrijf ten Haken. Het bijgebouw, de Schoppe is al enkele jaren klaar, het hoofdgebouw met de tot wonen verbouwde varkensschuur zijn nagenoeg opgeleverd. Bijzonder is dat er oude muurdecoraties gevonden zijn in de vroegere woonkeuken, die samen met de gang en de deel ook nog aangepakt moet worden. In het dak is een grote lichtkoepel gemaakt die zorgt voor daglicht aan de binnenkant. Het woongedeelte wordt verwarmd met aardwarmte met buizen tot 60 meter de grond in. De verbinding tussen oorspronkelijk woonhuis en de verbouwde varkensstal werd gemaakt door een glazen “gang”(zie foto’s). Alles zeer smaakvol en gericht op meerdere gebruiksmogelijkheden. Het gebouw was voor de restauratie behoorlijk verwaarloosd en het is mooi dat er mensen zijn die hun geld willen besteden aan het behoud van dit karakteristieke erfgoed. Woning gedeeltelijk in houtbow Het tweede object dat onder leiding van de architect werd aangedaan was de woning aan de Kamerstraat in De Heurne van de fam. Koop. Een plek met een geschiedenis. De voormalige gemeente Dinxperlo had hier in de jaren 90 enkele varkenshouderijen gesaneerd en de buurt beloofd dat het een “woonbuurt’ zou zijn. Niet op papier. Dus in 2014 wilde een boer daar een grote varkensschuur neerzetten op zo’n 50 meter van de woonbebouwing. Ver buiten de grenzen van het toen geldende bestemmingsplan. Het toenmalige college wilde meewerken en de buurt kwam in opstand. Ook de Progressieve Partij steunde de protesten. Dat leek niet goed te komen, tot opeens de eigenaar besloot de boel te verkopen aan een vastgoedhandelaar, die er een rood voor rood regeling voor aanvroeg; alle stallen gesloopt. Dus daar kon (op de grenzen van de stallen) een woning gebouwd worden. Dat ging ook niet 1,2,3. De planvorming verliep niet soepel vanwege verschillende inzichten van eigenaar en architect. Toen kwam Vincenth er bij en kwam met een ontwerp waar hij de handen voor op elkaar kreeg. Een zeer bijzonder gebouw waar op de eerste verdieping gewoond kan worden met uitzicht over de velden. De beneden verdieping wordt ingepakt door een terp. De technieken zijn interessant. Vloeren en wanden opgebouwd uit CLT hout: kruislings verlijmde planken in diverse diktes en grootte. De vloer is bijv. 24 cm dik. Alles in de fabriek gemaakt met op de mm nauwkeurig geboorde gaten voor stopcontacten, leidingen, ramen en ander spul. Verwarming en koeling door aardwarmte en wtw-installaties (warmteterugwinning). Isolatie veelal met biobased materiaal, randen van sedum rondom het huis. De bezoekers waren zeer onder de indruk van uitstraling en vormgeving van dit grote pand. Interessant is of deze bouwtechniek (behoorlijk duurzaam) ook straks in de nieuwbouwwijken toegepast kan worden. Volgens de architect kan dat prima in de gemeente Oude IJsselstreek wordt gewerkt aan een seriematig neergezet complexje uit de fabriek. Met het hoofd vol informatie en ideeën fietsten de deelnemers in het tweeduuster naor huus.  
     
  • Fietstocht Luva volgeboekt!
    Het maximum-aantal deelnemers voor de 2e fiets-excursie naar Luva Borstelfabriek is bereikt. Opgeven is helaas niet meer mogelijk.
     
  • Tweede fietsexcursie naar Luva.
     
     
  • Eerste excursie snel volgeboekt
    Onze eerste excursie op 23 juli a.s. liep al snel vol. We hebben in overleg met architect Vincenth Schreurs het maximum aantal iets opgehoogd, gaan de groep tijdens de uitleg in tweeën splitsen en hebben geprobeerd een zo rustig mogelijke fietsroute te ontwerpen. Mochten de opgaven blijven binnenkomen zoeken we in overleg met eigenaar en architect van De Welsker een alternatief. Houd daarvoor onze berichtgeving in de gaten.  
     
  • Tweede excursie naar Luva Borstelfabriek
    In de maanden juli en augustus organiseert de Progressieve Partij Aalten-Dinxperlo weer zomerfietsexcursies op de woensdagavonden. Onder de noemer “fietsen met de fractie en wethouder” wordt het nuttige met het aangename verenigd. Iedereen kan meedoen, ongeacht kleur, geloof, ras, gender, politieke overtuiging of nationaliteit. Iedereen is welkom. Vooral mensen die niet op vakantie gaan, kunnen zo ook enkele excursies meemaken naar bijzondere plekken in onze gemeente. Gecombineerd met een gezonde fietstocht van zo’n 20-25 km. Luva: bijzondere borstels De tweede fietsexcursie is op woensdag 30 juli. De bestemming is een bijzondere borstelfabriek op het industrie terrein in Aalten: Luva, een oer-Aaltens familiebedrijf geleid door Martin Lurvink, inmiddels zesde generatie Lurvink in dit bedrijf dat sinds 2021 het predicaat Hofleverancier mag voeren. Tijdens het bezoek is er aandacht voor de geschiedenis, het productieproces en de vestigingen in het verre buitenland. Maatschappelijk verantwoord ondernemen Luva Borstelfabriek is een koploper in maatschappelijk verantwoord ondernemen. Aan de ene kant aandacht voor de duurzaamheid van de producten, aan de andere kant aandacht voor zijn personeel en de maatschappij. Zo stelt het bedrijf samen met een volleybalteam schoonmaakpakketten voor minima beschikbaar, krijgen mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt een kans, wordt er dagbesteding georganiseerd. Dat leverde Martin en zijn partner Odette in 2024 het Aaltens Compliment van de Aaltense Uitdaging op. Alle reden om eens een kijkje achter de schermen te nemen bij dit bijzondere bedrijf. Fietstocht Luva is gevestigd aan de Tweede Broekdijk 8 in Aalten. De fietstocht start om 18.30 uur op de Markt in Aalten; de route is nog een verrassing maar voert waarschijnlijk over de Haart, Aaltense Heurne en Lintelo richting industrieterrein. Einde weer op de Markt om ongeveer 21.45 uur. De Welsker en Kamerstraat volgeboekt. De fietsexcursie van 23 juli naar De Welsker en de nieuw-houtbouw in de Kamerstraat is volgeboekt. Vanwege de ruimte en de presentatie moest de grootte van de groep beperkt worden tot 30 personen. De opgaven stromen nog binnen, dus in overleg met de architect wordt gezocht naar een tweede mogelijkheid. Nadere informatie en opgave voor 30 juli Vertrek van de Aaltense Markt om 18.30 uur. Fietsers uit Dinxperlo op eigen gelegenheid. Op www.progressieve-partij.nl staat meer informatie over het fiets-excursie-programma van deze zomer. Opgeven graag van tevoren via secretariaat@progressieve-partij.nl. Volgende bestemming. Op woensdag 6 augustus is het reisdoel Bert Lensink Zachtfruit aan de Varsseveldsestraatweg in Aalten. Bert en Christie geven uitleg over dit bijzondere bedrijf o.a. bekend van de pompoenen. foto’s van de site van Luva:
     
  • Fijne vakantie!
    Als laatste regio in Nederland zijn ook in onze streek de (school)vakanties losgebarsten.  Bestuur, fractie en wethouder wensen iedereen een fijne tijd.  Mocht je om een of andere manier door ziekte, mantelzorgtaken of financiële oorzaken niet op vakantie kunnen, wensen we je sterkte. Voor de thuisblijvers hebben we een mooi excursieprogramma inde komende vijf weken. Gratis.
     
  • Een bijzonder dagje Zwarte Cross
    Stichting Marga Klompé verzorgt voor haar bewoners café “De Schans”op het Stadsplein bij de Zwarte Cross. Bewoners die dat willen kunnen daar een bezoekje brengen, drankje drinken, hapje doen en zich vermaken met allerlei bekende spelletjes als sjoelen, rummikub, kaarten, dammen. Idee is dan dat (vooral jongere) Zwarte Cross-bezoekers aanschuiven om een spelletje mee te spelen. En dat lukt: lange wachtrijen voor het café, enthousiaste jongeren (“Ik heb wel twee uur gerummikubt, mooi man”) en ouderen (“iedereen is vrolijk, niemand klaagt, wat een sfeer”). In de media meer nieuws over dit reeds veelbesproken en vooral gewaardeerde initiatief. De echte inclusieve samenleving. Bankje “Praat vandaag over morgen”. Waar is er nu een mooier moment om met mensen over gezond en gelukkig ouder worden in gesprek te gaan dan in zo’n setting, dacht ik. Dus ik heb gevraagd of de organisatie het bankje “Praat vandaag over morgen” wilde plaatsen. Dat gebeurde. En of ik mee mocht zaterdagmorgen vanuit Aalten, Stegemanshof; dat mocht ook. En of ik dan op het bankje in gesprek mocht met mensen over fit, gezond en gelukkig oud worden. Dat was ook goed. In café “De Schans”. Dus zaterdagmorgen vertrokken we per rolstoelbus met enkele bewoners van Stegemanshof en Ambthuis naar het Zwarte Cross terrein. In totaal drie busjes werden in twee shifts mensen uit de locaties van SMK (Stichting Marga Klompé) aangevoerd. Waaronder wat bekenden zoals dhr. Ter Voert, zelf in de jaren ‘60 een bekend motorcrosser. Eerst maar eens de zaal in. “”Ik vraag mijn kinderen niet om hulp, die zijn al zo druk”, was de eerste stelling. Twee oudere dames beaamden dit. Dat deden ze inderdaad niet. “Wat een onzin”, zeiden drie meiden onder het rummikubben: “Natuurlijk moet je dat doen: durf te vragen”. “Zou je in een soort gemeenschap groep willen wonen?”, was een volgend kaartje. Daar kwamen de hele dag zeer positieve reacties op. “Wat houdt je fit”? “Bezig blijven: tuinieren, vrijwilligerswerk en sporten. Op het bankje Na de muziekbingo maar eens naar buiten. Het bankje was al bezet; even wachten op een plekje en toen ik tegen iedereen die op het bankje wilde gaan zitten, zeggen. “Je mag wel op “mijn” bankje zitten maar dan moet je wel een vraag beantwoorden”. Nou daar ging het los. De een liep wel 19.000 stappen per dag; de ander had een huis, was alleengaand en wilde wel een kostganger, allemaal wilde men in hofjes wonen, hechtten belang aan mantelzorg van de kinderen. Ook wel wat vergaande ideeën: alle mensen die nu geen werk hebben in de zorg aan het werk zetten; anders uitkering intrekken of “iedereen verplichten mantelzorg taken te doen”. Het mooie is de betrokkenheid van mensen bij dit onderwerp. Nostalgie Veel gesprekken gingen over “hoe het vroeger was”: het touwtje uit de brievenbus, minder egoïstisch en individualistisch, meer naoberschap, meer op elkaar betrokken. Dat is mooi om te horen, maar we moeten wel met z’n allen daar moderne antwoorden op vinden. Ook structurele: minder ongezond consumeren, (meer bewegen, minder eten) meer gebruikmaken van de sociale basis om ons heen en niet alles wegorganiseren bij specialistische zorgclubs. En alles als een ziekte behandelen waar wel een pilletje voor is. Dus nostalgie en romantische niet bestaande verledens ombuigen naar nieuwe solidariteit met elkaar en wel allemaal. Tevreden. In de bus naar huis was het stil. Allemaal hartstikke moe. “Moar het was onwies mooi” “Ik gao volgend jaor weer met”. Grote complimenten voor de medewerkers van Stichting Marga Klompé en hun vrijwilligers. Joop Foto’s: in gesprek met jong en oud aan de hand van gesprekskaartjes in café De Schans en buiten op het bankje “Vandaag praten over morgen”.
     
  • 23 juli: eerste fietstocht
    –
  • Eerste zomerfietstocht naar De Heurne en Dinxperlo
    In de maanden juli en augustus organiseert de Progressieve Partij weer zomerfietsexcursies op de woensdagavonden. Onder de noemer “fietsen met de fractie en wethouder” wordt het nuttige met het aangename verenigd. Iedereen kan meedoen, ongeacht kleur, geloof, ras, gender, politieke overtuiging of nationaliteit. Iedereen is welkom. Vooral mensen die niet op vakantie gaan, kunnen zo ook enkele excursies meemaken naar bijzondere plekken in onze gemeente. Gecombineerd met een gezonde fietstocht van zo’n 20-25 km. De Welsker revisited. De eerste fietsexcursie is op woensdag 23 juli. De bestemming de fantastisch gerestaureerde boerderij De Welsker in De Heurne. Twee jaar geleden was dit ook een populaire bestemming, maar nu is alles pas enkele weken geleden opgeleverd. Architect Vincenth Schreurs is aanwezig voor uitleg en leidt de groep rond op deze mooie locatie. Prachtig voorbeeld van behoud van cultureel erfgoed. Houtbouw aan de Kamerstraat Op ongeveer 5 minuten fietsen van De Welsker bouwt Vincenth Schreurs aan een particuliere woning. Deze wordt (bijna) geheel gerealiseerd in CLT-biobased houtbouw. Een toekomstbestendig en duurzaam concept. Interessant om te zien of dit een toepassing is bij bijvoorbeeld senioren- en/of starterswoningen in de sociale huur. Nadere informatie en opgave Vertrek van de Aaltense Markt om 18.30 uur. Fietsers uit Dinxperlo op eigen gelegenheid. Op www.progressieve-partij.nl staat meer informatie over het fiets-excursie-programma van deze zomer. Opgeven graag van te voren via secretariaat@progressieve-partij.nl. Gezien de grootte van de projecten en de uitleg wordt de groep beperkt tot 30 deelnemers. Dus wie het eerst komt, het eerst maalt. Volgende bestemming. Op woensdag 30 juli is het reisdoel Luva Borstelfabriek in Aalten. Martin Lurvink geeft uitleg van dit familiebedrijf en vertelt over zijn bijdrage aan MVO: Maatschappelijk Verantwoord Ondernemerschap.
  • Opvallend: CDA en BBB willen wit voetje in Bredevoort
    Dinsdagavond kwam de raad voor de laatste keer dit vergaderseizoen in de raadzaal bijeen. Die wordt in de vakantie verbouwd en er komt een nieuw beeld- en geluidsysteem. De raad ging vlotjes door een paar belangrijke financiële stukken heen: de jaarrekening en bijbehorende rapportages van Laborijn oogstten veel waardering. De jaarrekening en de voorjaarsnota alsmede de kadernota (kaders voor de begroting 2026) voor de gemeente Aalten leverde niet veel spannende discussie op. Natuurlijk had iedereen z’n stokpaardjes. Zo vond BBB dat er maar weinig gebouwd was. Populistische praat, want wethouder Kok gaf aan dat Aalten van de Achterhoekse gemeenten juist het meeste gebouwd had en dat er nog veel plannen in de pijplijn zitten. Sommige fracties maakten complimenten over de (financiële) situatie in het sociaal domein. Dat vind ik natuurlijk prettig, maar ik laat altijd wel wat winstwaarschuwingen horen: de vergrijzing zet keihard door dus het beroep op WMO stijgt. De begeleiding en ondersteuning van jongeren in het kader van de jeugdwet is dankzij de scherpe aanbesteding financieel gunstig uitgepakt, maar vooral gunstig omdat er meer hulp in de sociale basis geleverd wordt en niet in dure en lange trajecten in instellingen. Maar ook hier stijgt het aantal hulpvragers. Immers een groot deel van onze jeugdigen heeft het niet makkelijk. Een beetje een theoretische discussie ontstond rond het plan Broock (Slingeplas). In hun ijver om stemmen te winnen in Bredevoort en te laten zien dat ze het beste voor hebben met dit plan, dienden CDA en BBB (ongebruikelijke combinatie) een amendement in om een aparte bestemmingsreserve voor de Slingeplas in te voeren. Ontraden door het College omdat een financieel tekort altijd uit de algemene reserves kan of door versoberingen in het plan. Maar nee, er moest echt wel aan Bredevoort duidelijk gemaakt worden dat deze twee partijen het beste voor hadden met dit plan. Het amendement haalde het omdat deze twee fracties de meerderheid hebben. Weer een situatie waarin de CDA-fractie dwars tegen de opvatting van hun eigen wethouder, die van het college en de rest van de collegevormende partijen ingaat. Zonder goede argumentatie, alleen voor de kiezers. Daartegen over stond een motie van D66 die gesteund door PP toch eerst een duidelijke risicoanalyse van het project wilde voordat er een schop de grond in kon. Niet alleen financieel maar ook vragen als: worden de huizen wel in het voorgestelde tempo verkocht, hoe zit het met de eisen van waterschap, wat als het water spelbreker is, kunnen er voldoende huizen in de sociale huur gebouwd worden? Wethouder Kok overtuigde de indieners dat deze risico’s allemaal aan bod komen en in kaart gebracht worden gedurende het proces; dat kan bijgestuurd. Dat was voldoende en de indieners trokken de motie terug. Zo kan een motie toch z’n werk doen: een aanscherping van het proces en toezegging dat risico’s in beeld komen om het plan steeds haalbaarder te maken. Grappig was de discussie tussen CDA/BBB aan de ene kant die zo’n risicoanalyse niet nodig vonden; er waren nauwelijks risico’s: ze hadden alle vertrouwen in Bredevoort. Maar aan de andere kant wel een bestemmingsreserve wilden vormen om de eventuele tekorten en risico’s af te dekken. Zo zoekt ieder z’n argumenten om maar aan te geven dat men achter Bredevoort staat in het licht van de komende verkiezingen. Voor mij o.a. als deelnemer in het college is van belang dat er voldoende sociale woningbouw komt in het plan, vooral levensloopbestendig. Daarmee lossen we de vraag voor een deel op. Aan dure villa’s voor rijkaards hebben we niks. Joop Wikkerink
  • Progressieve Partij/GroenLinks-PvdA
    Onder deze naam gaan we de verkiezingen in. Om daarmee tot uitdrukking te brengen het lokale progressieve karakter van onze politiek, maar ook aan te geven waar we staan met onze ideeën in deze wereld en dit land. Solidariteit met kwetsbare mensen en natuur is ons hoofddoel. Dat spraken we nog weer eens uit in een gezamenlijke vergadering die maandagavond met de besturen van de verschillende geledingen en de (steun) fractie. We maakten afspraken over de totstandkoming van het programma, de campagne en de kandidatenlijst. Inmiddels hebben we 34 kandidaten die zich actief willen inzetten voor de idealen van onze partij, die zo nodig zijn in het huidige gure rechts-populistische klimaat. –
  • Terugblik op de Pride-maand
    De Pride-maand of Pride Month is in de Verenigde Staten een themamaand waarin speciaal aandacht wordt besteed aan de positie, emancipatie en acceptatie van homoseksuele mannen, lesbische vrouwen, biseksuelen, transgenders en andere mensen van de lhbtq+ gemeenschap. (Wikipedia). Wij waren in die periode in de VS en waren getuige van diverse activiteiten o.a. in Cape Codd en Rockland (Maine). Ook kwamen we langs de Stonewall Bar waar in 1969 de politie een inval deed in een homo-bar en dat gezien wordt als het begin van de de emancipatiestrijd van de lhbtq+gemeenschap. Ook in Nederland en de Achterhoek werd hier aandacht aan besteed in de periode 1-30 juni. O.a. een kerkdienst in Aalten en op 30 juni een afsluiting in de Radstake, georganiseerd en gesteund door de gemeente Oude IJsselstreek. Ik publiceerde een paar keer wat foto’s en verslagjes van deze gebeurtenissen. Dat leverde nog wel eens negatieve commentaren op. Jammer, want zo’n pride-maand is een prima middel in de strijd tegen discriminatie van mensen met een lhbtq+-achtergrond. Op 30 juni kreeg Michiel Wopereis het eerste Achterhoekse regenboog lintje. Als grote gangmaker van de Achterhoekse Pride week. Michiel ook bekend als Mary Miracle dragqueen hield een mooie dank-toespraak waarin hij uitlegde waarom pride nog altijd nodig is. Ik vroeg hem of ik de tekst mocht doorgeven. Dat mocht. foto: links Michiel Wopereis Dankwoord regenbooglintje door Michiel Wopereis: “ Nou daar sta je dan, vier jaar later nadat je begonnen bent met de Achterhoek Pride. Het allereerste regenbooglintje ontvangen… wat een eer! Uiteraard ben ik enorm dankbaar voor het ontvangen van dit lintje. De Achterhoek Pride is er niet vanzelf gekomen en ik heb het zeker niet alleen gedaan. Daar kom ik op het einde van mijn dankwoordje nog op terug. Want, eigenlijk wil ik jullie graag even meenemen in drie vragen die ik nog regelmatig krijg. A. Waarom is die pride nou eigenlijk nodig? B. Waarom is er geen hetero-pride? C. Waarom wordt het zo door onze strot geduwd? De antwoorden op deze vragen zijn voor veel van de aanwezigen bekend en gesneden koek. Maar voor het grote gros is hier nog veel onduidelijkheid over en vragen mensen zich dit oprecht af. Daarom wil ik er heel even bij stil staan. A. Waarom is die pride nou eigenlijk nodig? Deze vraag krijg ik het meest. Het meest voor de hand liggende antwoord en het eerste wat ik vaak zeg is: zolang er nog steeds mensen zijn die niet zichzelf kunnen zijn, zal pride nodig blijven. Deze zin vat veel samen maar dekt natuurlijk niet de hele lading. Pride is nodig omdat het meer is dan alleen een feest of een optocht: het is een statement, een herdenking, en een viering van diversiteit. Pride is nog steeds nodig omdat: 1. Tegen discriminatie en geweld: regenboogpersonen worden wereldwijd nog steeds geconfronteerd met discriminatie, uitsluiting, pesterijen, en geweld – soms zelfs in landen waar gelijke rechten wettelijk bestaan. Pride maakt deze ongelijkheden zichtbaar en roept op tot verandering. 2. Zichtbaarheid en representatie: zien dat je niet alleen bent, dat jouw identiteit bestaat en erkend wordt, is krachtig. Pride biedt een platform voor mensen om zichzelf te laten zien zoals ze zijn – zonder angst of schaamte. 3. Herdenking van strijd en geschiedenis: Pride vindt z’n oorsprong in protesten, zoals de Stonewall-rellen van 1969 in New York. Die geschiedenis herdenken we nog steeds. Pride herinnert ons eraan dat de rechten die nu bestaan, bevochten zijn – en dat de strijd nog niet overal gestreden is. 4. Viering van identiteit en liefde: Pride gaat ook over vreugde, vrijheid en liefde. Het is een moment om trots te zijn op wie je bent, om diversiteit te vieren en om te laten zien dat iedereen erbij hoort. 5. Ondersteuning voor jongeren en kwetsbare groepen: voor veel jongeren die worstelen met hun identiteit of uit de kast komen, kan Pride een levenslijn zijn. Het geeft hoop, gemeenschap en het gevoel dat ze niet alleen zijn. Als iedereen écht gelijk en veilig zou kunnen leven, zou Pride misschien minder hard nodig zijn. Maar tot die tijd blijft het een krachtig, noodzakelijk en waardevol moment van zichtbaarheid, solidariteit en trots. Achterhoek Pride is nodig omdat ook hier in onze regio niet iedereen zich altijd veilig en vrij voelt om zichzelf te zijn. Het laat zien dat er ook regenboogmensen bestaan in de Achterhoek, dat ze hier leven en trots mogen zijn. Pride in de Achterhoek draait om zichtbaarheid, acceptatie en verbondenheid, juist op plekken waar diversiteit niet altijd vanzelfsprekend is. We herdenken de strijd die eraan voorafging, maar vieren ook met trots wie we zijn. Want ook in de Achterhoek zeggen we: je mag er zijn, precies zoals je bent. Wees trots IN de Achterhoek. En geldt dit dan alleen voor regenboogmensen? Nee, ook voor hetero’s. En dat brengt mij bij mijn volgende vraag. B. Waarom is er geen hetero-pride? Zoals ik net al zei: de Achterhoek Pride is er ook voor hetero’s. Voor iedereen die bezig is met diens identiteit! Dat begint al in de ochtend als je voor de spiegel staat en denkt: ‘hmm kan ik dit wel aan vandaag, wat zal men hier van vinden?’. Maar de vraag voor een specifieke hetero-pride vind ik altijd een beetje raar en kortzichtig. Want… – Elke dag is er een hetero pride, onze maatschappij is namelijk hetero normatief. – Hetero zijn is nooit illegaal of strafbaar geweest. – Niemand is ooit gediscrimineerd of afgestoten omdat die hetero is. – Niemand is ooit nog naar de gevangenis gegaan of ter dood veroordeeld omdat die hetero is. – Niemand hoeft uit de kast te komen als hetero. – Niemand protesteert tegen hetero huwelijken zoals gebeurt in de bible belt. – Er bestaat niet zoiets als hetero-genezing. – Hetero’s kunnen zorgeloos elkaars hand vast houden op straat. – Niemand vraagt of hetero zijn maar een fase is. – Niemand out hetero kids ongevraagd. – Geschiedenis over hetero’s is nooit gewist geweest. Maar voor iemand die anders geaard is, kunnen de net genoemde redenen gelden. Daarom dus. C. En waarom wordt dit alles dan zo door onze strot geduwd? Is een veelvoorkomende vraag. Voor die mensen is het misschien veel, maar voor anderen is het een kwestie van bestaansrecht. Zichtbaarheid voelt voor sommigen als ’te veel’, maar voor regenboogmensen is het vaak de enige manier om zich veilig en gezien te voelen. En ‘door de strot geduwd?’ Je hoeft het niet te eten hè, het is geen regenboogworst! En ik zeg maar zo: ik vraag je niet of je meedoet aan een regenboogpolonaise, alleen of je de deur open laat voor wie anders geaard is. Nou… om af te sluiten wil ik dan toch even een paar mensen in het bijzonder noemen die ik enorm dankbaar ben. – Allereerst de klankbordgroep regenbooggemeentes Oost Gelre en Winterswijk, en dan specifiek Carry de Vries en Nicole Rouwmaat, voor het boosten van de Achterhoek Pride vanaf het begin. – Zoals ik in het begin al zei: ik heb het absoluut niet alleen gedaan, zonder deze mensen was het echt allemaal niet gelukt. – Werkgroep geef Oude IJsselstreek kleur voor dit geweldige initiatief en eer die ik mag ontvangen. – Alle mensen, vrijwilligers, betrokkenen die de Achterhoek Pride maken tot wat het nu is. – Mijn familie, vrienden en kennissen voor hun geweldige steun. – En als laatste mijn lieve man Arjen, voor al zijn steun en gemiste vrije tijd van ons samen. Dank jullie wel ”   –
  • Fietstochten weer van start!
    In de maanden juli en augustus organiseert de Progressieve Partij weer zomerfietsexcursies op de woensdagavonden. Onder de noemer “fietsen met de fractie en wethouder” wordt het nuttige met het aangename verenigd. Leuke, interessante bestemmingen met vaak wortels in de lokale politiek, langs mooie routes met leden van de fractie van de Progressieve Partij en wethouder Joop Wikkerink. “Natuurlijk mag iedereen mee, ongeacht kleur, geloof, ras, gender, overtuiging of nationaliteit; iedereen is welkom”, zegt wethouder Joop Wikkerink. “Ook een mooie mogelijkheid om met elkaar in gesprek te komen op een ongedwongen manier”. “Het is absoluut geen politieke propaganda of zieltjeswinnerij” benadrukt Gerrit Migchelbrink van het PP-bestuur. “We willen juist die mensen die niet op vakantie kunnen ook enkele excursies aanbieden naar bijzondere plekken in onze gemeente” Interessante bestemmingen. Fractielid Theo Bauhuis: “Ik ben zelf politiek actief geworden ,juist onder meer door deze fietstochten. Je ziet hoe de maatschappij reilt en zeilt en dat helpt om ook buiten het “vergaderseizoen” bezig te blijven met je eigen leefomgeving. Verder vind ik het mooi om in de praktijk te zien waar het in een raadzaal altijd in theorie over gaat. “ Theo en Joop: “We beginnen in mei met de voorbereidingen en het is opvallend hoe gauw bedrijven, organisaties en particulieren ja zeggen als we vragen of we een bezoekje mogen brengen. Meestal fietsen er zo’n 20-25 mensen mee met uitschieters naar de 50. Dit jaar hebben we een mooi programma. We beginnen op woensdag 23 juli met een bezoek aan De Welsker, (De Heurne). Twee jaar geleden zijn we er ook geweest, maar nu is alles pas opgeleverd. We fietsen even door naar de bouwplaats waar een houtbouw-woning gerealiseerd wordt (Kamerstraat Dinxperlo). Alles onder leiding van de architect Vincenth Schreurs. Op woensdag 30 juli fietsen we langs Borstelfabriek Luva. Martin Lurvink geeft een uitleg over dit familiebedrijf en zijn passie voor mensen met een beperking aan het werk te helpen. Op woensdag 6 augustus gaan we zacht fruit proeven bij Bert Lensink: iedereen komt er wel langs, nu de kans om er echt een kijkje te nemen. Op woensdag 13 augustus gaan we langs bij Esselink Tuinen in de De Heurne voor tuininspiratie- en de laatste fiets excursie is op woensdag 20 augustus naar de opvanglocatie voor Oekraïners in Dinxperlo. Samen met een tolk knopen we een gesprek aan”. Praktisch. Elke fietstocht begint om 18.30 uur vanaf de markt. Aanmelden van te voren bij secretariaat@progressieve-partij.nl is handig. Elke week komt op de website www.progressieve-partij.nl een nadere aankondiging over de bestemming. In deze krant ook een advertentie met de bestemmingen en data.
  • Als we dat geweten hadden
    Donderdag middag eerst een behoorlijk pittige vergadering van de wethouders in het sociaal domein. Gelukkig loopt de aanbesteding voor de jeugdzorg, en wmo begeleid/huisvesting goed. Maar ook hier speelt de wispelturigheid van den Haag ons parten. Na de vergadering (om 15.00 uur) had ik alle beleidsmedewerkers en wethouders uit de Achterhoek uitgenodigd voor een lezing en discussie op een bijzondere locatie: de Koppelkerk in Bredevoort. “Als we dat geweten hadden”. Daar was aanwezig Marcel Ham, journalist, hoofdredacteur van het tijdschrift Sociale Vraagstukken en schrijver van het boek: “Als we dat geweten hadden”. Een bundel met zo’n 20 interviews met (ervarings-) deskundigen uit en over het zgn. sociaal domein en dan met name de decentralisaties van exact 10 jaar geleden. Toen werden drie wetten met een vette korting richting gemeenten gekieperd. De gedachte was dat gemeenten dichter bij hun inwoners staan en dus beter in staat zijn dichtbij de hulpvraag te beantwoorden. Een stelselwijziging was ook wel nodig omdat het op verschillende vlakken mis ging. Dus doelen waren o.a. “normalisering en medicalisering”, meer invloed voor professionals en de inwoners zelf, minder hulpverleners in een gezin (één gezin, één plan, één professional). Wat is daar nu allemaal van terechtgekomen? De geïnterviewden zijn nogal kritisch. Maar ook wel reëel: “Als we niet gedecentraliseerd hadden, was de situatie nog veel ernstiger geweest”. “Het is veel te veel over “helpen” van mensen gegaan. ”Er zit zoveel verschil in gemeenten: Rotterdam en Amsterdam maken gebruik van ervaringsdeskundigen, anderen niet” “Het zou goed zijn als gemeenten elkaar dwingender gaan aanspreken”. Meningen van de beleidsmakers De “zaal” roerde zich aardig. Sommigen die wat langer meeliepen zagen wel verbeteringen t.o.v. 10 jaar geleden. Maar we zijn er nog lang niet. In de Achterhoek gebeuren in samenwerking met zorgorganisaties ook mooie dingen: bestuurlijke overleggen, gezamenlijke monitoren. Daarbij helpen –volgens sommigen- aanbestedingen niet. Je moet juist met lange lijnen werken: het duurt nu eenmaal lang om beleidsveranderingen teweeg te brengen. Men wees er terecht op dat de wereld in 10 jaar ook wel pijlsnel veranderd is. Vooral de houding tegenover de overheid en de verdraagzaamheid jegens elkaar heeft toch wel een knauw gekregen. Ik kreeg ook wel steun voor mijn pleidooi voor één grote ondersteuningswet in plaats van drie of vier wetten die allemaal hun eigen regeltjes, uitgangspunten en verantwoordingsmechanisme hebben. De mensen die ik sprak vinden het een hele leuke middag als een soort afsluiting van een loodzwaar “seizoen”. De inleider bleef als een volleerd schrijver nog lang na om de boeken voor wie dat wilde te signeren. Joop
  • Mag ik je kussen?
    Een indringende theatervoorstelling op woensdagavond voor een vol Amphion met bestuurders, beleidsmensen, managers uit de zorg en drie wethouders. Theater is een sterk middel om het publiek te doordringen van de ernst van de zaak. In dit geval ging het over een dementerende vader in een verzorgingshuis met een (enige) dochter die de wereld over reisde en weinig bezoektijd of mantelzorg-tijd had. Veel onbegrepen gedrag van de zijde van de “patiënt”, haastige verpleegkundigen, een ontroerende rol van een leerling-verpleegkundige die een band opbouwde met de “patiënt” (niet toevallig gekozen voor een zwarte actrice), een overijverige “innovatieve” zorgmanager en een cynische maar ook wel de feiten kennende beleidsambtenaar uit Den Haag. Iedereen was er stil van, hier en daar wat gesnif. Want ja: het kwam toch wel dichtbij hoe onmogelijk soms het werk is van onze “helden in de zorg”. Toenemende dementie (van 400 naar 900.000). arbeidstekorten (nu al 67.000 in thuiszorg, en verzorging/verpleging) en onmachtige mantelzorgers. Natuurlijk ging de patiënt dood en natuurlijk voelde iedereen zich schuldig. Het is niet jouw schuld! Was de boodschap aan de verzorgenden. In de “discussie na afloop” toch ook weer de bekende oplossingen: mantelzorgweek bij organisaties, inschakeling “sociale basis”, hofjes en andere collectieve woonvormen, hier en daar wat innovatieve middelen (alarmering). Maar het grote vraagstuk blijft: hoe pakken wij als samenleving deze zorg-opgave op (en dan niet alleen door mantelzorger of anderen die er “toevallig” mee te maken krijgen)? Goed dat de discussies gevoerd worden. Oplossingen zijn er nog maar deels. Joop
  • Bühne of beleid? Raadvergadering
    Tijdens de raadvergadering  werd de kinderburgmeester van dit seizoen uitgezwaaid, ze had voor iedereen een zakje bloemzaad meegenomen en nog één om weg te geven. Komende week wordt een nieuwe benoemd. Ook werd een administratief medewerker van de griffie benoemd en beëdigd. De discussie in de raad ging over het woningbouwplan ’t Beggelder in Dinxperlo. Een wens van een deel van de raad was om de sociale woningbouw in dat plan geheel in fase 1 te realiseren. Maar een groot deel van de raad wilde dat ook aan de projectontwikkelaar overlaten. Uiteindelijk nam de wethouder namens het college een motie (iets gewijzigd) over om in gesprek te gaan met ontwikkelaar de Woonplaats om aan die wens tegemoet te komen. En dan zie je een raar fenomeen. Een fractie dient een motie of amendement in, er volgt een discussie, het college geeft eigenlijk de toezegging dat datgene wat in de motie gevraagd wordt ook uitgevoerd gaat worden. Dus je zou zeggen: iedereen blij, motie heeft zijn doel bereikt. Maar dan wil de indienende partij, in dit geval D66 tòch dat die motie in stemming komt, terwijl het doel al bereikt is. Dat gebeurt wel vaker in de raad en ik denk dat er in de spelregels rond de raadsvergaderingen ook hier eens naar gekeken moet worden. Want deze handelwijze leverde D66 kritiek op van CDA- en GB-fractie: het in stemming brengen van een reeds overgenomen motie zou voor de “bühne” zijn; waar ze natuurlijk wel een beetje gelijk in hadden. Alleen vergaten deze twee fracties dat zij hetzelfde deden in de vergadering van mei: de motie om een besluit over opvang asielzoekers uit te stellen werd overgenomen door college. Toch moesttie in stemming. Bühne of beleid?  
  • Ruggengraat van een banaan
    of: hoe de raad bezweek door tegenstand. “Voorlopig streep door AZC in Aalten; gemeente wil na protesten nieuwe gesprekken over aantallen en locatie,” kopte de Gelderlander op 27 mei jl. In het artikel wordt verslag gedaan van de behandeling van een motie die is ingediend door CDA, Gemeentebelangen, BBB-HMV en ChristenUnie. De motie werd aangenomen met steun van een meerderheid van de raad – alleen de Progressieve Partij en D66 stemden tegen. Twee dingen vallen op. Ten eerste, in positieve zin: een meerderheid van de raad heeft zich uitgesproken voor de realisatie van een AZC in de gemeente Aalten. De indieners van de motie spreken zich expliciet uit vóór het helpen van mensen die niet veilig zijn in hun land van herkomst. “We moeten aan onze wettelijke plicht voldoen,” aldus CDA-fractievoorzitter Raimond Smit, die namens de indieners sprak. “Maar laten we het nog eens goed hebben over eventuele locaties, de aantallen en de manier waarop we de mensen opvangen.” De indieners van de motie zijn dus niet tegen de komst van een AZC, maar willen wel meer inspraak hebben in de voorwaarden waaronder dit gerealiseerd gaat worden. Ten tweede, in negatieve zin: de voorstemmers van de motie lijken te zijn gezwicht voor de felle tegenstand van een kleine, maar zeer luidruchtige, groep. Het CDA, Gemeentebelangen, BBB-HMV en ChristenUnie gaan mee in de hevige emoties van deze groep en hebben hierbij geen oog en oor voor de mensen, voor een deel hun eigen achterban, die zich wel positief hebben uitgelaten. Denk hierbij aan de ingezonden brief van de gezamenlijke kerken in Aalten en de oproep van een docent om eerst na te denken voordat je wat zegt over een AZC. Bovendien moeten we de mensen niet vergeten die zich hebben stilgehouden en niet voor of tegen zijn, maar rustig afwachten hoe het proces verder zal gaan. De indieners van de motie hebben de verantwoordelijkheid op zich genomen om met een voorstel te komen dat op een breder draagvlak kan rekenen. Hiervoor gaan zij, samen met de voltallige raad, ‘politiek-bestuurlijke kaders en/of voorwaarden’ opstellen. Op basis daarvan moet het college vervolgens met een nieuw voorstel komen. Pijnlijk. De motie van CDA, Gemeentebelangen, BBB-HMV en ChristenUnie is om een aantal redenen pijnlijk. De eerste is dat de conclusie van deze partijen dat het voorstel van het college onvoldoende draagvlak heeft, heel erg voorbarig is. Het collegevoorstel is namelijk nog helemaal niet behandeld door de raad. Nog voordat het college de gelegenheid heeft gekregen om het voorstel toe te lichten en vragen te beantwoorden, is het voorstel al afgeschoten, op initiatief van de twee grootste coalitiepartijen, CDA en Gemeentebelangen. Alleen de wethouder van de Progressieve Partij kreeg nog de steun van de eigen fractie. Ten tweede menen de indieners van de motie dat zij met een nieuw voorstel meer draagvlak kunnen creëren. Maar de harde realiteit is dat de felste tegenstanders van opvang helemaal geen AZC willen – ongeacht locatie, aantallen of vorm. Hun verzet zal niet verdwijnen, wat het voorstel ook wordt. Ze zijn tegen vluchtelingen, punt. Overigens voelt dat voor mij als ‘tegen regen zijn’. Sommige dingen zijn er gewoon, of je het nu leuk vindt of niet. Er staat deze partijen dus nog een pittige opdracht te wachten. Zeker omdat het college – waarin CDA en Gemeentebelangen zelf drie wethouders leveren – al lange tijd heeft gewerkt aan het oorspronkelijke voorstel. Dat deze partijen nu, terwijl ze al langere tijd op de hoogte waren van de plannen, enkel op basis van geluiden tijdens informatieavonden en protesten, concluderen dat het voorstel te weinig draagvlak heeft, getuigt van weinig vertrouwen in hun eigen bestuur. In de derde plaats gaan de indieners van de motie mee in twee in mijn ogen oneigenlijke argumenten tegen een AZC. De door inwoners tijdens de informatieavonden geuite zorgen over veiligheid en woningnood in relatie tot een AZC zijn begrijpelijk, maar niet gegrond. Dat jongeren geen woning kunnen vinden, heeft niets te maken met de opvang van mensen in nood. Er moeten meer woningen gebouwd worden, of er nu wel of geen AZC is. Er wordt intussen hard gewerkt aan oplossingen voor het woningtekort Er zijn inmiddels zoveel woningbouwplannen dat ik me bijna zorgen maak dat we over tien jaar te veel woningen hebben. Maar goed, dat is waarschijnlijk beter dan te weinig. Het duurt alleen een paar jaar voordat die woningen er daadwerkelijk staan. De komst van een AZC verandert daar niets aan. Voor het AZC worden geen permanente woningen gebouwd. Het gaat hierbij om prefab woningen die snel geplaatst en verplaatst kunnen worden. Na 10 jaar worden deze units weggehaald om plaats te maken voor woningbouw. En ja, op deze locatie kunnen in die 10 jaar geen permanente woningen worden gebouwd – maar dat geldt ook voor elke andere locatie waar een AZC zou komen. En op veel andere plekken kan wél gewoon gebouwd worden en dat gaat ook gebeuren. Dan de veronderstelde onveiligheid. Ik proefde in sommige reacties een angst voor toename van ernstige misdrijven, zoals zware mishandelingen, verkrachtingen en inbraken. Het zijn echter geen criminelen die er gehuisvest worden, maar mensen zoals u en ik. Er zullen mensen tussen zitten met psychische problemen, maar dat betekent niet dat zij gevaarlijk voor hun omgeving of zorgen voor onveiligheid. Zij zijn niet anders dan andere inwoners van Aalten die met psychische problematiek te kampen hebben. En die ook onze hulp nodig hebben. Een AZC is in mijn ogen dus niet onveiliger dan een middelbare school waar honderden jongeren samenkomen. Hoe onveilig is dat? Natuurlijk kan er sprake zijn van overlast en zullen er incidenten zijn, maar er kunnen maatregelen worden genomen om dit zoveel te voorkomen. Hierover moet de gemeente met de omwonenden in gesprek en afspraken maken. Bij opvanglocaties van minimaal 300 personen zorgt het COA bovendien voor beveiliging en toezicht. Ook kunnen dan andere voorzieningen worden gerealiseerd voor de bewoners van het AZC, zoals medische zorg en ontspanning. Tot slot: onder de indieners van de motie zullen ook partijen zijn die hopen dat ‘van uitstel afstel komt’. Zij rekenen erop dat de Spreidingswet alsnog wordt ingetrokken. Minister Faber is daar naar eigen zeggen al een tijd mee bezig. Ik zie dat nog niet zo snel gebeuren. Een wet intrekken betekent namelijk dat er een nieuwe wet moet komen die de oude vervangt of wijzigt. En meer dan een contourennota ligt er nog niet. Op basis van de recente ontwikkelingen is volgens mij de kans groter dat de PVV uit het kabinet stapt dan dat de Spreidingswet wordt ingetrokken. En zelfs als de Spreidingswet wordt ingetrokken, verdwijnen de vluchtelingen niet. Dan is er misschien geen wettelijke taakstelling meer, maar de morele plicht – of voor sommigen de christelijke naastenliefde – blijft bestaan. Er zijn dan nog steeds mensen die bescherming nodig hebben tegen onveiligheid in hun land van herkomst. Dat zal waarschijnlijk ook nooit veranderen. Kortom: deze motie lijkt vooral een poging om tijd te winnen. Maar uitstel is geen oplossing. Besturen vraagt om visie én ruggengraat. En juist die ruggengraat lijkt bij sommige partijen verdacht veel op een banaan: buigzaam, zacht en vooral niet bestand tegen druk. Dat is pijnlijk om te constateren – zeker als het gaat om mensen die onze bescherming het hardst nodig hebben. En niet goed voor het vertrouwen in het bestuur. Petra, 28-5-2025
  • Veiligheid voor de asielzoeker
    Mensen op de vlucht

    Vluchtelingen zoeken bescherming tegen oorlog, geweld en vervolging. Het gaat wereldwijd om 117 miljoen mensen. Het merendeel van de vluchtelingen blijft in eigen land, 43 miljoen zoeken elders veiligheid. Veel vluchtelingen worden opgevangen in buurlanden, dicht bij hun land van herkomst. Nederland en de EU ondersteunen opvang in deze regio’s om vluchtelingen beter te helpen en te voorkomen dat ze gevaarlijke reizen moeten maken. Enkele landen met grote aantallen vluchtelingen zijn Turkije (meer dan 3,6 miljoen Syrische vluchtelingen), Libanon (ca 1,5 miljoen vluchtelingen); Jordanië (ruim 750.000 vluchtelingen, waarvan een groot deel in kampen) en Ethiopië (ruim 900.000 vluchtelingen, vooral uit Zuid-Soedan en Eritrea). Op de vlucht voor bedreiging en geweld ontmoeten vluchtelingen ook veel gevaren. Zo stierven de aflopen 10 jaar tijdens de oversteek van de middellandse zee 3500 kinderen.

    Asiel is een grondrecht.

    Met de verschrikkingen uit de Tweede Wereldoorlog in gedachten is in 1948 bij de opstelling van de VN-verklaring van de Rechten van de Mens, onder meer het asielrecht als mensenrecht geformuleerd. Dit asielrecht is daarna uitgewerkt in het VN Vluchtelingenverdrag (1951). Op grond van artikel 14 lid 1 van deze Verklaring heeft elk persoon het recht in andere landen asiel te zoeken en te genieten tegen vervolging. Het is verboden asielzoekers uit te wijzen of terug te sturen naar het land van herkomst wanneer ze het risico lopen vervolgd te worden, het zogenaamde verbod op refoulement (artikel 33). Het verdrag bepaalt ook dat bepaalde vluchtelingen, zoals personen die in verband worden gebracht met oorlogsmisdaden en dergelijke, géén recht hebben op asiel.

    Veilige landen

    Nederland hanteert een lijst van veilige landen, waarvan wordt aangenomen dat er geen systematische vervolging of ernstige mensenrechtenschendingen plaatsvinden. Asielzoekers uit deze landen maken weinig kans op een verblijfsvergunning en doorlopen een versnelde procedure. Dit beleid is strenger dan dat van veel andere Europese landen.

    Onvoldoende veilige opvang in Nederland

    Het spreekt vanzelf dat vluchtelingen, na hun vaak risicovolle tocht, goede opvang nodig hebben. Het College voor de Rechten van de Mens stelt echter: “Asielzoekers in Nederland hebben recht op bescherming van hun lichamelijke en geestelijke integriteit. Dat betekent dat ze op een veilige en gezonde manier moeten kunnen verblijven in de opvang tijdens hun procedure. Op dit moment voldoet de overheid niet aan de minimumnormen voor opvang, en dat heeft grote gevolgen voor de lichamelijke en geestelijke gesteldheid van vluchtelingen. Hun mensenrechten worden onvoldoende beschermd” [1].
    De ROB legt in een advies uit dat de opvangcrisis niet is ontstaan door hogere aantallen asielzoekers die het land binnen komen, maar omdat er al jaren gebrek is aan een lange termijnvisie vanuit de overheid.

    Vooral kinderen de dupe

    Nederland vangt nog steeds vluchtelingen op in noodopvang-locaties. Deze (crisis)noodopvanglocaties zijn bedoeld als tijdelijke opvanglocaties voor slechts een paar dagen en hoeven daarom aan minder kwaliteitseisen te voldoen dan reguliere opvanglocaties. Met als gevolg dat zaken als onderwijs, privacy, gezondheidszorg en veiligheid vaak ernstig in het geding zijn. Vaak verblijven kinderen veel langer dan de bedoelde paar dagen op deze locaties, soms wel maandenlang. Daarmee wonen ze al die tijd op een ongeschikte plek die schadelijk is voor hun ontwikkeling. Het gaat om duizenden kinderen.[2]

    Gemeenten aan zet

    De veiligheid van vluchtelingen blijft onzeker, vooral tijdens hun reis, maar ook in opvanglocaties. Er zijn te weinig reguliere opvanglocaties en via de Spreidingswet wordt geprobeerd om meer gemeenten te bewegen om asielzoekers op te vangen. Aalten moet er volgens de wet 200 opvangen. Dit aantal is echter te laag voor een volwaardig AZC. Om toch de noodzakelijke veiligheid en voorzieningen als gezondheidszorg en onderwijs te regelen streeft het college naar een locatie met 300 plaatsen, het minimumaantal voor COA voor een volwaardig AZC. De gemeente kan hiermee samen met COA – en niet te vergeten de eigen inwoners! – de veilige opvang organiseren die vluchtelingen zo hard nodig hebben. 

    Vluchten doe je niet zomaar

    Vluchtelingen laten huis en haard achter omdat ze worden bedreigd, vervolgd of met oorlog te maken krijgen. Familie en vrienden, bezittingen, werk en opleiding; alles moeten ze achterlaten. De meeste vluchtelingen blijven in hun eigen regio, maar velen moeten lange en gevaarlijke routes afleggen om een veilige plek te vinden. Iedereen kan hiermee te maken krijgen, wij ook, dat blijkt uit de ervaringen tijdens WO2. Mensen in nood kun je niet alleen laten. We hebben elkaar nodig. 
      [1] Asiel | Thema’s | College voor de Rechten van de Mens [2] Haal kinderen per direct weg uit (crisis)noodopvanglocaties- UNICEF   Via onderstaande QRcode komt u bij deze film die je vanaf 20 juni gratis kunt streamen.
  • Asielzoekers: veiligheid voor de omgeving
    Er zijn plannen voor een AZC in Aalten. Dit zorgt voor discussie in onze gemeenschap. Voor- en tegenstanders bestrijden elkaar met allerlei argumenten, vooral op de sociale media, waar en onwaar, gemeend of uit op onrust. Soms overdrijft men, soms wuift men echte bezwaren of angsten onterecht weg. PP wil bijdragen aan die discussie door in een serie artikelen vanuit visie en feiten een aantal hoofdthema’s te bespreken. Op de informatiebijeenkomsten door de gemeente werd door de buurtbewoners vooral onveiligheid als tegenargument genoemd. Daarom gaan we daar als eerste op in. Andere thema’s zoals wonen, locatiekeuze, proces en democratie komen later aan bod


    Veiligheid in en rond de AZC.
    Veiligheid kun je vanuit verschillende invalshoeken benaderen. In dit artikel bekijken we het vanuit de buurt (en daarmee ook vanuit andere Aaltense inwoners) en vanuit de asielzoekers. 
    1. Veiligheid voor omwonenden.
    Het is begrijpelijk dat omwonenden zich even achter de oren krabben als ze zo’n plan voor een AZC, vlak bij hen, te horen krijgen. Aalten is vergeleken bij grote steden een nogal ‘witte’ gemeenschap. Diversiteit in huidskleur, kleding en gewoonten zijn we hier niet zo gewend. En vaak geldt: onbekend maakt onbemind. Daarbij maken de jarenlange onrust stokende verhalen van populistische politici het niet makkelijker om een objectief beeld te vormen. Asielzoekers krijgen bijna overal de schuld van. We willen graag eerst wat feiten laten zien en dan onze overwegingen en inzichten delen. 

    Wat zijn de feiten als het gaat om veiligheid?
    •               In 2023 was 9% (2022: 7%) van de bewoners van COA- en noodopvanglocaties betrokken bij een incident;
    •               Het merendeel van deze incidenten (67%) vond plaats binnen een COA-locatie;
    •               3,1% (2,8 % in 2022) van de bewoners was betrokken bij (ic verdacht van) een misdrijf. [1]
    Is dat veel? 
    •               Bij vergelijking van asielzoekers met Nederlanders met dezelfde demografische kenmerken en een vergelijkbare inkomenspositie (weinig inkomen) bleken asielzoekers juist minder vaak verdacht te zijn van criminaliteit. [2]
    •               Het aandeel geregistreerde verdachten van geweldsmisdrijven onder COA- en CNO-bewoners is juist relatief laag (12% t.o.v. 18% voor de Nederlandse bevolking).[3]
    Intermezzo: Hoe zit het dan met trauma’s en testosteronbommen?

    Om de angst voor asielzoekers aan te wakkeren wordt wel gewezen op de trauma’s die vluchtelingen hebben opgelopen en op opspelende hormonen.
    M.b.t. trauma’s kan het volgende opgemerkt worden:
    •               Niet elke vluchteling heeft een trauma, ondanks de vaak heftige ervaringen. Ongeveer 13-25% van de vluchtelingen krijgt te maken met PTSS en/of depressie[4] .
    Daarbij:  “De relatie tussen trauma en overlast is heel gering. Mensen met trauma’s zijn vaak juist angstig, keren in zichzelf en durven in extreme gevallen amper de straat op. Het risico is vooral dat zij in een neerwaartse spiraal van eenzaamheid belanden en steeds moeilijker met mensen in contact komen. Overlast komt eerder van mensen met een ernstige psychiatrische stoornis die geen goede hulp krijgen, óf van mensen die helemaal geen aandoening hebben.” [5]
    •               Er is toenemende kennis over en aandacht voor trauma’s; therapieën bij vluchtelingen hebben succes.
    •               Kortom trauma’s bij vluchtelingen vormen vrijwel geen gevaar voor omwonenden; juist een veilige omgeving en hulp helpt vluchtelingen hun trauma’s te verwerken.
    Testosteronbommen?
    •               Vanwege de overheersende leeftijdsgroep tot 29 jaar (34%) en het overheersende percentage mannen (72%) onder de asielzoekers wordt gezegd dat veel asielzoekers ‘testosteronbommen’ zijn en dat je moet vrezen voor je dochters;
    •               Een hoog testosterongehalte, samen met o.a. dopamine en (nor)adrenaline verhoogt de lust tot seks en agressie. Een ander hersengebied, de prefrontale cortex, heeft het vermogen om deze gevoelens onder controle te houden en af te remmen. Als dit gebied niet sterk genoeg is, of nog onvoldoende is ontwikkeld, zoals bij jongeren dan krijgen de lustgevoelens de kans zich te uiten in seksueel of agressief gedrag. We zien dan ook dat ongewenste activiteit op gebied van seks en agressie het meest voorkomt bij jongeren tussen de 16 en 25.[6]
    •               We zien dit effect o.a. bij voetbalrellen. Nederlandse hooligans vragen veel meer politie-inzet en zorgen voor aanzienlijk meer maatschappelijke schade dan asielzoekers.  Als asielzoeker kijk je wel uit: als je ernstige vergrijpen pleegt als aanranding of verkrachting kun je het land uit worden gezet.

    Tussenstand: 
    •               De kans op een incident of misdrijf neemt licht toe wanneer een AZC wordt gebouwd, maar die toenemende kans is er ook bij ‘gewone’ woningbouw.
     
    Wat wordt er gedaan aan veiligheid in en om een AZC?

    Die licht toegenomen kans op overlast en criminaliteit, hoe klein ook, moet wel serieus worden genomen. En dat doen zowel COA als de gemeente dan ook. Een volwaardig AZC heeft dan het grote voordeel dat er permanent toezicht en gekwalificeerd personeel aanwezig is. COA heeft inmiddels veel ervaring met en kennis over overlast en criminaliteit en heeft meerdere methoden om preventief te handelen en als het nodig is in te grijpen.
    •               COA heeft de afgelopen jaren het aantal maatregelen telkens uitgebreid; de manier waarop COA-medewerkers omgaan met incidenten is scherper. Het totale aantal maatregelen dat werd opgelegd is veel sterker toegenomen dan het aantal geregistreerde incidenten. Het aantal opgelegde maatregelen steeg van 2.215 in 2017 naar 8.815 in 2023. Het aantal maatregelen is bijna verviervoudigd terwijl het aantal geregistreerde incidenten in die periode slechts 2,8 keer groter is. [7]
    •               Maatregelen die COA neemt: zie COA – Overlast, criminaliteit en maatregelen, www.coa.nl
    •               Ook vanuit het Rijk is er extra aandacht. Zo vallen asielzoekers uit ‘veilige landen’ na intake in ter Apel onder de “procesbeschikbaarheidsaanpak (pba)”. Deze is gericht om mensen met een kansarme aanvraag en overlastgevers versneld door de asielprocedure te laten gaan.[8]
    De gemeente is verantwoordelijk voor de veiligheid buiten het COA-terrein. Boa’s en politie kunnen extra worden ingezet. En vooraf wordt er samen met COA – en liefst ook samen met de buurt! – een Veiligheidsplan opgesteld. Hierin kunnen maatregelen komen die speciale zorgen wegnemen of verminderen. 100% garantie voor 100% veiligheid kan niet worden gegeven, maar dat kan nergens. En ook de buurt kan een positieve factor worden als het gaat om veiligheid:

    Wat kan de buurt zelf doen?
    •               Zorgen voor goede onderlinge verhoudingen, steun en communicatie (buurtapp);
    •               Zorgen voor goede contacten en korte lijnen met gemeente en politie;
    •               Zorgen voor goede contacten met COA, zodat eventuele overlast snel kan worden opgepakt en vervolg kan worden tegengegaan; een klankbordgroep is bijv. een effectief middel hiervoor;
    •               Zorgen voor goede contacten met asielzoekers. Ook voor hen geldt: tegen vrienden ben je aardiger dan tegen onbekenden. Daarbij kunnen ze elkaar corrigeren als het nodig is.
     

    [1] Incidenten en misdrijven door bewoners van COA- en crisisnoodopvanglocaties 2017-2023 ; WODC cahier 2024-12. Een belangrijke oorzaak van de stijging is dat In 2023 het aantal asielzoekers erg hoog was (28% hoger dan in 2022) [2] . Asielzoekers en overlast, de feiten op een rij | Blogs | Adviesraad Migratie; [3] WODC cahier 2024-12 pag 7. [4] Lichamelijke en psychische gezondheid vluchtelingen – Pharos [5] Hoe ons asielbeleid voor nog meer trauma’s zorgt – OneWorld [6] Testosteronbom: Testosteronbom, wat het is en is er wat aan te doen? [7] WODC Cahier 2024-12  pag 26. [8]  Nationale aanpak overlast asielzoekers | Asielbeleid | Rijksoverheid.nl
  • Scenario-denken voor de Achterhoek
    Op woensdagavond 21 mei was er een avond voor alle raadsleden uit de Achterhoek. De avond ging over het Ruimtelijk Perspectief Achterhoek (RPA). Dit RPA gaat over de langetermijnvisie voor de Achterhoek. Welke kant willen we op termijn op met de Achterhoek en hoe gaan we om met de verschillende belangen die allemaal aanspraak maken op het buitengebied (een lange termijnversie van de meedenkavond). Voor het ruimtelijk perspectief zijn vier, vrij extreme scenario’s uitgewerkt hoe de Achterhoek zich zou kunnen ontwikkelen. Het was geen avond op de stoel zitten en presentatie kijken, maar er werd actief over de scenario’s gesproken. Het was een mooie opzet. De vier scenario’s waren groot afgedrukt en opgehangen. De deelnemers werden verdeeld in vier groepen en elke groep ging de vier versies langs. Bij elk scenario werd een toelichting gegeven, waarna de deelnemers konden meedenken en op- en aanmerkingen konden geven. Het gaat om ontwikkelinrichtingen tot 2100 en daarbij moet je dus abstract denken en een beetje loslaten hoe het nu zit. Dat viel in het begin niet mee, bij het eerste scenario werd bijvoorbeeld regelmatig gezegd dat iets niet zou kunnen want daar zit nu dat en dat bedrijf en die willen niet weg. Een wat ander denkniveau dan een ontwikkelvisie tot over 75 jaar. Bij elk scenario raakten de deelnemers meer op dreef en lukte het meedenken steeds beter. De scenario’s Lokale gemeenschappen: In de vier economische clusters worden de bedrijven gestuurd naar de randen van de Achterhoek. In het midden ontstaat zo ruimte voor Wonen, Recreatie en Landbouw waarbij de kernen hun eigenheid behouden. Bij de clusters wordt gekeken naar aansluitende regio’s. Tech richting Twente, productie aan de kant van Doetinchem, Kennis en ontwikkeling richting Lochem en Internationaal (een beetje vaag uitgewerkt) aan onze kant. Stedenband: In de stedenband heeft de Achterhoek een centrale rol in de verbindingen. N18 is A18, een personenspoorlijn langs de A18 als verbinding met Twente en Duitsland en goede verbindingen vanuit alle kernen naar de centrale verbindingslijnen. Door de goede bereikbaarheid aantrekkelijk voor mensen die weg willen uit de randstad. Wonen en groei van wonen gebeurt vooral langs de A18. Varsseveld groeit aan Terborg, Lichtenvoorde aan Groenlo en ook Eibergen groeit flink. In die kernen groeien de voorzieningen De andere kernen krijgen goede verbindingen met de centrale kernen om de voorzieningen te bereiken. Achterhoek metropool: Helaas niet ondenkbaar, het westen loopt onder, iedereen verkast naar een plek hoog en droog zoals de Achterhoek. Doetinchem grenst aan het water en er ontstaat een soort Groot Wenters met tot 300.000 inwoners. Waar de andere scenario’s zich veel richten op randstad en groei, gaat de zelfredzame regio de blik meer naar binnen richten. Achterhoek is zelfredzaam met veel kernen met hun eigen karakter. We zijn voor voedsel en energie zelfredzaam en laten ons niet te veel gelegen aan andere regio’s. Door de rust en ruimte die dat geeft zijn we aantrekkelijk als vestigingslocatie en daarmee voorkomen we krimp. Elke versie heeft wel punten die mogelijk zijn of aantrekkelijk lijken en daar moet de discussie over. Wie willen we zijn en hoe bereiken we dat. Denk aan het Groene Hart of Brainport Eindhoven. Daar is lang van tevoren op aan gestuurd en die koers is steeds vastgehouden. Het vergt geduld, maar dan zijn er kansen de ontwikkeling te sturen. Natuurlijk alleen op hoofdlijnen, je hebt de toekomst nooit helemaal in de hand, maar met een goede visie sta je toch sterker. Ik vond het een mooie avond om dat te doen waar de raad voor is: Visie en hoofdlijnen. Helaas waren er niet veel uit onze gemeente. Theo Bauhuis
  • Kamerlid Marriet Patijn op bezoek
    Vrijdag was er een interessante bijeenkomst bij de Anton Tijdink vakschool in Terborg. We waren daar met enkele wethouders in het kader van een werkbezoek van GroenLinks/PvdA-kamerlid Marriet Pattijn. De bijeenkomst begon goed met taart omdat één van de regionale onderwijsprojecten Grensland College een subsidie binnengehaald heeft waardoor ook ”buiten de lijntjes” gekleurd kan worden v.w.b. opleidingseisen, combinatie van vakken, curriculum enz. Daarna mooie presentaties en een rondgang door dit fantastische opleidingsinstituut. Ik sprak een man die 40 jaar in “de verspaning gezeten had” en nu aan het proberen was een robot te programmeren: “hartstikke leuk werk”. Natuurlijk gaven we boodschappen mee naar Den Haag: Achterhoek Experimenteerregio en financiering voor ons scholingsfonds “Op IJver”. Marriet is vooral de woordvoerder arbeidsmarktbeleid. Afkomstig uit de vakbeweging. Enkele leden va de thematafel wezen op de zeer snelle opmars van AI, waardoor wellicht banen overbodig worden, en deze in zorg en techniek vervuld kunnen werken. Daarvoor zouden we dan experimenteerruimte moeten  krijgen van Den Haag  èn ook middelen voor ons scholingsfonds. Op de foto: gezelschap wethouders em bestuur en medewerkers Anton Tijdinkschool met kamerlid Marriet Patijn (in het roze). Joop Wikkerink
       
  • Tweede bewonersavond omgeving toekomstig AZC
    De wat ruimere ring om de bedoelde locatie heen van de beoogde asielopvang aan de Singelweg (’t Slaa, Grote Maote) was uitgenodigd voor de tweede informatieavond. Naar aanleiding van opmerkingen vooraf had onze communicatie-afdeling aangegeven dat deze bijeenkomst ook openstond voor raadsleden en de schrijvende pers (er mochten geen opnamen gemaakt worden). Daarom is over deze avond wel het een en ander in de media geschreven is, maar ook zijn er geen foto’s gepubliceerd vanwege privacyredenen. Wat opviel dat er buiten de kerkzaal geen demonstranten aanwezig waren, zoals die maandag daarvoor wel. Binnenin de zaal ging het er wel soms fel aan toe, hoewel we in den lande natuurlijk ook andere beelden zien. Was maandag eigenlijk het hoofdpunt de locatie, donderdag ging het hoofdzakelijk om het proces van besluitvorming en de garanties die gemeente en COA kunnen geven voor de veiligheid. Proces Over het proces. Natuurlijk zijn het college en hun ambtenaren hier al een tijd mee bezig. Al in 2023 hebben we een lijst gemaakt van mogelijke huisvesting voor doelgroepen. Dat was tijdens het begin van de Oekraïnecrisis toen we opvangplekken zochten voor die ontheemden. Dat is onderdeel van een constante zoektocht naar locaties voor woningbouw en voorzieningen. De gemeenten hebben nl. de verantwoordelijkheid voor de huisvesting van doelgroepen, vastgelegd in diverse wetten. Daaronder: statushouders, daklozen, mensen uit beschermd wonen, mensen met een psychiatrische achtergrond. Dus we moeten constant de mogelijkheden in de gaten houden. Daaronder dus ook locaties voor asielzoekers. We hebben aan de hand van enkele criteria een scan laten maken van 6+1 locaties (er werd een locatie op het industrieterrein aan toegevoegd door de raad). Samen met het COA hebben we ook hun criteria langs deze 7 locaties gelegd en daar kwam dus de locatie Singelweg uit. Invloed Het aanwijzen van een locatie is de bevoegdheid van het college. Vervolgens zijn er vele gesprekken geweest met het COA om ons idee te toetsen: 40 huizen (flex) voor 10 jaar op locatie Singelweg inclusief dienstengebouwen en een afgerond dienstenpakket bestaande uit bijv. beveiliging, gezondheidszorg en sociaal-cultureel werk, taallessen, dagbesteding en begeleiding naar werk. Dat is het voorstel dat het college aan de raad voorlegt, waarschijnlijk direct na de vakantie. De gemeenteraad geeft een bindend advies over de de bopa-procedure ( de buitenplanse omgevingsplanactiviteit). Daar moet nog wel verdere uitleg over komen. Als de gemeenteraad akkoord gaat dan moet ook de bestemming gewijzigd worden. Daar is de normale zienswijze procedure op van toepassing. Is de bestemming gewijzigd dan kan de COA een omgevingsvergunning vragen (en kunnen de omwonenden een beroep doen op een schaderegeling i.v.m. waardedaling van hun huis). De meest gunstige procedure leidt tot de bouw in het 3e kwartaal van 2027. Veiligheid De veiligheid op het terrein is een verantwoordelijkheid van het COA. Het gaat dan om inrichting, lichtpunten, maar ook 24-uursbeveiliging en snelle alarmring. De veiligheid buiten het terrein is een verantwoordelijkheid van de burgemeester. Hij gaat over inzet van boa’s en politie. Maar wat minstens zo belangrijk is dat veiligheid ook een ding voor de buurt is. Een goed georganiseerd netwerk kan bij onraad meteen de politie contacten. We hebben met Estinea de mogelijkheid besproken om net zoals we deden bij de Nijverheidsweg (opvang Oekraïners) een speciaal telefoonnummer in te stellen. COA heeft tijdens de bijeenkomsten ook aangegeven dat het hun grote belang is dat het veilig en rustig is in de opvang. AZC Winterswijk Tijdens de avond was ook steeds aanwezig dhr. Marc Muis. Hij is locatiemanager COA Winterswijk. Hij kon de praktijkvoorbeelden vanuit de laatste 3,5 jaar dat hij verantwoordelijk is voor de locatie noemen. In 2024 zijn er bijvoorbeeld 21 incidenten geweest waarbij politie of ambulance moest komen. Er zijn incidenten tussen bevolkingsgroepen en in de relatiesfeer. Als het in een woning uit de hand loopt wordt er overgeplaatst. Respect Tijdens de bijeenkomst (zie ook de persverslagen) werd ook aangegeven dat er een morele plicht is van onze samenleving. Ook gezien de pas geleden 4 mei viering. Iemand anders gaf ook aan dat ze erg geschrokken is van de haatdragende reacties op spandoeken en op sociale media. Beiden kregen een applaus. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de harde taal vaker applaus kreeg. Gelukkig niet toen twee mensen aangaven dat ze het recht in eigen hand zouden nemen als ze “er last van hadden”. De burgervader sloot dan ook af dat verschil van mening met respect voor de ander besproken moeten worden. “Je tegenstander is nog niet je vijand”. Uitdagingen Onze grootste uitdaging is de zorgen serieus nemen (en die zijn serieus), aangeven welke maatregelen we gaan nemen in overleg met bewoners en klankbordgroepen (binnen de wet- en regelgeving) en in de tussentijd ook een informatiecampagne starten over allerlei aspecten die nu bij de bewoners onzekerheid en angst oproepen. Het zou mooi zijn als ook vrijwilligers daarmee gaan helpen. Maandag en donderdag zijn er informatieavonden voor de inwoners van de gemeente. Er is veel te lezen op opvang@aalten.nl Joop Wikkerink
     
  • Eerste bewonersavond over toekomstig AZC
    Na een onrustige week op sociale media, meningen-en-feiten-mengingen, aannames en wantrouwen kwam dan maandagavond de eerste “apotheose”: de bewonersavond van de naaste buren van het perceel waar wij als college een opvangplek voor asielzoekers wil laten bouwen. Waarom willen we dat ? Allereerst zien we het als onze morele plicht mee te helpen aan de opvang van mensen die gevlucht zijn voor oorlog en geweld. En dat heeft voor mij ook te maken met respect naar onze voorouders die zich bijzonder hebben ingezet voor vrede en vrijheid, 80 jaar geleden. Wij zijn aan hen verschuldigd die mentaliteit van gastvrijheid, naoberschap en hulpverlening door te zetten naar de uitdagingen van onze tijd. Ten tweede is er een bittere noodzaak om meer opvangplekken te realiseren waar asielzoekers hun procedure kunnen afwachten. Op dit moment zitten veel asielzoekers in een noodopvang: tenten, boten, sporthallen, dure hotels met veel gebrek aan bijv. privacy. Als college willen we aan de oproep van het COA (Centraalorgaan Opvang Asielzoekers) meewerken om meer echte opvangplekken te creëren, zodat de noodopvang kan sluiten. Daar willen we solidair in zijn naar andere gemeenten. Een derde reden is een wettelijke verplichting in de spreidingswet. Wij moeten vanuit die wet minimaal 200 asielzoekers huisvesten. Dat is bovendien afgesproken in ons gezamenlijk overleg met de Achterhoekse gemeenten: daarin staat dat we in de Achterhoek 1690 plekken willen organiseren. Dat kan overigens niet voor de in de spreidingswet genoemde datum van halverwege 2026. Daarom hebben we als college ook tegen dat aspect van de opdracht vanuit de spreidingswet bezwaar ingediend. Een vierde reden is dat wij denken dat gezien het verleden onze samenleving dit aankan. En dat juist de gemeente Aalten en zijn inwoners een mooie plek vormt voor asielzoekers om tot stabiliteit en rust te komen en tegelijkertijd te werken aan het begin van integratie. En een vijfde reden die nog genoemd moet worden is onze overweging om te zoeken naar een plek waar de 40 woningen geïntegreerd kunnen worden in een woonwijk, vanwege het normaliserend karakter. Zo zijn we op een periode van 10 jaar gekomen, waarna de 40 woningen of weggehaald worden en nieuw gebouwd of ter beschikking komen voor reguliere woningzoekenden (lees jongeren en starters.) Ongeloof en stress Hoe goed je dit ook allemaal opschrijft en uitlegt, alleen het woord asielzoekers levert bij mensen, en zeker omwonenden, veel stress, zorgen, boosheid en frustratie op. En dat is ook te begrijpen. Zeker na de jarenlange haatzaai-campagnes van Wilders c.s. waar de asielzoekers als zondebok worden aangewezen voor alle problemen. Ik denk ook dat we als college de taak hebben zo goed mogelijk naar mensen te luisteren en hun zorgen serieus te nemen. Daarom willen we ook werken met klankbordgroepen die gaan meekijken en meepraten over veiligheid, inrichting en dagelijkse gang van zaken. Daarbij kan nu en straks de hulp ingeroepen worden van vele vrijwilligers en –organisaties die zich nu al gemeld hebben en graag willen meewerken om deze opvang de komende tien jaar tot een succes te maken. Maar we moeten ons ook te weer stellen tegen mis-informatie, leugens een haatzaaierij. Hard-core tegenstand Dan nog zal er een groep bewoners en andere mensen zijn die gewoon geen asielzoekers moeten. Vanuit hun zorg voor de wijk, hun kinderen, hun angst en hun onvrede over de overheid. Hun argumenten moeten gehoord blijven. Deze argumenten mengen zich steeds meer met voorspelbare argumenten over andere onderwerpen (zie omgekeerde vlaggen). We leven in een vrij land, we hebben vrijheid van meningsuiting en vrijheid van demonstratie. En de mensen met de hardste stemmen worden het meest gehoord. Dus ja, ook felle tegenstanders kunnen op allerlei manieren hun stem laten horen. Wat ik persoonlijk afkeur is oproepen tot geweld en welbewuste misleidende informatie. Ook denk ik dat actiemethoden als het ophangen van omgekeerde vlaggen met racistische teksten en het tot twee keer toe vernielen en weghalen van spandoeken die een ander geluid laten horen niet veel sympathie opleveren voor de tegenstanders van een asielopvang. Polarisatie “begeleiden” De huidige onrust en polarisatie in de samenleving wordt ook doorgetrokken naar de betreffende woonwijken. Dat werd maandagavond ook geconstateerd tijdens de bewonersavond. Voorstanders of genuanceerde denkers durven zich nauwelijks te uiten. Deelnemers aan de bewoners avond voelden zich oncomfortabel toen ze tussen demonstranten die van alles riepen de zaal moesten betreden. Dus ook een taak van ons als college is om samen met inwoners en hun organisaties te proberen deze polarisatie te “begeleiden”. De eerste bewonersavond, maandagavond was niet openbaar. We hebben een verslagje en wat andere gegevens naar de deelnemers gestuurd. Die is hier en daar ook al op Facebook gepubliceerd. Meer gegevens bij het verslag van de donderdag. Joop Wikkerink
  • Meedenkavond: Botsende Belangen in buitengebied
    Iedereen wil ruimte. Leefomgeving en wonen, duurzaamheid en klimaat, ondernemen en economie, ontspanning en vrije tijd; belangrijke thema’s volgens de gemeenteraad van de gemeente Aalten. In het raadsprogramma zijn de ambities van de raad op deze onderwerpen vastgelegd. Op papier stuk voor stuk prachtige ideeën voor onze gemeente: voor “elck wat wils”. De praktijk is weerbarstiger, want het gaat allemaal om hetzelfde (buiten)gebied. We hebben ruimte nodig voor natuur, landbouw, recreatie én wonen – maar het gebied is simpelweg niet groot genoeg voor alles. Hoe brengen we al die belangen in balans? Hoe maak je de juiste keuzes in het buitengebied? Daarover organiseert de Progressieve Partij op woensdag 14 mei de meedenkavond ‘Botsende belangen’. Een avond vol inspiratie, dialoog en het delen van ideeën. Een mooie gelegenheid voor iedereen die betrokken is bij de toekomst van ons buitengebied, om zijn of haar stem te laten horen. Bewoners, ondernemers, natuurliefhebbers en beleidsmakers; boeren, jagers, sporters en recreanten. Natuurgids geeft aftrap. Jan Dirk Focker, natuurgids en expert op het gebied van ruimtelijke ontwikkeling en duurzame keuzes bij gebiedsprocessen geeft dilemma’s, oplossingen en mogelijkheden. Samen met betrokken bezoekers zoeken we naar antwoorden op vragen als: Hoe kunnen natuur en landbouw elkaar versterken? Waar is ruimte voor recreatie of woningbouw? Hoe maken we keuzes die toekomstbestendig én gedragen zijn? Kom meedenken op 14 mei – uw stem telt! Locatie: Café Schiller in Aalten Tijd: 20.00 uur Aanmelden kan via: fractie@progressieve-partij.nl Toegang en koffie gratis.
  • Bijzondere bijeenkomst in Bocholt
    De datum 8 mei wordt in Duitsland herdacht als datum waarop in 1945 de Wehrmacht zich definitief overgaf en dus het einde van de Tweede Wereldoorlog markeert. De Stadt Bocholt organiseerde een uitgebreid programma rond die datum. Dat begon op 8 mei om 18.00 uur met de opening van de tentoonstelling “Vrijheidsstroom”. “Vrijheidsstroom”. Het grensoverschrijdende kunstproject “FREIHEITSSTROM – VRIJHEIDSSTROOM” is een initiatief van de stad Bocholt en de Gemeente Doetinchem (Nederland) samen met de stedelijke musea van beide steden ter gelegenheid van “80 jaar vrede & vrijheid”. Het brengt kunstenaars uit beide landen samen die in tandems samenwerken. De kunstenaarsteams werden samengebracht als onderdeel van een “Tandem Matching Day” en hun ideeën werden geselecteerd door een onafhankelijke jury van experts. Het getal 8 speelt hier een centrale rol: het einde van de Tweede Wereldoorlog op 8 mei 1945, de horizontale 8 als symbool van oneindigheid en de 8 kunstenaarstandems die 8 sculpturen maken – sommige in nauwe samenwerking met lokale ambachtelijke bedrijven. De kunstwerken zijn geplaatst langs twee rivieren die Bocholt en Doetinchem letterlijk én figuurlijk verbinden: de Bocholter Aa en de Oude IJssel. Sculpturen die niet alleen het oog prikkelen, maar ook aanzetten tot nadenken over wat vrijheid betekent. Op 31 augustus wisselen de werken van plek. Wat nu in Bocholt staat, komt naar Doetinchem, en andersom. De expositie is te zien tot 8 november 2025. Meer info lees je op de website. Twee bekenden van PP doen mee met deze expositie. Werner Brand uit Süderwick en Luci Aversteeg uit Bredevoort. In zijn toespraak haalde burgemeester Thomas Kerkhoff van Bocholt regelmatig de vriendschapsbanden met de gemeente Aalten, de samenwerking in Dinxperwick en bijvoorbeeld de Vrijheidsmaaltijd op 5 mei aan. Verena Winter (organisator van de kunsttentoonstelling) benadrukte dat kunst een bijdrage kan leveren aan vrede, vrijheid en het elkaar verstaan. Partnersteden. Daarna was er een bijeenkomst van partnersteden en vriendschapsgemeentes (zoals wij). Er waren officiële delegaties van bevriende en zustersteden Bocholt (België), Rossendale (Groot-Brittannië), Aurillac en Arpajon-sur-Cre (Frankrijk), Akmene (Litouwen) en Verkhniodniprovsk (Oekraïne). De reden voor dit bezoek is de viering van “80 jaar vrede en vrijheid“ ter gelegenheid van het einde van de Tweede Wereldoorlog en de 75e verjaardag van de Europese Unie. Enkele vertegenwoordigers van de Stadt Bocholt voerden het woord. De hoofdrol was weggelegd voor de burgemeester van Verkhniodniprovsk uit de Oekraïne die ondanks de oorlog een soort van optimisme uitstraalde waar je jaloers op kon zijn. Alle toespraken keurig vertaald. Tussendoor optredens van de leerlingen van de Muziekschool Bocholt/Isselbrurg en een Oekraïens duo (fluit en piano) dat woonachtig is in Doetinchem. Het valt mij vaker op dat in toespraken in Duitsland de waarheid en huidige wereldproblemen niet ontkend worden maar hardop benoemd. Zo is men open en eerlijk over de nazi-tijd. Maar trekt dit ook door naar vandaag de dag en roept op waakzaam te zijn voor racisme, populisme, maar ook de gevaren van een pandemie en de klimaatcrisis en roept ook weerbaar en actief te zijn. Tot slot een compilatie van gesprekken met oudere Bocholtenaren over de verschrikkingen van de bombardementen in maart 1945 op de stad Bocholt. Een bijzondere, indrukwekkende bijeenkomst. Joop
  • Opvang asielzoekers: ook Aalten draagt haar steentje bij
    “Er is een groot tekort aan opvangplekken voor asielzoekers in Nederland. De gemeente Aalten wil een veilige plek bieden aan mensen die alles hebben moeten achterlaten vanwege oorlogsgeweld, discriminatie of terreur. Daarom wil het college van burgemeester en wethouders, in samenwerking met het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA), de vestiging van een tijdelijke opvanglocatie voor asielzoekers in Aalten mogelijk maken.” Aldus de intro op de gemeente-pagina over de plannen voor een asielopvanglocatie in Aalten. Opvang asielzoekers | Gemeente Aalten. De Progressieve Partij is het daarmee van harte eens. Nederland is een rijk, welvarend land. Er is pasgeleden Dodenherdenking en Bevrijdingsdag gevierd: we moeten weten hoe verschrikkelijk oorlog, bezetting, vervolging en terreur is en hoe fijn het is daarna een vrij en democratisch land te kunnen opbouwen. We moeten ook weten hoe belangrijk solidariteit is; om moeilijke tijden te doorstaan heb je elkaar nodig. Over grenzen en andere verschillen (huidskleur, geloof, sexe, geaardheid) heen. Daarom kunnen we niet anders dan mensen helpen die in verdrukking komen, zowel in Nederland als daarbuiten. Het is niets meer dan medemenselijkheid en beschaving. We mogen trots zijn dat Aalten hierin zijn moed en verantwoordelijkheid toont. Tegenstand was te verwachten. We nemen zorgen serieus. Maar toch ben ik weer geschokt door de soms brute argumenten die daarvoor op social media heen en weer vliegen. Ik had gehoopt dat mensen in Aalten, met zijn reputatie op het gebied van opvang van vluchtelingen tijdens WO2, meer gematigd zouden reageren. Gelukkig zijn er ook velen die wél de noodzaak van opvang begrijpen en die weerwoord geven aan de tegenstanders. Laten we hopen dat onze gemeenschap niet uiteenvalt in vóór en tegen, maar dat het gesprek op gang komt en blijft. Om aan dat gesprek een bijdrage te leveren willen we de komende tijd telkens één of enkele argumenten voor of tegen bij de kop pakken en uitdiepen. Opdat niet alleen emotie de boventoon voert – hoewel die zeker belangrijk is – maar ook feiten en inzichten mee gaan wegen. Hebben jullie een thema, onderwerp, kwestie, argument dat jullie graag uitgediept willen zien, of tips hebben, of misschien zelf een bijdrage willen leveren: voel je welkom! Bert Weevers    
  • Botsende Belangen in het buitengebied
    Meedenkavond Progressieve Partij 14 mei Botsende belangen in het buitengebied   Iedereen wil ruimte. Leefomgeving en wonen, duurzaamheid en klimaat, ondernemen en economie, ontspanning en vrije tijd; belangrijke thema’s volgens de gemeenteraad van de gemeente Aalten. In het raadsprogramma zijn de ambities van de raad op deze onderwerpen vastgelegd. Op papier stuk voor stuk prachtige ideeën voor onze gemeente: voor “elck wat wils”. De praktijk is weerbarstiger, want het gaat allemaal om hetzelfde (buiten)gebied. We hebben ruimte nodig voor natuur, landbouw, recreatie én wonen – maar het gebied is simpelweg niet groot genoeg voor alles. Hoe brengen we al die belangen in balans? Hoe maak je de juiste keuzes in het buitengebied? Daarover organiseert de Progressieve Partij op dinsdag 14 mei de meedenkavond ‘Botsende belangen’. Een avond vol inspiratie, dialoog en het delen van ideeën. Een mooie gelegenheid voor iedereen die betrokken is bij de toekomst van ons buitengebied, om zijn of haar stem te laten horen. Bewoners, ondernemers, natuurliefhebbers en beleidsmakers; boeren, jagers, sporters en recreanten.   Natuurgids geeft aftrap. Jan Dirk Focker, natuurgids en expert op het gebied van ruimtelijke ontwikkeling en duurzame keuzes bij gebiedsprocessen geeft dilemma’s, oplossingen en mogelijkheden. Samen met betrokken bezoekers zoeken we naar antwoorden op vragen als: Hoe kunnen natuur en landbouw elkaar versterken? Waar is ruimte voor recreatie of woningbouw? Hoe maken we keuzes die toekomstbestendig én gedragen zijn? Kom meedenken op 14 mei – uw stem telt! Locatie: Café Schiller in Aalten Tijd: 20.00 uur Aanmelden kan via: fractie@progressieve-partij.nl Toegang en koffie gratis.
  • Nieuwe plekken voor Oekraïners
    Aan de Industriestraat in Dinxperlo wordt de gemeentelijke opvang voor Oekraïners uitgebreid. Er komen zeker 70 plekken bij. De ruimten zijn omgetoverd in slaapplekken/kamers met daarnaast twee grote keukens en zitkamers. De laatste dag van de bouwvakkers was een mooie gelegenheid om eens een kijkje te nemen. Complimenten voor de bouwers en onze eigen mensen die de Oekraïners opvangen, inschrijven in het bevolkingsregister en wegwijs maken. In de collegevergadering van donderdag 1 mei is besloten een overeenkomst met Laborijn te sluiten  over de begeleiding van onze max. 220 Oekraïners in de gemeente. We gaan deze mensen volgen en begeleiden naar een plekje in de maatschappij en liefst naar werk. Zodat ze hun eigen loon kunnen verdienen en een stukje van de opvang als huur kunnen afdragen.
     
  • Artikel 1 beetje verfomfaaid
    Op initiatief van PP heeft de raad gevraagd om art 1 van de Grondwet duidelijk zichtbaar in gemeentehuis en gemeentekantoor weer te geven. Juist in deze tijden van populisme en polarisatie is het belangrijk dat iedereen herinnerd wordt aan dit gezamenlijke en grondwettelijk vastgestelde uitgangspunt voor onze samenleving. Wel jammer dat het op deze wat knullige manier is gebeurd. En op een onopvallende plaats: in het halletje, boven de kapstok. Het was ons niet eens opgevallen; de burgemeester moest ons erop wijzen. Maar goed; het is een begin. Na de opknapbeurt van de raadszaal komt de tekst op een mooie manier en op een prominente plek verzekerde de burgemeester ons.
     
  • Verbreding progressieve samenwerking in gemeente Aalten
    Er zijn behoorlijk wat maandjes van voorbereiding aan vooraf gegaan, maar woensdagmiddag op een heuse persconferentie kon dan toch worden aangekondigd dat een verdere stap is gezet naar progressieve samenwerking in de gemeente Aalten. De Progressieve Partij gaat nl. samen met de afdelingen van GroenLinks en de PvdA samenwerken aan een nieuwe lijst voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2026. Past natuurlijk een beetje in de landelijke trend van samenwerking tussen GroenLinks en PvdA, maar is lokaal ook een signaal dat men op de linkerflank graag de versnippering wil tegengaan. Ik zie het ook als een uitnodiging aan andere progressieve idealisten en realisten om meer samen te gaan werken voor een betere en eerlijker wereld.
     
  • Maatje voor één dag: bezoek Heerlijckheid
    Zaterdag was er weer een activiteit in het kader van “Maatje voor één dag” in Bredevoort. Bewoners van het Ambthuis, maar ook de Aaltense woonzorgcentra Stegemanshof en Beth San brachten een bezoek aan het vroegere St. Bernardus in Bredevoort. Daar werden in twee groepen rondleidingen verzorgd door eigenaar Jos Betting. Veel mensen kennen nog de oude functie, dus waren erg nieuwsgierig naar de nieuwe situatie. Het werd een leuke en onderhoudende middag. Bedoeling van het project “Maatje voor één dag” is dat (oudere) mensen die wat moeilijk er alleen op uit gaan c.q. moeilijk ter been zijn te ondersteunen bij een uitje, concert of excursie.  
     
  • Voorjaarsnota van coalitie/kabinet
    In gemeentekringen werd reikhalzend uitgekeken naar het nieuws voor gemeenten in de Voorjaarsnota. Heel belangrijk punt zijn de beloften van het kabinet om iets te gaan doen aan de tekorten bij gemeenten die zijn ontstaan door de kosten van Jeugdzorg. Daarnaast was er sprake van het zgn. ravijnjaar omdat er een korting voorspeld was van zo’n 3 miljard op het gemeentefonds (de belangrijkste inkomensbron van gemeenten). De gemeenten willen ver gaan: zelfs een proces wordt niet geschuwd. Dat is nu voorlopig van de baan door een toezegging in de voorjaarsnota van 3 miljard, verdeeld over de jaren 2025-2027. Ik zal de objectieve weergave van de VNG kopiëren. Ik vind het niet genoeg, maar het verzacht misschien de ergste dreigende pijn voor dat ravijnjaar. Dus enige opluchting is te merken in gemeenteland.
     
  • Progressieve Partij gaat samen met GroenLinks-PvdA
    AALTEN/DINXPERLO – De leden en besturen van de Progressieve Partij. GroenLinks en PvdA in de gemeente Aalten hebben besloten om samen een krachtig progressief geluid te laten horen in de lokale politiek van de gemeente Aalten. Ze komen met één gezamenlijk programma én kandidatenlijst bij de komende gemeenteraadsverkiezingen in maart 2026. De gezamenlijke lijst, onder de naam Progressieve Partij/GroenLinks-PvdA, wordt gezien als een logisch antwoord op de politieke versnippering. Door samen te werken hopen de drie partijen gedeelde idealen versneld te kunnen realiseren. Onze kiezers willen geen verdeeldheid, ze willen vooruitgang. De samenwerking toont dat we gezamenlijk een progressief, sociaal en groen, links geluid in de politiek willen laten horen. Het toont het groeiende besef dat samenwerking essentieel is om verandering daadwerkelijk te realiseren. Door samen te werken, komt het realiseren van onze gezamenlijke idealen dichterbij, het bundelt onze visie en daadkracht. Onze leden en kiezers willen geen verdeeldheid, maar samenwerking en concrete acties. Samenwerking en bundeling van krachten biedt de mogelijkheid om lokale vraagstukken in Aalten/Dinxperlo rond bestaanszekerheid, betaalbare huisvesting, duurzaam klimaatbeleid en sociale rechtvaardigheid daadkrachtiger aan te pakken. Door die samenwerking willen we niet alleen meer invloed uitoefenen in de gemeenteraad, maar ook een inspirerend en oplossingsgericht voorbeeld zijn voor de inwoners van Aalten en Dinxperlo. De besturen van de Progressieve Partij, GroenLinks Oost-Achterhoek en PvdA
     
  • 75-jarige brandweer pakt uit
    Afgelopen zaterdag 12 april 2025 opende Brandweer Aalten haar deuren voor een spectaculaire open dag ter ere van het 75-jarig bestaan van de Brandweer vereniging Aalten. De open dag vond plaats bij en rondom de kazerne, activiteitencentrum De Pol en het parkeerterrein bij de Ahof. Ook een deel van de Polstraat stond vol met stands en voertuigen. Ze hadden flink uitgepakt! Er was een breed scala aan voertuigen van verschillende hulpdiensten en instanties. Zo waren er verschillende soorten brandweervoertuigen uit de hele regio en uit Duitsland (Borken-Bocholt), 2 brandweervoertuigen van de luchtmacht uit Volkel, een speciale brandweerwagen voor natuurbranden, ambulances, politievoertuigen, Handhaving, de dierenambulance, provincie Gelderland, de Wensambulance, de Koninklijke Marechaussee en het waterschap. Ook een politiehelikopter vloog een poos boven het terrein. Er werden diverse demonstraties gegeven die het werk van de hulpdiensten laten zien. Indrukwekkend om te zien hoe de brandweer in samenwerking met het ambulancepersoneel een persoon uit een autowrak bevrijdde. En vele brandweerlieden die tekst en uitleg gaven. Voor de kinderen was er ook veel te beleven, schminken, waterspuiten, verschillende spelletjes en rondritten in de brandweerauto’s. Zelfs de ijscokar was aanwezig. Door het prachtige weer was het een drukte van belang en een zeer geslaagde dag. Goed om te zien dat er vele vrijwilligers dag en nacht paraat staan om bij calamiteiten snel op te kunnen treden. Hulde aan al die mensen! Gerrit
  • Teleurstellende antwoorden op vragen houtstook
    College-antwoord op PP-vragen over houtrook stelt diep teleur Korte terugblik 2-11-2021. De Progressieve Partij dient een motie in : “Ontmoediging gebruik houtkachels” , uitvoerig gedocumenteerd met wetenschappelijke publicaties. Het college zeg toe de oproep die hierin wordt verwoord over te nemen, waarna de motie wordt ingetrokken. 9-7-2024: Na 2,5 jaar komt het college met een Raadsmededeling, RM 117. Hierin wordt uitvoerig ingegaan op de beperkte wettelijke mogelijkheden om als gemeente in te grijpen bij hinder door houtrook. Als huidige werkwijze wordt een 6-stappen-plan toegelicht. Het beleid gaat zich richten op bewustwording, stimulering schone alternatieven, handhaving en regelgeving via de Omgevingswet, registratie van meldingen en de ‘strategische aanpak houtrook’ uit het Schone Lucht Akkoord. Een hoopvol begin. 1-10-2024. PP stelt vervolgvragen nav RM 117, oa over het Stappenplan en naar doel en concretisering van het voorgenomen beleid. 28-1-2025. PP vraagt op de raadsvergadering wanneer de antwoorden op de vragen van 1-10 komen en stelt voor om een informatiebijeenkomst te organiseren met experts van GGD, longfonds, ed om het kennisniveau over houtrook te vergroten. 7-2-2025. De burgemeester in RM 13 : “ Namens het college wil ik u dus nog om enig geduld vragen zodat u een voldragen antwoord krijgt en u daarna als raad een goed debat kunt voeren. Het college verwacht nog ongeveer een maand nodig te hebben.” 9-4-2025. RM 44 geeft antwoord op de PP-vragen. Het is echter niet het ‘voldragen antwoord’ dat is toegezegd. RM 44 ademt haastwerk, gemakzucht en een ernstig gebrek aan urgentiebesef. Het betoog is opgebouwd rond onbewezen stellingen en ronduit onjuiste informatie en doet 3 stappen terug t.o.v. RM 117. Opvallend is dat als datum 5 december 2024 is gegeven. Is hier wellicht sprake van een oude concept-versie? Zijn de ‘nieuwe vragen en inzichten’ uit RM 13 per ongeluk niet meegenomen? Enkele opvallende zaken uit RM 44 Het stappenplan uit RM 117 (PP-vraag 1) De eerste stap uit het 6-stappen-plan volgens de oude/huidige werkwijze : de gehinderde moet zelf naar de stoker stappen om in goed overleg het stoken te doen stoppen. Dit is al een rare redenatie. Stel dat je die zou toepassen op te hard rijden: als je dat ziet gebeuren moet je dan als burger de chauffeur vriendelijk vragen zich voortaan minder gevaarlijk te gedragen? En de overheid incl handhaving en politie zit met de armen over elkaar toe te kijken? Maar daar ging de vraag van PP niet over. Tegenwoordig is er meestal niet 1 maar meerdere stokers die de gezondheid schaden. Dan is het voor die burger helemaal onbegonnen werk, om al die deuren langs te gaan. De vraag was: welk stappenplan moet dan gevolgd worden? Het antwoord in RM 44 : ‘dan is er geen stappenplan want dan kan de gemeente niet handhaven’. Maw: de burger, met of zonder astma, COPD, hartklachten etc wordt aan zijn/haar lot overgelaten. De gemeente ontloopt verantwoordelijkheid en stelt als enige maatregel ‘voorlichting’ voor. Het college had ook empathie met de mensen wier gezondheid wordt geschaad kunnen tonen en hardop kunnen nadenken over een aanpak die wél werkt. In RM 117 waren daar al aanzetten toe gegeven. En steeds meer gemeenten zijn inmiddels wél aan de slag gegaan. Niets doen negeert de ernst van de situatie. NB in Aalten wonen statistisch gezien bijna 2000 mensen met longproblemen (astma, COPD, bronchitis). Door houtrook kunnen mn kinderen astma ontwikkelen. Het gaat dus niet om slechts een paar mensen wier gezondheid ernstig verslechtert door houtrook (en zelfs dan! …) . Tel daarbij op alle inwoners die ‘snachts noodgedwongen hun ramen dicht moeten houden of hun mechanische ventilatiesysteem uit moeten zetten. Veel inwoners zullen maatregelen dankbaar verwelkomen. Inzet Omgevingswet (PP-vragen 2 en 3). RM 117 noemde de inzet van de Omgevingswet als mogelijke optie om handhaving makkelijker te maken. Het Schone Lucht Akkoord adviseert dit ook in haar ‘strategische aanpak’. Het SLA verwijst daarbij oa naar het rapport van mei 2024 “Sturen op houtstook in het omgevingsplan, Praktische en direct toepasbare voorbeeldregels”. Er is al van alles uitgezocht dus. Toch staat in RM 44 “Wij onderzoeken de mogelijkheid en de wenselijkheid….” Waarbij vervolgens wordt toegewerkt naar ‘maar laten we dat maar niet doen’’ . Daarbij worden de volgende redeneringen gebruikt : “Een algeheel stookverbod bij code rood is geen reeele of wenselijke optie omdat dan ook het buitengebied moet worden meegenomen” De omgevingswet biedt de mogelijkheid om gebiedsgericht regels te stellen, dus dit bezwaar is geheel buiten de orde; Daarbij kan er wel degelijk ook in het buitengebied gezondheidsschade optreden door houtrook (maar wellicht is enige differentiatie in regels politiek wenselijk); “Luchtverontreiniging vormt in Aalten nauwelijks een probleem” . Waar deze uitspraak op is gebaseerd is een raadsel. Fiets of loop savonds maar eens door de kernen: bijna overal ruik je houtrook. Fijnstofmetingen van een bewoner in het eerste kwartaal van dit jaar tonen aan: de gemiddelde 24 uurs dagwaarde is 33.01 µg/m3 PM 2.5; de hoogste gemiddelde 24 uurs dagwaarde was 101.1. Van de 90 gemeten dagen waren er 48 met een 24 uurs gemiddelde dagwaarde boven de 30 PM 2.5, waarvan 16 dagen met gemiddelde dagwaarde van boven de 50. De WHO-advieswaarde voor PM2,5 is 5 µg/m3…. RM44: “voorlichting, communicatie en een persoonlijk gesprek zouden voldoende moeten zijn. Welke houtstoker wil deze gezondheidsklachten bij de buren nu op zijn/haar geweten hebben?” Een positief mensbeeld is mooi, maar helaas wijst de praktijk uit dat er veel stokers zijn die zich niets van hun naobers aantrekken. Repressie is in zo’n geval helaas de enige resterende optie. We zijn groot voorstander van informatie en communicatie als maatregel, maar zonder stok achter de deur gaat het niet voldoende werken. Verbods- en/of gebodsbepalingen zijn onontbeerlijk in een sluitend rechtssysteem. Zonder dat is handhaving niet mogelijk. Ernst wordt gebagatelliseerd Opvallend is dat RM 44 uitblinkt in versluierend taalgebruik. ‘Gezondheid’ wordt slechts 2 keer genoemd; meestal gaat het over ‘hinder’ en ‘overlast’. En als het gaat over gezondheid vindt het college het blijkbaar eigenlijk niet zo erg: ‘Onderzoek heeft aangetoond dat houtrook (…) ook ongezond en schadelijk kan zijn. Het is echter niet zo dat alle houtstook ook altijd deze nadelige effecten heeft.” Houtrook is echter altijd ongezond. Er is geen veilige dosis houtrook. Ook een kleine hoeveelheid fijnstof kan kanker veroorzaken, om over overige schadelijke stoffen in houtrook en overige gezondheidseffecten (hart- en vaatziekten ed) nog maar te zwijgen. Niet voor niets pleiten GGD, KWF en het longfonds voor een houtstookverbod. Houtrook is voor iedereen ongezond | Longfonds. Meten met twee maten Op de vraag naar het doel van houtstookbeleid wordt als antwoord gegeven dat de gemeente geen houtstookvrije gemeente nastreeft. Waarom wil Aalten wel een rookvrije gemeente zijn, maar geen houtstookvrije gemeente? Echte argumenten ontbreken. Houtstook is net zo ongezond als roken. De gemeente zet in de zorg terecht vol in op preventie. Er zou een hoop gezondheidsschade vermeden kunnen worden door een houtstookverbod. Dat deze mogelijkheid vrijwel zonder degelijke argumentatie en nader onderzoek is afgeserveerd is een ernstig gemiste kans. Niet alleen zouden door maatregelen tegen houtrook de zorgkosten dalen, de kwaliteit van leven van onze inwoners zou er sterk op vooruit gaan. Samengevat Het is jammer dat het college zich onvoldoende heeft verdiept in de schadelijke gezondheidseffecten van houtstook; niet heeft gepoogd creatieve oplossingen te bedenken voor bijv het niet langer geldende 6-stappen-plan voor de gehinderde burger; niet de moeite wil nemen om schade-beperkende maatregelen in omgevingsvisie en – plan op te nemen; niet de moed toont de weerstand, die er ongetwijfeld zal komen tegen houtstook-beperkende maatregelen, te weerstaan. RM 44 bevat goed bekeken geen steekhoudende argumenten om houtstook streng aan te pakken. Er zijn wel heel goede redenen vóór een stevig plan van aanpak. Voorlichting en communicatie is een essentieel onderdeel daarvan, maar dat is niet voldoende. Beleidsregels moeten het mogelijk maken voor boa’s en politie om op te treden bij houtrook-hinder. Zonder wettelijke basis zoals in een omgevingsplan kan er niet gehandhaafd worden. Daarbij: “Als het niet lukt om in 2030 te voldoen aan de strengere EU-normen voor de luchtkwaliteit, dan worden de rechten van mensen geschonden met rechtszaken tot gevolg. Om het niet op rechtszaken te laten aankomen, moet meer van de mogelijkheden in de Omgevingswet gebruik gemaakt worden.” (Regeringscommissaris voor de Omgevingswet, Kars de Graaf). Het allerbelangrijkste is dat de gemeente laat zien dat het werkelijk geeft om de gezondheid van haar inwoners. Wat nu? Ik hoop dat het college toegeeft dat het een foute versie van de RM betrof en dat op korte termijn de juiste versie wordt verstuurd. Ik wil wel een voorzet maken voor die nieuwe versie. Met een stappenplan, want niet alles kan tegelijk. In het vragen-uur op de raadsvergadering van 28 januari jl heb ik ook gevraagd om een informatie-bijeenkomst over houtrook te organiseren, met experts van oa GGD en Longfonds. In RM 44 wordt dit toegezegd. Dat is in elk geval winst. Ik ben ervan overtuigd dat op basis van grotere kennis over de gezondheidsrisico’s er ooit maatregelen zullen volgen. Bert
     
  • Nieuwe inwoners welkom
    Zo’n beetje één keer per half jaar organiseert de gemeente een welkomstavond voor nieuwe inwoners. Deze kunnen kennismaken met het college, de organisatie en waar men zoal moet zijn. Dit keer op maandagavond 7 april. De lichting augustus 24- februari 25 was aangeschreven. (170). Zo’n 25 mensen hadden gehoor gegeven aan de uitnodiging en waren dus aanwezig in de raadzaal. Niet zo’n hoge opkomst, maar wees altijd blij met de mensen die er wel zijn. Het programma verloopt in grote lijnen hetzelfde. Eerst stellen de wethouders, burgemeester en secretaris zich voor. En dan krijgt Eric Wigchers van Figulus het woord om mensen te informeren over de mogelijkheden in de zgn. sociale basis. Via de Mentimeter kunnen mensen ook wat over zichzelf kwijt. Zo kwam ongeveer de helft van de nieuwkomers uit het oosten van Nederland (Arnhem is ook oost). Twee paren uit het noorden (Breezand en Wildervank), twee aanwezigen uit Limburg (Gulpen), twee uit het westen (o.a. Hoofddorp). Interessant is ook de reden waarom men koos voor de gemeenten Aalten (plm. 5 woonden in Dinxperlo, 2 op de Haart, in Lintelo en IJzerlo, 1 in Bredevoort en de rest in dorp Aalten). Dat is dan toch ruimte, rust, groen, (familie in de buurt). De helft van de aanwezigen had zich al aangemeld bij een vereniging. De leeftijd. Werd niet naar gevraagd, maar de helft toch zeker boven de 60/pensioen. Enkelen tussen 40 en 60 en 1 jongere van plm. 30. Mijn voorstelbijdrage bestaat uit een gesprek op een bankje “Vandaag praten over morgen”. Ik nodigde een mevrouw uit die werkte, zoals ze vertelde als geriatrisch verpleegkundige in het Radboud te Nijmegen, altijd in Arnhem gewoond en nu samen met het gezin van haar dochter naar een buurtschap. “Ik heb eigenlijk mijn mantelzorg al geregeld”. Ook bewust over nagedacht en deze oplossing gekozen. Deze mevrouw ziet wel in haar werk situaties waarin mensen niet meer de regie over hun leven hebben en is het daarom er mee eens goed na te denken als je dat kunt. In de nazit sprak ik met de jongste aanwezige. Zij woonde met haar vriend in een stacaravan ergens bij een boerderij in het buitengebied. En zocht naar mogelijkheden voor aan- of inwoning bij de ouders (samengesteld gezin). Dat is een hele puzzel met allerlei soms elkaar tegenwerkende regels. Ook een mooi punt om over na te denken: neem de woon-wenssituatie van mensen tot uitgangspunt en leg dat op de eisen van duurzaamheid, circulariteit enz. Joop
     
  • Grote veranderingen in sociaal domein aanstaande
    Dinsdagmiddag was in het kader van deze “week van de impact” niemand minder dan Ray Geerling uitgenodigd. Hij is landelijk specialist vooral in de participatiewet en loopt al geruime tijd mee. Hij heeft een schets gegeven van de sterk veranderende omstandigheden (o.a. bevolkingsopbouw, leeftijd, eenpersoonshuishoudens) èn samenstelling van de groep van mensen in de Participatiewet of zo je wilt inwoners die hulp en ondersteuning nodig hebben. En wat we al wisten werd hier weer eens bevestigd. De mensen in de P-wet zijn veelal zeer gemotiveerd om mee te doen, erbij te horen, aan het werk te gaan, maar een groot deel heeft zodanige beperkingen dat dat niet zonder aanpassingen van werkplek, organisatie, werkuren kan. Veel mensen zullen nooit een volwaardige baan vinden en zelfs geen baan die voldoende minimumloon oplevert om van te leven. Daarbij zijn de drie ondersteuningswetten en de wet passend onderwijs zo verkokerd opgesteld dat ze elkaar soms flink in de weg zitten. Een stelselwijziging zit er voorlopig niet in, dus we zullen intern creatief moeten zijn.
     
  • Mooi gesprek tussen vluchtelingen en nazaten van onderduik-adressen
    Na vele uurtjes zorgvuldige voorbereiding en overleg, brak dan toch zondagmiddag het tijdstip van een zeer bijzonder gesprek aan. Op zondag 30 maart 2025, precies 80 jaar na de bevrijding van Dinxperlo, De Heurne en de volgende dag Aalten. Op de deel van het Caspershuus in de Heurne. In bijzijn van de nazaten van Jan en Hannah Nusselder, het gezin dat zoveel onderduikers, slachtoffers van de hongerwinter en gevluchte militairen onderdak bood. Zij ontvingen 5 Oekraïense vluchtelingen woonachtig in de gemeente Aalten en 2 oorspronkelijk Syrische statushouders uit Dinxperlo en Bredevoort. Ze gingen onder leiding van Ellen en Hannie Nusselder met elkaar in gesprek over vluchten, onderduiken, schuilkelders, angst en hoop op verbetering en bevrijding toen en nu. En dan blijken er opvallende overeenkomsten te zijn. Natuurlijk waren Syriërs bang toen ze in de schuilkelders van Damascus schuilden tegen de terreur van Assad. Natuurlijk waren de onderduikers, maar ook de opa en oma, ooms en tantes van de fam. Nusselder bang toen soldaten hun schuilplaatsen dreigden te ontdekken. Natuurlijk zijn de Oekraïense inwoners van Aalten nog steeds ontzettend emotioneel en verdrietig over wat hen en hun land is overkomen, en leven in martelende onzekerheid over het lot van hun buren en vrienden, die ze nooit meer gezien hebben. Ook was en is er onzekerheid bij hulpverleners. Wie haal je in huis en mogen mensen die hier komen er wel zijn, zijn ze welkom ook al zijn ze onbekend. Waarom hielpen opa en oma Nusselder zoveel mensen. Het christelijk geloof speelde daarin een grote rol. Daarin is geen plaats voor haat, maar word je opgeroepen om te helpen. Wat benadrukt werd is: luister naar elkaar, geef elkaar ruimte en ga op zoek naar drijfveren. Opvallend was dat de huidige vluchtelingen zich erg welkom voelen in onze omgeving, dat ze ook steeds maar benadrukken hoe dankbaar ze zijn. Er werden foto’s getoond van typisch Nederlandse/Achterhoekse gebruiken (krintewegge, carbidschieten, buurtfeesten) om te laten zien hoe inburgering verloopt. Maar daarop werd ook gezegd dat het natuurlijk mooi is dat onze nieuwkomers dankbaar zijn, maar dat ze ook gewoon recht hebben op onderdak en bescherming vanuit onze wetten. Het hele gesprek is –met toestemming – opgenomen en wordt op dit moment gemonteerd. Daarna gaan we kijken hoe deze opnames een rol kunnen spelen bij de gesprekken die in onze lokale gemeenschap gevoerd moeten gaan worden over de opvang van asielzoekers, statushouders en Oekraïners.
     
  • Cursus “Rechts voor linkse mensen”.
    PP houdt in het kader van de voorbereidingen op de gemeenteraadsverkiezingen in 2026 een meedenkavond/cursus over populair taalgebruik. Eerder al waren er meedenkavonden over Grote vraagstukken van deze tijd (februari) en Wonen (maart). Verrassende speciale gast is deze keer niemand minder dan Geert Wilders, specialist in one-liners en ophitsende uitspraken. Het belooft een leerzame avond te worden! Aanstaande dinsdag. Aanvang 20:00 uur. Opgeven bij secretariaat Progressieve Partij.  De locatie is uit veiligheidsoverwegingen niet openbaar en wordt u na aanmelding een uur voor aanvang doorgegeven. Helaas was blonde Geert te druk met onderscheidingen tegenhouden voor mensen die werkelijk iets proberen te doen aan de opvang van asielzoekers. Toch hadden we nog een paar opgaven op 1 april. Dank!  
  • Reinwaterkelder groot en nodig?
    In de raad kwam aan de orde een ruimtelijke procedure voor een zgn. reinwaterkelder vlakbij de watertoren, die zijn functie daardoor verlies. Hieronder de oproep van de fractie van de PP: “Allereerst dank voor de snelle beantwoording van onze schriftelijke vragen. Ik hoop dat u deze dank aan de ambtenaren wilt overbrengen. We zijn blij dat Vitens wil werken aan een landschappelijk mooiere oplossing voor het hekwerk. Ik wil ook graag aandacht vragen voor het volgende: De reinwaterkelder wordt flink vergroot. De argeloze burger of politicus denkt dan misschien: mooi, onze drinkwatervoorziening is de komende tijd weer veilig. Maar wie het nieuws een beetje volgt, weet dat er een ernstig tekort dreigt aan goed drinkwater. Dat komt door drie dingen: Water-onttrekkingen door anderen dan drinkwaterbedrijven zoals industrie en landbouw. Verontreinigingen die doorsijpelen naar het diepe grondwater. In de Achterhoek voldoet inmiddels geen enkele waterwinput qua bestrijdingsmiddelen meer aan de norm. Toenemend watergebruik door huishoudens, o.a. door uitbreiding woningvoorraad. Ik wil dit bouwplan van Vitens aangrijpen om het college op te roepen in beleidsvoorbereiding en – uitvoering voor deze punten aandacht te hebben en oplossingen te bedenken en door te voeren. Dank u.”
     
  • Oorlog, verzet, onderduik: toen en nù
    Zaterdag vond in Elim en het Nationaal Onderduikmuseum een zeer bijzondere gebeurtenis plaats. Zo’n 70 familieleden van de oorspronkelijke bewoners van het Caspershuus (De Heurne) en de daar aanwezige onderduikers ontmoetten elkaar (sommigen van hen voor het eerst van hun leven) om enkele tekeningen te bekijken die de onderduikers op het Caspershuus gemaakt hebben, maar vooral voor de verhalen over hun voorouders. Ik mocht daar een kleine toespraak houden die de verbinding met huidige zeer onzekere toestand in de wereld belicht. En de noodzaak waakzaam te zijn, recht en rechtvaardigheid na te streven. Daarna werd in het museum een extra tekening opgehangen door een zoon van een van de onderduikers (inmiddels zelf ook 92). Dit was mijn bijdrage: Allereerst geeft mij dit moment de gelegenheid om de familie Nusselder heel hartelijk te bedanken voor het beschikbaar stellen van het Caspershuus voor de opvang van Oekraïense ontheemden. Twee periodes zelfs. Direct na de Russische inval in maart 22. En nu op dit moment voor een tweede periode tot 1 april. Die is weer met een maandje verlengd totdat de nieuwe locatie in Dinxperlo klaar is. Dank daarvoor en daar betrek ik dan meteen alle inwoners van de gemeente bij die geholpen hebben en nog steeds helpen bij de opvang van deze groep ontheemden. Langzamerhand is het werk overgenomen door de overheid en zijn er regelingen en regels gekomen. Zo gaat in Dinxperlo de opvang ergens in april open, waardoor we weer 80 plaatsen hebben, genoeg om aan de opgave voor de gemeente te voldoen. Het is misschien niet toevallig dat we als gemeente destijds aan de familie durfden vragen of er misschien op het Caspershuus plaats zou zijn voor ontheemden uit Oekraïne. Immers Caspershuus is altijd verbonden geweest met gastvrijheid voor mensen die in de knel zaten. En zo is vooral te lezen in het boek “Hanna’s Paasontbijt” altijd bezig met rechtvaardigheid , zonder oordelen en aanzien des persoons. Zij ,Hannah, wilde dat “met geen duimbreed wijkend woord” recht zou worden gedaan En wie, zoals in het laatste hoofdstuk beschreven staat, slachtoffer is zou altijd een veilig huis op het Caspershuus geboden moeten worden. Als dat de motivatie is van mensen om anderen te helpen, dan zie je dat ook in de tekeningen die we straks te zien krijgen weer terug. Het zijn niet zomaar plaatjes van de boerderij en de mensen. Het gaat over rechtvaardigheid en recht. De parallellen met vandaag dringen zich op. Ook nu leven we in een wereld vol dreigingen, onrecht en onrechtvaardigheid. Ook nu zijn er mensen die hun land moeten ontvluchten omdat zij met “geen duimbreed wijkend woord” dat recht willen verdedigen. En ik hoop dat er ook nu mensen zoals Hanna en Jan, de bewoners van Caspershuus 80 jaar geleden, zullen zijn die helpen waar nodig, zonder aanzien des persoons. Volgende week zondag is het 30 maart. Precies 80 jaar geleden werd de Heurne, Dinxperlo en dus ook het Caspershuus bevrijd van de nazi-terreur. Ik ben erkentelijk dat de familie Nusselder èn een zoon van een van de onderduikers die middag mee wil werken aan een gesprek dat we georganiseerd hebben tussen hen en een vijftal Oekraïense ontheemden en een drietal Syrische statushouders. We hopen in dat gesprek parallellen te kunnen trekken tussen de gevoelens, levens, angsten, hoop en verwachtingen van mensen tóen en de vluchtelingen van vandaag. Wat dreef en drijft hen? Wat hadden en hebben ze nodig? Niet alleen de onderduikers en vluchtelingen, maar ook de helpers, de mensen die gastvrijheid bieden en mensen die er liever niks mee te maken willen hebben. Dat gesprek nemen we met toestemming ook op. Niet maar zo, enerzijds als tijdsdocument en soort van eerbetoon aan al die helpers en families. Anderzijds om letterlijk de boer mee op te gaan om draagvlak te creëren voor opvang van asielzoekers, statushouders en ontheemden. We staan voor de opgave ook in Aalten om opnieuw een aantal asielzoekers op te vangen. Daar werken we als college met hart en ziel aan mee. We rekenen erop dat ook onze inwoners deze noodzaak inzien, willen helpen en zich inzetten voor mensen die hier heen komen omdat ze niet veilig zijn in hun eigen land. Zo’n gesprek opgenomen op film kan in alle opzichten helpen. Terug naar Caspershuus. 80 jaar geleden. Ik stel me zo voor dat al die onderduikers samen met de familie Nusselder rond de keukentafel zaten, nog en beetje beduusd van de bevrijding van het fascisme. En dat ze dan de hoop uitspreken dat ze dit allemaal niet voor niks hadden meegemaakt. Maar dat de mensen en de democratie er krachtiger door geworden zou zijn. Voor die taak, zo heb ik het gevoel, staan we weer, zelfs op ons kleine plekje hier in de gemeente Aalten, ieder vanuit zijn kunnen en achtergrond. Het gaat werkelijk vandaag de dag om de strijd om behoud van onze democratie. Tentoonstellingen als deze, herdenkingen van de bevrijding, maar vooral het gedachtegoed daarachter, helpen daarbij. Ik dank nogmaals de familie Nusselder voor de organisatie van deze expositie en hoop dattie mag bijdragen aan het doel.
     
  • Gemeenten trekken gele kaart voor het Rijk
    De Vereniging Nederlandse Gemeenten had hun leden (341) opgetrommeld naar Den Haag om te horen of zij het eens waren met de strategische handelwijze van het bestuur in de omgang met het Rijk. Er zijn onderhandelingen met het Rijk over bijvoorbeeld voldoende middelen in de jeugdzorg. Maar die lopen stroef. Dus we moeten andere middelen gaan zoeken. Als er tijdens het zgn. overhedenoverleg geen uitzicht is op meer geld voor jeugdzorg, dan start de VNG een procedure wegens het niet nakomen door het Rijk van haar wettelijke verplichtingen. Aan het begin van de vergadering stonden bekenden ons op te wachten. Een delegatie van de FNV die bij gemeentebestuurders erop aandringen ook voor de laagstbetaalden in de sociale werkvoorziening op te komen. Vanuit de Achterhoek hebben we met een aantal wethouders een brandbrief naar de Tweede Kamer geschreven met het verzoek deze groep te compenseren. Zo’n 40% van deze groep die vanwege een beperking aangewezen is op parttime werk  komt door belastingmaatregelen nu opeens 30-50 euro netto in de maand te kort. Het was mooi weer vrijdag in Den Haag, dus als je er dan toch bent toch maar even langs musea en strand. Wat een vervelend werk is dit toch ook.  
     
  • Wethouder wordt rector
    Dat was even slikken maandag toen Hans aankondigde dat hij – om maar met de deur in huis te vallen- een andere baan heeft: rector van Schaersvoorde. Toen de eerste schrik voorbij was, zagen we meteen de mogelijkheden. Immers in onze samenwerking afgelopen 7 jaren is de sociale en pedagogische basis toch wel ons beider vertrekpunt geweest. Hoe mooi zou het zijn dat we aan de versterking daarvan zouden kunnen werken in een soort driehoeksverhouding: gemeente, school en ouders/leerlingen. Dus laat het niet alleen maar gaan over gebouwen, krappe financiering, capaciteitsgebrek enzovoort, maar vooral over de inhoud en het versterken van onze gemeenschap. Immers: “it takes a village to raise a child”. Dat is een Afrikaanse wijsheid. En daar hebben ze er nog een : “Samen kom je verder”. Komende tijd zullen we ook in deze uitgave nog wel eens stilstaan bij het vertrek en de consequenties daarvan voor de continuïteit in beleid.
     
  • Huren is zo gek nog niet: sociale woningbouw
    Bert liet in de prijsopbouw van een voorbeeld nieuwbouwwoning zien dat er wel degelijk goedkoper gebouwd kan worden. Als overheid actief grondbeleid ontplooit en niet-winstbeogende instellingen zoals de woningcorporatie meer ontwikkelruime krijgen, dan worden de speculant, belegger en commerciële projectontwikkelaar en daarmee particulier winsten in het plaatje uitgeschakeld. En als daarnaast kleiner en slimmer wordt gebouwd kan dat maar zo samen de helft schelen. Sociale woningbouw dus. Een mooie voorzet naar de bijdrage van Barend Wassink. Barend legde in zijn verhaal onder andere uit dat met de huidige sociale huren en grondbeleid het eigenlijk niet haalbaar is om de kosten te dekken: corporaties hebben te maken met een ‘onrendabele top’. Daar zit dus een grote uitdaging. Bij nieuwbouw moet heel goed worden gepland en gekeken om te bouwen voor wat nodig is en dat ook nog betaalbaar te doen. Wonion zet desondanks vol in op duurzaam, circulair en biobased bouwen, omdat ze dat ziet als maatschappelijk noodzakelijk. Met prefab is dat bovendien schoon en efficiënt te doen. Huur + energie Voor de klanten van de woningcoöperatie zijn twee zaken erg belangrijk voor de woonkosten. De huur en de energielasten. In de huur zit niet echt ruimte, maar in de energiekosten heel duidelijk wel. Wonion is heel sterk bezig om de bestaande woningvoorraad te verduurzamen om zo energieneutraal mogelijk te zijn. Dat is niet alleen goed voor het milieu, maar ook erg belangrijk voor het budget van de huurder. Door de grote woningvoorraad, de kosten voor verduurzaming en bezetting bij de aannemers is het een flinke opgave om voor 2040 alle woningen verduurzaamd te hebben. De discussie Vooraf hadden we bedacht om na de informatie een discussie te houden op basis van een aantal stellingen. Doordat al tijdens de presentaties er de nodige vragen kwamen was er voor discussie achteraf niet zoveel tijd meer. Wel was met de informatie duidelijk geworden dat het niet eenvoudig is om de woningnood op te lossen. “Bouwen, bouwen, bouwen” is in elk geval niet de oplossing. Goedkoop en klein bouwen is de uitdaging!  
  • Wonen: de Aaltense cijfers
    Op woensdag 12 maart hield de Progressieve Partij een meedenkavond  over wonen. Er waren drie presentaties die de diskussie aanzwengelden. Na de presentatie van Gerard was het tijd voor Bert. Op basis van cijfers uit de Achterhoek monitor bracht Bert in beeld dat, puur gekeken naar inkomen, 75% van onze inwoners is aangewezen op “betaalbare woningen” waarbij met betaalbaar een bedrag tot € 370.000 wordt gehanteerd als landelijke norm. 62% van onze inwoners is aangewezen op goedkope woningen. In die prijsklasse zijn er nu in Aalten volgens Funda 3 koopwoningen beschikbaar, waarvan 1 onbewoonbaar verklaard. Sociale huurwoningen, ook geschikt voor deze grote doelgroep, vormen nu maar 18% van de voorraad in de gemeente. Uit diezelfde cijfers van de Achterhoek Monitor komen nog twee zaken naar voren. Het aantal huishoudens zal naar verloop van tijd weer wat gaan dalen en het aantal mensen per huishouden daalt ook. Voor nu is de daling van het aantal mensen per huishouden een belangrijke oorzaak van de wooncrisis, een veel belangrijkere oorzaak dan de instroom van buitenaf. Immers als er minder mensen per huishouden zijn en de bevolking blijft gelijk, heb je veel meer huizen nodig. Samengevat komt het erop neer dat: -Er te weinig goedkope woningen zijn en gebouwd worden ten opzichte van de inkomens -Er te weinig kleine woningen zijn ten opzichte van de bevolkingssamenstelling -Er te weinig woningen voor ouderen zijn. Mogelijke oplossingsrichtingen: Bij nieuwbouw Niet alles grondgebonden maar meer appartementen Meer sociale huur en kleine woningen Bestaande woningvoorraad beter benutten Woningsplitsing Kamerverhuur Verhuiscoaches
     
  • Wooncrisis als kans
    In januari zijn we gestart met een meedenkavond over de belangrijkste thema’s voor de raadsverkiezingen in 2026. Op die meedenkavond kwam wonen wel heel nadrukkelijk naar voren toe. Dat was voor de fractie reden om de eerste meedenkavond erna over het thema wonen te houden. Bij Wonen wordt meestal alleen bouwen, bouwen, bouwen geroepen, maar wij wilden de meedenkavond toch een specifieke draai meegeven die goed past in onze kijk op de wereld: Sociaal wonen. Wat is er echt nodig, welke kant moeten we op en hoe gaan we dat bereiken. Deze avond hadden we twee gasten. De een live aanwezig en de andere virtueel via een opgenomen teams sessie. Live te gast was Barend Wassink, werkzaam bij een woningcoöperatie in de regio en tevens klimaatburgemeester in Oost-Gelre. De teams presentatie werd verzorgd door Gerard van Bortel van de TU Delft. Als locatie van de meedenkavond hebben we gekozen voor Noaberz in Dinxperlo en het was mooi te zien dat we een goede opkomst hadden. Alle stoelen waren bezet en het was een mooie gevarieerde groep. Ruimte voor wonen Na een welkomstwoord door Petra was het tijd voor de presentatie van Gerard van Bortel. Vanuit de TU Delft was hij onder andere betrokken bij het rapport “Ruimte voor wonen” Voor wat betreft het wonen is de constatering dat we in Nederland een heel beperkte variatie in woningen en woonvormen hebben. Om goed de toekomst in te gaan moet het woningaanbod niet alleen in grootte en prijs, maar ook in soort en vorm meer variatie krijgen. Nu is er bijvoorbeeld een overmaat aan eengezinswoningen in Nederland. Gerard had goed naar Aalten gekeken in de voorbereiding voor zijn presentatie. Als voorbeelden van meer variatie kwamen het Aaltens hofje en de Uuthuuskes naar voren. Ook een aandachtspunt dat werd benoemd was dat nieuwe woongebouwen zo moeten worden gemaakt dat ze langdurig aanpasbaar zijn. Ze moeten makkelijk gesplitst, samengevoegd of uitgebreid kunnen worden, zodat altijd op nieuwe ontwikkelingen ingespeeld kan worden.
     
  • Twee deskundigen van naam bij meedenkavond
    Toekomstig collectief wonen Op woensdag 12 maart a.s. organiseert de Progressieve Partij weer een meedenkavond. Dit keer bij Noaberz in Dinxperlo. De avond start om 20.00 uur en staat in het teken van betaalbaar wonen, juist voor huurders. Ruimte voor wonen Op het laatste moment heeft de organisatie nog de toezegging gekregen van architect Dr. Gerard van Bortel van de TU Delft om een speciale presentatie-op-afstand te houden. Van Bortel is projectleider van Vision Team Wonen en opsteller van het baanbrekende rapport “Ruimte voor Wonen”. Zelf zegt hij daarover: “Er zijn veel raakvlakken tussen het sociaal domein en het fysieke domein. Het versterken van gemeenschappen en gemeenschapsgevoel op het gebied van wonen zien wij als TU Delft onderzoekers als een belangrijk onderdeel van toekomstbestendig wonen (en sociaal domein). Dat hebben wij ook proberen te verwoorden in ons advies ‘Ruimte voor Wonen’” Dat advies is kort geleden overhandigd aan de minister. Van Bortel gaat in op vormen van “collaboratief” wonen: dat betekent gezamenlijk ontwerpen, bouwen en wonen, ook in de huursector. Corporatie-deskundige De hoofdgast van deze meedenkavond is Barend Wassink, Manager Vastgoed bij een Achterhoekse woningcorporatie. Als geen ander weet hij voor welke uitdagingen de woningcorporaties op dit moment staan. De corporaties hebben immers de belangrijke taak om te zorgen voor voldoende sociale huurwoningen. Vooralsnog is hier een groot tekort aan. Hoe komt dit en is er al zicht op een oplossing? Wassink is ook klimaatburgemeester van Oost-Gelre. Hoe staat het met de verduurzaming van de woningen? Een zo laag mogelijk energieverbruik- en lasten is goed voor de portemonnee en het klimaat. De overheid bouwt geen woningen, is een veel gehoorde uitspraak, maar doet de overheid genoeg om het woningtekort op te lossen? En de bestaande voorraad te verduurzamen?
     
  • Kadernota Laborijn: let op de toekomst
    Dinsdagavond organiseerde de gemeenteraad een beeldvormende vergadering. De zgn. Kadernota van Laborijn stond op de agenda. De kadernota geeft de kaders aan voor de komende jaren. Vooral de inhoudelijke ontwikkelingen, die dan straks vertaald worden in de begroting, waarin de echte maatregelen en de financiële gevolgen geraamd worden. Strategisch beleidsmedewerker Fleur Ebbers van de gemeente Aalten verzorgde de presentatie. Ze wees op een paar opvallende dingen. Allereerst lijkt de instroom in de bijstand in vergelijking tussen de Laborijn-gemeenten in Aalten harder te gaan dan in Doetinchem. Bij de uitstroom is het andersom: percentueel stromen meer mensen in Doetinchem uit dan in Aalten. Voor de instroom kan de verhuizing vanuit andere gemeenten een oorzaak zijn. Voor de uitstroom zijn er in Doetinchem iets meer mogelijkheden dan in Aalten. Daarom heeft de gemeente Aalten ook samen met Laborijn een plan bedacht om de uitstroom te bevorderen. Bijvoorbeeld door minder kansrijke mensen toch beter te ondersteunen. Om een idee te geven. Aan het eind van het jaar 2024 zaten er 318 huishoudens in de bijstand. Per maand gaan er zo’n 5 huishoudens uit, en komen er zo’n 7 huishoudens bij (in 2024).In Doetinchem zitten 1194 huishoudens in de bijstand. Een raadslid merkte op dat Doetinchem ongeveer 2 x zo veel inwoners heeft dan Aalten, maar dus meer mensen in de bijstand. In dit grafiekje zie je het grillige verloop van het BUIG-budget (Bundeling Uitkeringen Inkomensvoorzieningen aan Gemeenten); de donkerrode balkjes zijn voor Aalten. Het verschil met Doetinchem heeft te maken met een andere rekensystematiek voor gemeenten boven de 40.000 inwoners. Een tweede opvallend element is dat na de decentralisaties er meer mensen in de bijstand komen met een beperking. Dat is ook logisch want mensen met een beperking kwamen voor 2015 veelal in de Wajong (Wet Arbeidsinschakeling Jonggehandicapten). Of konden aan de slag in de Wsw. De vergoeding van het Rijk voor een Wsw-plek aan de gemeente is ongeveer € 35.000 (voor salaris en organisatie) en voor de Participatie-wet € 11.000. Dat betekent dat steeds meer mensen via gewone werkgevers aan het werk moeten en dat het beschutte werk afgebouwd moet worden. Echter de mensen voor wie dat beschutte werk is, blijven even beperkt en het aantal stijgt. Dat gaat een keer vastlopen. En daarom is het goed dat de gemeenteraad regelmatig geïnformeerd wordt over de aantallen, de bedragen en de acties. In dit figuurtje zie je de prognose van de diverse groepen in de bijstand. De “klassieke groep”(groen) blijft ongeveer gelijk. De groep jonge arbeidsgehandicapten maakt in 2050 zeker 50% van de doelgroep uit.
     
  • Meedenkavond wonen 12 maart Noaberz
  • Voor iedereen een huis
    Meedenken over bouwen en betere oplossingen Op woensdag 12 maart a.s. organiseert de Progressieve Partij weer een meedenkavond. Dit keer bij Noaberz in Dinxperlo. De avond start om 20.00 uur en staat in het teken van wonen. Iedereen lijkt er nu wel van doordrongen te zijn dat er een groot tekort is aan betaalbare woningen. Progressieve Partij wil verder kijken dan de enkele vaststelling dat er meer woningen moeten komen. Tijdens de vorige meedenkavond is hiervoor al een belangrijke aanzet gegeven. Graag wil PP met de inwoners van de gemeente Aalten verder in gesprek hierover. Feiten en cijfers Waar hebben we het precies over? Ons raadslid Bert Weevers en een deskundige gast in de persoon van Barend Wassink, Manager Vastgoed bij een Achterhoekse woningcorporatie presenteren feiten en cijfers. Als geen ander weet Barend voor welke uitdagingen de woningcorporaties op dit moment staan. De corporaties hebben immers de belangrijke taak om te zorgen voor voldoende sociale huurwoningen. Vooralsnog is hier een groot tekort aan. Hoe komt dit en is er al zicht op een oplossing? Kosten energie en verduurzaming Barend Wassink is ook klimaatburgemeester van Oost-Gelre. Hoe staat het met de verduurzaming van de woningen? Niet iedereen gelooft misschien in klimaatverandering, maar iedereen gelooft wel in zo laag mogelijk energieverbruik- en lasten. De overheid bouwt geen woningen, is een veel gehoorde uitspraak, maar doet de overheid genoeg om het woningtekort op te lossen? En de bestaande voorraad te verduurzamen? Bestaande woningen en wijken PP heeft niet alleen oog voor de woningzoekenden, maar ook voor de inwoners die al een woning hebben, in het bijzonder de mensen die een sociale huurwoning hebben of een middenhuurwoning. Zijn zij tevreden met de wijk en straat waar zij wonen? Hoe zien zij hun eigen toekomst op het gebied van wonen? Wat kunnen en willen ze hierin zelf en met elkaar doen? De Progressieve Partij wil graag in gesprek hierover met deze huurders en andere inwoners van de gemeente Aalten. U bent van harte welkom op woensdag 12 maart a.s. om 20.00 uur bij Noaberz, Prins Mauritsstraat 6 in Dinxperlo om deel te nemen aan het gesprek. Toegang gratis. De koffie staat klaar. Achtergrondinfo: Betaalbaar wonen mogelijk? – Progressieve Partij Eerlijke woningmarkt – Progressieve Partij Eerste fietstocht schot in de roos – Progressieve Partij Raad verkiest dure woningen boven sociale huur – Progressieve Partij Amendement meer sociale huur verworpen – Progressieve Partij
         
  • Griffier neemt afscheid: en hoe!
    Al maanden leefde hij ernaartoe, naar de dag waarvan je wist dat die komen zou: opvolgers ingewerkt, archief opgeruimd, plaats al afgestaan, alles netjes overgedragen: griffier Marcel Fiering beleefde 28 februari zijn laatste werkdag voor zijn pensioen. De “voorpret” was dus al een tijdje aan de gang. Ik ben de trotse bezitter geworden van een map krantenknipsels over de beruchte Tanzania-reis uit 2000. Dorpspolitiek op z’n smalst. Vanaf dinsdag was het afscheid wat de klok sloeg. Dinsdagmiddag lunchten B en W samen met Marcel aan de Markt; als oudgediende mocht ik wat herinneringen ophalen van de afgelopen 19 jaar. ’s Avonds nam de raad afscheid met een prachtige wieler-speech in het plat van Henk Rijks, waarderende woorden van de raadsvoorzitter burgemeester Anton Stapelkamp. En een nauwgezette schets van het werk van de griffier, waarbij niemand vergeten werd en iedereen bedankt werd. En ook een paar woorden over de zeer aparte positie van een griffier. Ook wat kritische reflectie naar de raad en hoe het raadswerk in Nederland en ook in Aalten georganiseerd is. Het is voor mensen met een gezin en een baan bijna niet meer te doen. Marcel citeerde uit een artikel in Binnenlands Bestuur waar wat gedachtes opgeworpen werden hoe het anders kan. Eén weekend per twee maanden vergaderen, burgerberaden, kleiner professioneel bestuur. Allemaal voor- en nadelen, maar zo doorgaan lijkt ook een verlies aan kwaliteit en vertegenwoordiging te betekenen. Leuke cadeaus (bloemen, fietsarrangementen en muziek) en een gezellige bijeenkomst met ook wat oudgedienden. Woensdag ging het gewoon door: weer of geen weer om 8.00 uur zaten we aan de koffie. Donderdag kwamen alle collega’s op de koffie. En vrijdag werd Marcel thuis opgehaald en ging met directe collega’s nog eens even los bij Stegers vanuit z’n laatste en versierde werkplek. Gelukkig hebben we de foto’s nog. Als Progressieve Partij hebben we veel aan de adviezen van Marcel gehad. Zijn we hem ook dankbaar voor. Vooral ook de hulpvaardigheid, het niet voor één gat te vangen zijn en het meedenken met soms onze gekke fratsen hebben we gewaardeerd. Wij hebben een top -40 ingevuld met de eerste 6 plaatsen van ons: songs en liedjes die we bij Marcel vinden passen. Marcel bedankt en het ga je goed!
     
  • Gaat de raad over de kleur van het asfalt?
    Raadsvergadering 25 februari Afgelopen dinsdag was de besluitvormende vergadering van de raad. We hoopten op een korte bijeenkomst, omdat het afscheid van Marcel Firing, onze griffier, veel aandacht verdiende. Toch duurde het door vragen in het vragenuur, een later ingetrokken amendement over horeca en een interpellatiedebat en motie over de participatie rond de Aaltenseweg in Dinxperlo (het lijkt al bijna verkiezingstijd) nog lang voordat we hem de hand mochten drukken. Horeca Onze inbreng: “ “Het geet wal goed zo.” Dat is een beetje de teneur in de horecavisie en het ontwikkelkader. Een bepaalde mate van regulering is nuttig, maar wij hebben wel een tweetal zorgen. Als voorstander van brede landbouw zien wij graag dat agrariërs ruimte hebben voor initiatieven. De vergunningsaanvraag biedt ruimte, maar erg uitnodigend is het met dit kader niet. Een andere zorg is dat stilstand vaak achteruitgang betekent. Als we ons toerisme willen versterken hebben we initiatieven in het buitengebied nodig. Die initiatieven stimuleer je met een uitnodigend kader. Aan de andere kant: dit kader is een tussenmaatregel die ons de kans biedt te zien hoe het in de praktijk loopt. Wij moeten als raad dus door het college goed op de hoogte worden gehouden van de aanvragen en de afhandeling daarvan. In de omgevingsvisie- en plan moet eea definitief worden geregeld. Voor nu Akkoord. “ Interpellatie en motie participatie Aaltenseweg Dinxperlo Een aantal bewoners rond de Aaltenseweg vond dat de gemeente niet goed was omgesprongen met de participatie rond de reconstructie van de Aaltenseweg. CU, BBB-HMV en VVD vonden dit reden voor een interpellatiedebat en een motie. Wethouder Groters gaf een overzicht van het lange en intensieve participatietraject. Naast de ontevreden mensen waren er ook veel die zeer content met het plan waren. De discussie waaierde daarna alle kanten op, tot aan de kleur van asfalt aan toe. De conclusie van de meerderheid was uiteindelijk: Het is nu eenmaal aan de gemeente om alle belangen tegen elkaar af te wegen: participatie betekent niet dat iedereen zijn zin kan krijgen. Wel komt er nog een gesprek tussen de wethouder en de ontevreden omwonenden om te onderzoeken waar het verschil in perceptie vandaan komt. Leegstaande winkelpanden Dezelfde partijen kwamen daarna met een motie over leegstaande winkelpanden in de gemeente. Het bleek dat ze alle drie een Raadsmededeling over het Centrumplan eind vorig jaar hadden gemist. Hun motie bleek eigenlijk overbodig.
     
  • Parttimers Wsw gaan er tientjes op achteruit!
    Vanuit de directie van Laborijn en de landelijke koepel voor sociaal-ontwikkelbedrijven (Cedris) kwam het signaal dat voor werknemers die vallen onder de ‘CAO Wsw’ of de ‘CAO Aan de Slag’ de belastingmaatregelen per 1-1-25 niet goed uitpakken. Met name bij mensen die aangewezen zijn (vanwege hun beperking) op parttime. Het scheelt soms enkele tientjes (netto-minder dus).Voor deze groep mensen (toch al aan de onderkant van het loongebouw) zijn een paar tientjes net het verschil tussen je boodschappen wel of niet kunnen betalen. Tweede Kamerleden Esmah Lahlah en Lisa Westerveld (beiden GL-PvdA), hebben hier op 28 januari vragen over gesteld. En er is ook een motie ingediend om deze maatregelen te repareren. Deze is verworpen door de coalitiepartijen; VVD, NSC, BBB, PVV. Typisch omdat in het hoofdlijnen akkoord een punt gemaakt wordt van bestaanszekerheid. Het was voor mij een reden om de collega’s in stelling te brengen en te vragen of ze meedoen aan een actie (brief) richting Tweede Kamer. Zeven van de acht wethouders Werk en Inkomen uit de Achterhoek hebben de brief onderkend. De Gelderlander heeft via een interview met een van de getroffenen uit Aalten de zaak geïllustreerd. Dit interview verschijnt komende week in de Gelderlander. Hieronder de integrale tekst. Je kunt ook meedoen met de handtekening-actie. Kabinet, dit loonstrookje strookt niet #IkVerdienHetOok | DeGoedeZaak Doe je mee? Joop Wikkerink
     
  • College op bezoek bij super: duurzaamheid en streekproducten
    Na de gebruikelijke B en W overleggen die middag op werkbezoek bij Jumbo Leussink. Fantastisch familiebedrijf: 9 winkels (waaronder de meest duurzame in Goor), 1400 personeelsleden, waarvan 70% scholieren. Dat vergt ook een speciaal personeelsbeleid, waarbij ouders betrokken worden. Het personeelsbestand kan volgens directeur Tijn Leussink nog wel wat diverser. Er zijn inmiddels lijntjes gelegd met Laborijn om te kijken of er mogelijkheden liggen voor statushouders en Oekraïners. Er komen zo’n 5 grote vrachtwagens per dag. Bij de bouw is afgesproken dat bij het laden en lossen de grote roldeur dicht gaat. Dat is voor sommige chauffeurs ook een aandachtspunt. Een mooie formule is “Ons Noaberschap”(op z’n Twents): lokale producenten in een straal van max. 10km leveren streekproducten, die onder dit label in de winkel liggen. Geen contracten, wel vertrouwen. De marge ligt op de korting op de verkoopprijs. Zo blijven de prijzen van de producten in elk verkoopkanaal gelijk. Duurzaamheid is een groot issue. Zowel bij de producten (de klanten willen dit) als bij de bouw van de supermarkten. Er staat een mooi voorbeeld in Goor. De meest duurzame winkel van de Benelux(!). Men werkt bij de realisering met een nauwkeurig keurmerksysteem: Breeam.nl (leuk om eens een kijkje te nemen). Natuurlijk even op de foto met de managers van Aalten en Dinxperlo. Joop Wikkerink
     
  • Hoe jong en oud elkaar inspireren.
    Wat is het geheim van prettig en gelukkig samenleven? Onder meer een goede mix en omgang tussen de verschillende generaties. Tussen jong en oud. Hoe gaat dat in de gemeente Aalten? Er zijn heel wat mooie jong & oud initiatieven. Maar we kennen ze natuurlijk niet allemaal. En er zijn er vast meer te bedenken. Deel ze live op woensdagavond 19 februari! Kent u het begrip Blue Zone? Vrij vertaald: bloeizone. Dat zijn plekken waar mensen bovengemiddeld oud worden in doorgaans erg goede gezondheid. Een van de geheimen van die bloeizones is goed sociaal contact. Het liefst tussen alle leeftijden. Er zijn zeven verschillende generaties: Babyboomers (geboren tussen 1941 en 1955), Generatie X (1956 – 1970), Xennials (1971 – 1985), Milennials (1986 – 2000), Generatie Z (2001 – 2015) en Generatie Alpha (2016 – 2030). Elke generatie heeft zo zijn eigen kennis, vaardigheden en flair. Hoe is het contact tussen die generaties in de gemeente Aalten? Veel gaat vanzelf, maar er zijn ook mooie voorbeelden om het contact te stimuleren. Zoals Lab2167, een muzikaal experiment tussen jongeren en ouderen. Het is een samenwerking tussen de popacademie Aalten, De Eendracht en Figulus. Dit muzikale avontuur laat zien dat ouderen en jongeren prima kunnen samenwerken en dat beide generaties tot veel in staat zijn. Of denk aan de voorleesmiddagen van oud voor jong in de bibliotheken. En aan Repair Café-vrijwilligers die langs scholen gaan om daar reparatielessen te geven. Gezocht: mooie ideeën en voorbeelden Op woensdag 19 februari gaan we meer voorbeelden delen van samenwerken en samenleven tussen generaties. Ook gaan we samen toffe activiteiten bedenken in een ideeën-battle. Iedereen mag meedoen, aanmelden is niet nodig. Waar, wanneer en hoe laat? Café Schiller, Prinsenstraat 4 Aalten Woensdag 19 februari van 19.30 tot 22.00 uur (inloop vanaf 19.15 uur) Ticket naar je Toekomst De inspiratie-avond is een onderdeel van ‘Ticket naar je Toekomst’. Dat is een project van de gemeente Aalten om met inwoners de toekomst op een prachtige en vitale manier vorm te geven. Het project wordt uitgevoerd door Oudtopia. Er zijn dit jaar nog volop andere activiteiten. Meer weten? Oudtopia: ticket naar (jo)uw toekomst | Gemeente Aalten
     
  • Horecaregels vooral bescherming voor bestaand?
    In de oordeelsvorming van 11 februari stonden twee onderwerpen op de agenda. Een voorbereidingsbesluit Horeca en een eerste wijziging van de afvalstoffenheffing. Voor beide onderwerpen was vooraf ingeschat dat een beeldvormende vergadering niet nodig zou zijn, dus dit was de eerste keer dat beide besproken werden. Horeca Allereerst dat voorbereidingsbesluit Horeca, of zoals het op de agenda stond “Voorstel voorbereidingsbesluit ontwikkelkader horecavisie”. Het doel van dat besluit was heel eenvoudig. Vorig jaar is door de raad de horeca visie aangenomen, de blik vooruit waar we heen willen met de horeca. Die horecavisie is wel aangenomen, maar geldt nog niet als juridische regel, dat komt als het omgevingsplan is aangenomen. De huidige regels wijken af van de horeca visie en om dat te corrigeren staat deze tussenstap op de agenda, het aannemen van het ontwikkelkader horeca. Dat is opgesteld door het college en aan de gemeenteraad wordt gevraagd akkoord te gaan met het geldend verklaren van dat ontwikkelkader. Heel kort samengevat komt dat ontwikkelkader en het voorstel erop neer dat alle nieuwe initiatieven voor horeca in het buitengebied een omgevingsvergunning moeten hebben. Bij het beoordelen van de vergunning wordt dan gekeken is het een mooie aanvulling, dan ok. Is het meer van hetzelfde dan geen vergunning. Dat geldt voor nieuwe ideeën op plekken waar nog niets is, maar ook voor bestaande horeca die er iets nieuws bij wil gaan doen. Je krijgt controle op wat er komt, maar beschermt ook sterk wat er al is. Al snel tijdens de vergadering werd duidelijk dat het beter zou zijn geweest als de gemeenteraad vooraf wat toelichting had gehad in een beeldvormende vergadering. In de eerste ronde waarin de voorlopige standpunten per partij werden genoemd gaf ik aan: “strikt genomen ligt het alleen aan de raad voor een beslissing te nemen óf het ontwikkelkader in werking treedt en ligt niet de inhoud van het ontwikkelkader voor. Ik vermoed dat juist het ontwikkelkader de meeste behoefte aan discussie kent.” Dat vermoeden bleek waarheid. Er ontstond een nog best levendige discussie met vooral twee vragen: Belangrijkste vraag: wanneer zijn deze regels uit het Ontwikkelkader van toepassing? Stel dat iemand in zijn schuur een expositie houdt en wil daar een kopje koffie of thee bij serveren. Mag dat dan. Dat antwoord bleef eigenlijk in de lucht hangen. Wat wel en niet onder de regel valt werd niet duidelijk. Vraag twee ging met name over het voornemen om reguliere horeca te centreren in de kernen. Het argument daarvoor is dat de horeca in de centra een versterking is van het hele centrum. Op zich een goed argument, iedereen snapt dat het leuker winkelen is als je tussendoor ook even ergens wat kunt eten of drinken, horeca brengt leven en reuring naar het centrum. Keerzijde is dat initiatieven in het buitengebied moeilijker worden. Dat is vooral lastig te rijmen met het idee dat agrariërs ook moeten kijken naar andere inkomstenbronnen dan alleen het houden van koeien. De vraag die bleef zweven en waar schriftelijk nog een antwoord op komt: Wat zijn de criteria wanneer een initiatief wordt tegengehouden of omarmd. Wordt vervolgd. Theo Bauhuis
     
  • Ratstreffen Aalten-Bocholt
    Op woensdag 12 februari was er een raadstreffen tussen de raden van Bocholt en Aalten. Dit keer georganiseerd door Aalten met als centraal punt het ‘t Grachthuys in Bredevoort. Doel is om de raadsleden van de buurtgemeente te ontmoeten en beter te leren kennen. In totaal waren er 55 vertegenwoordigers uit de raden van Aalten en Bocholt samen. Als PP waren we bovengemiddeld vertegenwoordigd met vier van de vijf fractieleden en onze wethouder. Omdat het vooral de bedoeling is elkaar te leren kennen en eens te spreken was het begin van het raadstreffen vooral gezellig en ook informatief. Na een Kaffee mit Kuchen werden de deelnemers in 4 groepen opgedeeld voor een themaexcursie in Bredevoort. De excursies waren de Koppelkerk, Borghman, molen Prins van Oranje en een stadswandeling met gids. Een mooie combinatie van informatie, gezelligheid en Bredevoort promotie. Molen De molen prins van Oranje was de excursie waar ik op was ingedeeld samen met onder andere Esther en geleid door onze wethouder Joop. Op weg naar de molen stapten we nog even binnen bij de Duitse boekhandel in de Landstraat. Na dit korte intermezzo werd de molen bezocht waar we door de molenaar werden rondgeleid. Leuk, informatief en ook nu en dan de handen uit de mouwen. Bij bijna alles wat gedaan moest worden werden de deelnemers van de excursie betrokken. Een klein minpuntje was er ook. Een molen bezoeken op een windstille grijze dag betekent dat je weinig zult zien bewegen in de molen. De wieken werden nog wel losgemaakt en kregen een zetje mee, maar helaas zat er zelfs geen halve draai in. Projectbureau en quiz Na de excursie keerden we terug naar het ‘t Grachthuys voor een inhoudelijk verhaal over hoe er in Aalten wordt gewerkt. Er was een presentatie over het projectbureau zoals dat in Aalten is opgezet om de projecten die uitgevoerd worden efficiënt aan te sturen met een overzicht van de lopende projecten zoals centrumplan Dinxperlo en de samenwerkende brandweer in Crossfire. De sessie in de zaal werd afgesloten met een quiz waar de wederzijdse kennis van de gemeenten werden getest. Vragen over inwonersaantallen, grootte van het sterfteoverschot en het aantal personen dat van geslacht was veranderd. De hele sessie werd afgesloten met een gezamenlijk diner. Het was vooral mooi om te zien dat het idee van elkaar leren kennen goed in de praktijk werd gebracht. Aan alle tafels zaten gemengde gezelschappen. Zin en onzin Levert dat ook wat op zo’n avond? Ik denk het wel. Elkaar kennen is altijd goed voor het begrip en het is ook interessant van sommige zaken te horen hoe dat over de grens gaat. Eentje die mij is bijgebleven ging over het begroten. Op een vraag over hoelang vooruit in Nederland werd begroot (4 jaar) kwam als reactie dat ze in Bocholt een begroting voor een jaar hebben. Op mijn vraag of dat dan ook betekende dat ze elk jaar weer voor verrassingen stonden werd bevestigend geantwoord. Een ander bijproduct van zo’n avond is dat er contact was tussen Aaltense en Bocholtse raadsleden over de afgesloten brug bij de groene grens bij IJzerlo. Nu de contacten zijn gelegd wordt daar samen opgetrokken. Theo Bauhuis
     
  • Lichtpuntjes…. solidariteit werkt.
    Een bijzondere Tegenlicht-meet up in de Koppelkerk vrijdagavond met bijzondere gasten. De Tegenlicht documentaire ging over ideeën die er leven om met een soort van marktwerking bedrijven, instellingen, boeren te verleiden om natuur te verbeteren. De gedachte was: de natuur wordt schaarser, dus als iets schaarser wordt, wordt het duurder. Maar dan moet er wel iemand voor betalen. Beurshandelaren bemoeien zich er mee. Gegevens-analisten verkopen gegevens. En een boer in Friesland gebruikte zijn land om koolstof vast te houden. Daar liep het huidige systeem vast. Van alle kanten was dit een goed idee, grond verbeterde, water werd schoner, het vee kreeg beter voer, er werden gezondere producten afgeleverd. Eén nadeel de melkopbrengst daalde van 2 miljoen kg naar 600.000 kg. Dat vormde een groot financieringsgat. Banken wilden dat niet overbruggen. Een van de gasten op deze avond Bart Jan Krouwel (ex bankier en directeur Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen bij de Rabobank, oprichter bij de Triodosbank) wond zich hierover op. “Dat wat ik 30 jaar geleden voorspelde, komt uit: de banken zijn de grootste sta-in-de-weg bij vernieuwing in de landbouw”. Samen met Leo Lamers (Gewezen Arcadis-ingenieur, werkzaam geweest voor de milieubeweging en uitmuntend cijferkenner schetsten zij aan de ene kant een somber beeld. Het natuurherstel gaat niet hard genoeg, de productie van duurzame energie gaat niet snel genoeg. Daar waar Leo de nadruk legde op de verkleining van de ecologische voetafdruk door werkelijk ook te consuminderen, was Bart zeer optimistisch over de kracht van onderop: de consuminderen beweging, de biologische boeren, de burgerinitiatieven, maar ook de vele boeren die overstappen naar natuurinclusief, collectieven die landschapsbeheer en onderhoud in hun missie hebben enz. enz. Ook hier ging het weer over samenwerken: overheid, bedrijven, consumenten. Op de website van de Koppelkerk verschijnt binnenkort een verslag.
     
  • Wethouders en sociale raad
    Donderdagavond waren collega-wethouder Hans te Lindert en ik bij de sociale raad. Een betrokken club mensen die het college gevraagd en ongevraagd van advies dient. Voor je advies kunt geven moet je weten wat er speelt. Dus voor de bijeenkomst heeft de Sociale Raad vanuit hun werkgroepen vele vragen gesteld. Dat bracht ons tot de opmerking dat we eigenlijk wel een slagje dieper willen met die deskundige leden uit de Sociale Raad. Zij vertegenwoordigen ook min of meer hun achterban (in werkgroepen) bijv. ouderen, jeugd, mensen met een beperking. Niettemin gingen we alle terreinen na en beantwoordden we zo goed we dat konden de vele vragen over onze speerpunten als toegang, inkoop, dekkend zorglandschap en hun interesses scholen, re-integratie, vluchtelingen, leefbaarheid en wonen. Voor wonen hebben we de uitstekende advertenties uit AV/DB aangeraden met al z’n infographics en tabelletjes. Verder hebben we afgesproken dat wij voor de volgende bijeenkomst met een tweetal urgente uitdagingen komen (bijv. tekort zorgpersoneel, doorstroming woningmarkt (van oud en groot naar klein en nieuw). Dat was een nuttig gesprek om zo eens even los van de regels, wetten, structuren met een groep betrokken inwoners hun observaties en zorgen te delen. Dit gaat ook weer over samenwerken. Wil je meer weten over het werk van de sociale raad of misschien wel meedoen? Kijk eens op Sociale raad Aalten, Gelderland   Joop Wikkerink
     
  • Meest kwetsbare werknemers gaan er netto op achteruit!
    De politiek spreekt over bestaanszekerheid, maar laat tienduizenden medewerkers met een ondersteuningsvraag in onzekerheid. Door generieke belastingmaatregelen verdienen zij maandelijks een paar tientjes minder. Dit is het verschil tussen wel of niet je boodschappen kunnen betalen. Daarom roepen we het kabinet met deze petitie op om dit op te lossen en de belofte op bestaanszekerheid na te komen. Want kabinet, dit loonstrookje strookt niet. #IkVerdienHetOok. Waarom is het belangrijk? Stel je voor: je hebt een chronische ziekte waardoor een fulltimebaan voor jou geen mogelijkheid is. Of je hebt een ongeluk gehad, waardoor je maar voor een gedeelte van de tijd kunt werken. Je werkt keihard naar vermogen en toch zie je dat jouw nettosalaris in januari gedaald is door nieuwe belastingmaatregelen. Terwijl je al moeite had om rond te komen, wordt het nu een onmogelijke opgave. Dat is toch niet uit te leggen? Toch is dit de harde realiteit voor tienduizenden medewerkers met een ondersteuningsvraag. Medewerkers zoals Marc, die in een video van EenVandaag vertelt: “Als je te horen krijgt dat je minder geld gaat ontvangen voor jouw werk, dan voel je je knap minderwaardig.” De politiek belooft bestaanszekerheid voor iedereen, maar laat precies deze groep hardwerkende Nederlanders in de kou staan. De motie om met een oplossing te komen voor een deel van deze groep, stemden de coalitiepartijen PVV, BBB, NSC en VVD weg. En dat vinden wij onterecht. Het kan niet zo zijn dat juist de mensen die het al moeilijk hebben, nog verder in de problemen worden gebracht. Dit moet rechtgezet worden! Vind jij ook dat het kabinet dit nú recht moet zetten? Teken de petitie en verspreid onze oproep via #IkVerdienHetOok. Kabinet, dit loonstrookje strookt niet #IkVerdienHetOok | DeGoedeZaak
     
  • Boerderij Koskamp genomineerd!
    Soms stuit je al googelend op aardige initiatieven. Zo is er een prijs voor “De agrarische ondernemer 2025”.  Dit jaar zijn er vijf genomineerd. De verkiezing wordt georganiseerd door o.a. de Boerderij en andere vakbladen,  het Ministerie, een paar bedrijven, Rabobank. Het aardige is dat alle genomineerden lijken te zijn uitgekozen vanwege hun innovatieve ideeën. Niet groots en kapitaalintensief, geen bedrijven die niet willen afwijken van de heersende norm van schaalvergroting. Maar bedrijven die nieuwe, toekomstbestendige en duurzame concepten ontwikkelen. Een van de genomineerden is het bedrijf van de fam. Koskamp uit IJzerlo. De nominatie zegt het volgende: Bij ondernemer Emiel Koskamp in Aalten (Gld.) heeft een samenvoeging van familiebedrijven geleid tot een grondgebonden groei naar een melkveehouderij met 135 melkkoeien. Op dit moment bouwen ze een vrijlevenstal en staat een kalverweide op de planning. Verder richt Koskamp zich op het kruisen van rassen om een sterke, makkelijk te houden koe te fokken. Het bedrijf houdt via onder meer een eigen winkel een goede binding met de omgeving. Meer informatie  èn hoe je kunt stemmen voor de publieksprijs vind je op:
    Homepagina – Agrarisch Ondernemer van het jaar
     
  • Achterhoek is een prinses die wakker gekust moet worden’
    De Achterhoek viert alweer een eerste lustrum van de Achterhoek Monitor. Met data en duiding over wonen, werken en inwoners in de Achterhoek. De nieuwste gegevens kwamen 30 januari voorbij in een vol theater de Storm in Winterswijk. Jan Rotmans, Hoogleraar transitiekunde aan de Erasmus Universiteit Rotterdam, gaf de Achterhoek belangrijke boodschappen voor de toekomst mee: ‘Momenteel maken populisten veel lawaai in de wereld, maar weet dat 50% van de bevolking voor transitie is. We staan voor grote transitie opgaven zoals energie, landbouw en gezondheidszorg. Er is chaos, wat ook positief kan werken; het wakkert de onderstroom aan met ontwikkelingen van onderop die ons verder brengen. Dat kan meer en groter, ook in de Achterhoek die nog niet klaar is voor de toekomst. Het is een prinses die wakker gekust moet worden. Juist in de Achterhoek is er een grote onderstroom; met veel initiatieven, coöperaties, naoberschap en sterke familiebedrijven. Voorkom polderen vanuit bestaande belangen en werk aan een wervend verhaal mét mensen in plaats van over mensen. Wees niet te braaf en werk aan een groene groei in plaats van economische groei én kijk naar wat je zelf kunt doen én om je heen.’ Die observaties en oproepen waren raak. Rotmans zag grote kansen en mogelijkheden voor bijv. biobased bouwen (en verbouwen), naoberschap en samenwerking. Zag wel dat we achterblijven met opwekken van duurzame energie. De slotwoorden blijven misschien wel het langst hangen: ‘Als je nu aan de kant blijft staan toekijken, kunnen je kinderen en kleinkinderen jou ooit vragen: waar was jij toen het erom ging spannen? Gebruik geen excuses, want de tijd van excuses is voorbij. Voel wat jij belangrijk vindt, sta daarvoor en zet stappen. De monitor, online te vinden De monitor geeft data en informatie als basis voor beleid: een zinvolle en bruikbare selectie van feiten en cij­fers in een jaarlijkse publicatie en continu raadpleegbaar dashboard op www.achterhoekmonitor.nl voor­zien van een duiding. Een team van onafhankelijke onderzoekers stelt de Achterhoek Monitor samen, gecoördineerd door onderzoekbureau Moventem. Een groep deskundigen bewaakt de wetenschappelijke kwaliteit en onaf­hankelijkheid van de duiding.
  • Weer vragen over houtrook….
    Dit is de hoeveelheid fijnstof die de lucht in kan gaan bij 4 uur houtstoken. Dat fijnstof komt in de longen van de stokers zelf en in de longen van omwonenden. Kinderen, mensen met astma, bronchitis en COPD, iedereen. In de toelichting op onze houtstook-motie (alweer uit 2021!) staan stoffen opgenoemd die nog meer in houtrook zitten. Veel ervan zijn, net als fijnstof, kankerverwekkend. Maar kanker is niet het enige risico, ook long- en luchtwegziekten, hart- en vaatziekten ontstaan of verergeren door houtrook. Niemand kan meer ontkennen dat houtrook schadelijk is voor de volksgezondheid. NB Alle stookmethodes en alle houtkachels, ook nieuwe eco-design kachels en pellet kachels zijn schadelijk. Schoon stoken bestaat niet. Het college weet dit ook en heeft vorig jaar juli (als reactie op onze motie uit 2021) RM 117 opgesteld. Omdat deze RM onvoldoende antwoorden gaf op onze motie hebben we op 1 oktober vorig jaar vervolgvragen gesteld. Er is in Aalten een burgerinitiatief ontstaan die klachten over houtrook verzamelt. Vorig jaar kwamen er ca 130 klachten. Met schrijnende verhalen. Dat maakt duidelijk dat er dringend maatregelen moeten komen om houtstook tegen te gaan. We willen toch allemaal een gezonde woonomgeving?  Het college hoeft voor die maatregelen niet het wiel opnieuw uit te vinden. Er is inmiddels een karrevracht aan informatie. Als voorbeeld uit andere gemeenten kan ik de Beleidsnota Luchtkwaliteit van de gemeente Utrecht aanbevelen.  Ook Amersfoort heeft voortvarend beleid opgesteld. Onze vragen:
    1.         Wanneer komt er een antwoord op onze vragen van 1 oktober jl.?
    2.         Heeft u overleg met genoemd burgerinitiatief, deelt u gegevens met elkaar?
    3.         Wanneer kunnen we een beleidsvoorstel voor gezonde lucht verwachten?
    Er is bij het publiek nog veel onbekendheid over de schadelijke gevolgen van houtstook en de urgentie van maatregelen. Waarschijnlijk ook hier bij uw college, bij ambtenaren en bij ons als gemeenteraad. Een zinvolle eerste stap zou kunnen zijn om een -openbare! – informatieavond over houtstook te organiseren. Experts uit GGD, SHV, Longfonds, e.d. zijn vast bereid om hier een bijdrage aan te leveren. Een 4e slotvraag is dan: wilt u op korte termijn een dergelijke infoavond organiseren? Dank u. Onder excuses voor de vertraging zegde de burgemeester toe dat volgende week de beantwoording van onze vragen naar de raad zou komen. De nu gestelde vragen 2, 3, en 4 worden dan daarin meegenomen. We wachten af. Gelet op reacties van enkele andere raadsleden wordt de houtrook-gevaren nog niet echt erkend en wordt het probleem gebagatelliseerd. Twijfelaars raad ik aan meer informatie te vergaren, zoals bijv. via  Bronnen Flyer Gemeenten – Stichting Houtrookvrij
     
  • Steun voor werkgevers die “inclusief” willen
    Donderdag waren er twee bijeenkomsten over werk en inkomen. Bij Van Raam in Varsseveld. Allereerst spraken de wethouders werk en inkomen over de plannen voor 2025. Het WerkgeversServicePuntAchterhoek presenteerde haar plannen. Eigenlijk is het een overgangsjaar want per 1-1-2026 moet het Regionaal Werkcentrum er staan. Dat is een organisatie vergelijkbaar met het vroegere arbeidsbureau. Daar kunnen werkgevers, werknemers en werkzoekenden op zoek naar goede matches. WSPA bereidt zich daar op voor door hun publieke aanbod bekend te maken bij de werkgevers.Het WSPA gaat vooral in gesprek met ondernemers en werkgevers hoe zij het best hun vacatures kunnen vervullen. Daarbij vraagt het WSPA ook te kijken naar de “inclusieve arbeidsmarkt|: kansen voor iedereen. Een van die instrumenten is de hulp die werkgevers kunnen krijgen bij het in dienst nemen van zgn. statushouders (vluchtelingen die een vergunning tot verblijf hebben gekregen). 40% van de statushouders die sinds 2014 in Nederland zijn gekomen hebben werk. Het wordt hen ook niet makkelijk gemaakt (zolang men nog geen status heeft mag men niet werken; dat verandert langzamerhand). Nu zijn er wat ondersteuningsmogelijkheden. Tijdens de bijeenkomst van de wethouders werd aangekondigd dat er op 14 februari een informatiebijeenkomst is voor vooral werkgevers. Daar worden d.m.v. workshops de ondersteuningsmaatregelen uitgelegd. Weet jij werkgevers die open staan voor het bieden van kansen aan statushouders? Tip ze dan voor deze bijeenkomst.
     
  • Ondernemersleergang voor statushouders
    Een hele mooie, hoopvolle bijeenkomst woensdag bij Laborijn. 13 nieuwkomers kregen een certificaat ondernemerschap. Dat zit zo. De organisatie Qredits (plm. 15 jaar geleden opgericht op initiatief van toen nog prinses Maxima), een organisatie voor microfinanciering, de Kamer van Koophandel en Vluchtelingenwerk Nederland hebben samen met het Ministerie van SZW een leergang ondernemen voor nieuwkomers opgezet. Inmiddels zijn er 17 leergangen in Nederland uitgevoerd. De 18e volgt en dan moet er een nieuwe ronde worden aangevraagd. In samenwerking met het Ondernemerssteunpunt van Laborijn is in de afgelopen maanden de leergang ook in de Achterhoek gehouden. Alle nieuwkomers hebben een begeleider. De lessen zijn pittig van 9-12.30 uur en leiden de cursist langs allerlei obstakels die het ondernemen in Nederland zo verschillend maakt van het thuisland. Vaak begin je daar gewoon en stop je ook gewoon. Hier in Nederland gaat dat natuurlijk allemaal anders. Ik vond het leuk om de groep toe te spreken omdat het mijn oude vak is: startersadvisering. Dus ik heb ze drie dingen voorgehouden. Geloof in je eigen droom, durf te vragen en luister naar de klant. Jammer genoeg kon ik niet bij de pitches van al hun ideeën zijn. Wat nu belangrijk is is dat de plannen ook daadwerkelijk uitgevoerd gaan worden. Daarvoor zijn nog coaches nodig. Weet jij (ex-)ondernemers die het leuk vinden de deelnemers te begeleiden? En dan natuurlijk ondernemers, middenstanders, zzp-ers die gewend zijn klein te beginnen. Het is natuurlijk prachtig als nieuwkomers hun eigen ideeën inzetten voor een eigen onderneming. Goed voor hen en familie, goed voor onze maatschappij die zo hopelijk weer in aanraking komt met nieuwe producten en ideeën.
     
  • Open huis ISK
    Toen door naar een open avond van de ISK (Internationale schakelklas) in Winterswijk. Hier krijgen kinderen van 12-18 jaar les in vooral Nederlandse taal, maar ook de gewone vakken op een middelbare school. Na twee jaar worden ze verondersteld zodanig “bijgespijkerd” te zijn dat ze naar het reguliere onderwijs kunnen (Schaersvoorde in Aalten, Gerrit Komrij in Winterswijk). Er was een uitgebreid programma en leerlingen leidden de bezoekers rond. Er is een mooie, duidelijke film over de werking van de asielaanvraag en de huisvesting op een AZC en ook een duidelijke uitleg over wat een ISK doet. Het AZC zoekt vrijwilligers op allerlei gebied. Ook ISK kan altijd maatjes en buddy’s gebruiken. Hier een informatief filmpje over een ISK Eenvoudig Communiceren | Vandaag mogen we iets bijzonders met jullie delen: een minidocumentaire over de Internationale Schakelklas (ISK), waar nieuwkomers tussen… | Instagram en hier een uitleg hoe de asielprocedure in Nederland in z’n werk gaat. COA animatie asielprocedure + sub
     
  • “Buurtmaken”met Oekraïners
    Wie over de Industriestraat richting Anholtseweg rijdt, ziet aan de rechterkant een pand, met een lichtbak staan met het opschrift “Gemeente Aalten Opvang locatie Oekraïense ontheemden”. Sinds enige tijd is hier ruimte voor zo’n 45 mensen uit Oekraïne. Het zgn. Oek-team (bestaande uit mensen van de gemeente en Figulus) is druk geweest met de inrichting, organisatie en dagelijkse opvang van de bewoners. Soms zijn er wat wisselingen, maar nu is de groep enigszins gesetteld. Daarom was het tijd voor een “intrekkersmaol”. Figulus heeft de organisatie hiervan op zich genomen. Er zijn uitnodigingen gestuurd naar de buurt (o.a. Burg. Haverkampstraat en Beggelderdijk) en natuurlijk naar de bewoners. Heerlijke gerechten Dus op donderdag 16 januari tegen de klok van half 6 stroomde het gebouw (de “huiskamer”) vol met buren, bewoners en hun kinderen. Ongeveer 20 buurtbewoners en 30-35 bewoners. Toen bleek dat er ook nog hulp uit onverwachte hoek kwam: alle bewoners hadden zich enorm uitgesloofd om Oekraïense gerechten te maken en dat uitgestald op de grote tafel. En dat terwijl het buffet nog moest komen (om 18.30 uur)! Bedankjes Na een welkomstwoordje van Ingrid Bienek (Figulus) en wethouder Joop Wikkerink (vertaald door Alina Heijerman) werden de hapjes met smaak verorberd. Natuurlijk werd uitgelegd uit welke ingrediënten de hapjes bestonden. Bijzonder was de rode bietensalade met haring en (lauwwarme) ravioli met aardappelvulling. Later werd door een cateraar nog wat lasagne e.d. in buffetvorm gebracht. De groep bewoners bestaat op dit moment uit vrouwen, tieners, kleinere kinderen en enkele mannen. Niet iedereen was aanwezig, sommige waren ook aan het werk. Elena (die elders woont) en goed Engels spreekt bedankte alle mensen die zich inzetten voor deze groep en ook de buren voor hun vriendelijkheid. Ze zei: “Elk land is bekend om een bepaald iets, de blauwe zee, het mooie weer, maar Nederland is bekend om zijn aardige mensen”. Minuut stilte Een bijzonder, ontroerend moment ontstond toen de bewoners vroegen of ze een filmpje mochten laten zien over de oorlog in Oekraïne. Dat werd geprojecteerd op de muur. Eén grote aaneenschakeling van ingestorte en instortende huizen, bomaanvallen, vluchtende en huilende mensen, radeloze kinderen, bommenregen. En natuurlijk ook heldhaftige soldaten en wapperende geel-blauwe vlaggen. Rotoorlog. Na het filmpje kwamen 6 tieners naar voren met kaarsjes in hun handen en vroegen om een minuut stilte ter nagedachtenis aan de slachtoffers. Ook deels uit hun families. Dat was allemaal nogal emotioneel, zowel voor ons Nederlanders, als voor de Oekraïense ontheemden. Dan weet je meteen weer waarom dit allemaal nodig is.
     
  • Succesvolle meedenkavond over verkiezingsprogramma
    Op 15 januari heeft PP een openbare meedenkavond georganiseerd om informatie, meningen, aktiepunten te verzamelen ten behoeve van de komende gemeenteraadsverkiezingen. Centrale vraag: hoe vertalen we de grote vragen van deze tijd naar concrete gemeente-politiek? In vorige uitgaven van Progressief Nieuws was al de nodige voorinformatie met iedereen gedeeld. Ruim 20 geïnteresseerden kwamen op deze brainstorm-avond in Schiller af. Speciale gasten Frans Langeveld, o.a. ex-wethouder van GL in Doetinchem en Ubel Zuiderveld, o.a. secretaris en ex -raadslid van PvdA Winterswijk, trappen de avond af met hun visie op een aantal van die ‘grote vragen’. PP had deze vertaald naar de volgende thema’s: • Democratie en rechtstaat • Bevolking • Welvaart en economie • Omgeving Al snel komen er opmerkingen vanuit de aanwezigen die als mooie aanvullingen door beide heren worden verwelkomd. Vervolgens worden de aanwezigen echt aan het werk gezet: met blauwe, groene en oranje ‘geeltjes’ plakken ze hun ideeën op de 4 thema-vellen. Deze interactieve aanpak zorgt voor een mooie positieve ‘vibe’ die wordt afgesloten met een gezamenlijke ronde over de verschillende thema’s. Enkele bevindingen: • In de aandacht voor Wonen is draagvlak voor vluchtelingen belangrijk; zij zijn niet de oorzaak van tekorten hoewel dat door sommige partijen wel zo wordt geframed. Bij huisvestings-oplossingen voor vluchtelingen zou het goed zijn ook oplossingen voor ‘eigen volk‘ mee te nemen, bijvoorbeeld bij elke woning voor vluchtelingen er twee voor ‘eigen’ jongeren; • Toewijzingsregels aanscherpen om mensen van buiten de gemeente te weren uit sociale huur werkt averechts; • VVD beleid heeft geresulteerd tot segregatie in wijken. Het is nu belangrijk om mensen te ‘mixen’, om de sociale samenhang te versterken. Dat kan oa door gezamenlijke woonvormen te stimuleren; • In elk geval moet de sociale huurvoorraad flink uitgebreid worden; in uitbreidingslocaties als het Beggelder zou het aandeel sociale huur fors omhoog moeten. De overheid moet hierin veel meer sturend optreden, meer haar verantwoordelijkheid nemen. • De strijd om de Ruimte en de aanpak van milieu- en klimaatproblemen: veel opgaven worden op het plattelland neergeplemd. Boeren weten door zwalkend en treuzelend rijksbeleid niet waar ze aan toe zijn. Veel willen best verduurzamen maar zijn met handen en voeten gebonden aan agro-industrie en grootbanken. De kwaliteit van water en bodem holt zo sterk achteruit dat ‘vanzelf’ de wal het schip een keer keert. Kunnen we niet de Achterhoek uitroepen als proeftuin en met veel EU-subsidies een grote beweging in gang zetten die de landbouw toekomstbestendig maakt? O.a. de productie en verwerking van nieuwe circulaire biobased bouwmaterialen biedt kansen. • De huidige groene woestijnen kunnen mooier door heggen te planten. Heel goed voor biodiversiteit. De boer moet meer gewaardeerd worden als landschapsbeheerder. • Kunnen natuurlijke erfscheidingen in het Beggelder voorgeschreven worden? • Bij het groenbeheer moet slimmer gewerkt worden. Juist door te schoffelen krijg je meer onkruid. • Naast een Parkeernorm per woning zou er ook een groen-norm per woning ingesteld moeten worden. • Bij het thema Democratie en rechtstaat wordt opgemerkt dat mensen bang zijn. Bang voor: camera’s drones en satellieten die alles in de gaten houden, fake-informatie, fishing, watergebrek, explosieven, digitalisering (waar blijft het persoonlijke contact, persoonlijke steun?). Ook de uitwerking van de participatiewet (+ toeslagen-affaire) heeft bij velen het wantrouwen richting overheid gevoed. We moeten ervoor zorgen dat vooral de lokale overheid er weer voor de mensen is. • De herijking van het armoedebeleid in Aalten door inschakeling van de doelgroep is een prima voorbeeld van hoe het hoort. Waarbij wordt opgemerkt dat het ook voor hogere inkomens eens goed zou zijn hierover mee te denken om te ervaren wat armoede echt betekent; • De lokale democratie kan versterkt worden door op grote onderwerpen burgerberaden in te stellen. • De participatievorm (inspraak, informatieavond, meedenkraad, eigen ontwikkelbudget e.d.) moet afgestemd worden op de specifieke buurt of straat: iedereen heeft zijn eigen geschiedenis en cultuur. Zo is het opvallend dat de Omgevingsvisie-bijeenkomsten in de buitengebieden veel beter werden bezocht dan die in het centrum van Aalten en Dinxperlo. • Bij het thema Bevolking werd als eerste opgemerkt: zet in op behoud van voorzieningen als de bieb, buurthuizen, OV, e.d.: deze zijn broodnodig voor de sociale infrastructuur. • Zet vluchtelingen in op het gemeentehuis, dat is goed voor integratie en laat zien dat ze zinvol en welkom zijn; • Doe meer dingen samen, zorg voor niet-digitale ontmoetingen. Steun organisaties die hiervoor zorgen • Leg verantwoordelijkheden in de samenleving, zoals bij de bestedingen van het Naoberfonds in Doetinchem. • Krimp? Gelet op overlijden en geboortes van de eigen bevolking: ja. Dankzij immigratie nog een kleine groei. Wel zorgt vergrijzing voor een forse uitdaging. • Gezondheid vraagt om een gezonde omgeving, dus geen houtstook bijvoorbeeld. Het is nu nog wel lastig voor een gemeente om hier handhavend op te treden, maar in APV of omgevingsplan kunnen hiervoor bepalingen worden opgenomen. Utrecht en Amersfoort bijv. hebben hierin al stappen gezet. • Welvaart en economie: bestrijding van energie-armoede moet hoge prioriteit krijgen. Het mag niet zo zijn dat in een welvarend land als Nederland mensen met een deken om op de bank moeten zitten. • Een stedenband met een Palestijnse gemeente zou mooi zijn om solidariteit met het volk te tonen en wellicht ook om te helpen met de wederopbouw; niet per se met een overheidsorgaan, maar tussen mensen; • Een (grote) uitbreiding van industrieterrein is niet wenselijk; er is toch geen personeel en bovendien zijn mensen vooral nodig in de zorg. Ook via mail kwamen interessante reacties van mensen die niet aanwezig konden zijn op deze avond. Conclusie: Een avond als deze vraagt om een vervolg!!
  • “Critical Friends” over links-progressief programma.
    Op woensdagavond 15 januari houden we onze eerste meedenk-avond van 2025. En het gaat meteen van dik hout zaagt men planken, om het maar eens kernachtig te zeggen. Onderwerp: “de toekomst van lokaal links” of te wel waar moeten we ons als partij op richten, wat is onze boodschap en vooral hoè brengen we die. Het zou goed zijn als de deelnemers zich vooraf wat voorbereiden. Hierbij een paar suggesties. De discussie zou moeten gaan over de volgende thema’s. 1. Wat zijn de grote ontwikkelingen in de samenleving waar we een antwoord op moeten hebben. 2. Hoe vertalen we die ontwikkelingen en ons verhaal daarover in concrete programmapunten. 3. Hoe brengen we die programmapunten over in onze campagne strategie. 1. Over het eerste punt is in de uitnodiging voor deze avond het een en ander geduid door Petra. (Nu al nadenken over verkiezingsprogramma 2026 – Progressieve Partij). In het laatste nummer van 2024 van PN heb ik een groot aantal majeure ontwikkelingen geschetst op het terrein van onze sociale verzorgingsstaat. Progressief Nieuws no 850 . 2. In dat laatste artikel ook een aantal concrete voornemens voor de komende tijd. Noodgedwongen ook alleen over het sociaal domein. 3. Dan over de manier waarop we onze boodschap moeten overbrengen. Dat is een lastig probleem. Ik vind de tips in bijgaand artikel verfrissend en getuigen van “omdenken”. Daar kunnen we wat mee. Feit: met feiten over migratie overtuig je niemand. Zo vertel je wél een pakkend progressief migratieverhaal – De Correspondent Critical Friends Voor de discussie hebben we wat ervaren kritische denkers uitgenodigd. Met veel ervaring in de lokale politiek èn in hun partijen PvdA en Groen Links. Het zijn: • Ubel Zuiderveld, secretaris van de afd. Winterswijk van de PvdA, jarenlang raadslid, bekend van de Rooie top 1000 (samen met Bernhard Harfsterkamp; De Rode Lijst.xls), ondernemer, redacteur en tekstschrijver. • Frans Langeveld, secretaris van de afd. Doetinchem van GroenLinks, voormalig raadslid en wethouder in Doetinchem, werkzaam geweest bij de vakbond, diverse gemeenten in beleids- en managementfuncties in het sociaal domein. Zij hebben beide enthousiast gereageerd op de vraag of ze als een side-kick dan wel critical friend willen fungeren, dus scherp je gedachten en meningen maar vast! Als antwoord op mijn uitnodiging hebben ze hun eerste gedachten al opgeschreven. Daaruit blijkt ook de harde realiteit van het ijskoude klimaat in de samenleving. Daar hebben we zeker ook mee te maken. Mensen zijn nauwelijks meer aan te spreken op solidariteit, zo lijkt het. Aan de andere kant: er wordt wel 11 miljoen opgehaald voor serious request.
  • Bezoek Commissaris der Koning
    Commissaris van de Koning in de provincie Gelderland, Henri Lenferink, bracht op vrijdag 10 januari 2025 een werkbezoek aan de gemeente Aalten. Tijdens dit bezoek voerde hij gesprekken met het college en de gemeenteraad en bezocht hij het Nationaal Onderduikmuseum. De dag begon met een gesprek tussen de commissaris en het college van burgemeester en wethouders van Aalten. Daarna ging de heer Lenferink in gesprek met een afvaardiging van de gemeenteraad. Ook Statenlid Inge Klein Gunnewiek was hierbij aanwezig. Tijdens deze levendige en ontspannen bijeenkomst kwamen verschillende onderwerpen aan bod, zoals het vergadermodel in Aalten, bestuurlijke verhoudingen en -integriteit en de samenwerking in de Achterhoek. Ook de grensoverschrijdende samenwerking en het asielbeleid kwam aan bod. Nationaal Onderduikmuseum Na de gesprekken bracht de commissaris van de Koning een bezoek aan het Nationaal Onderduikmuseum in Aalten. Samen met de burgemeester en enkele wethouders kreeg hij een rondleiding door het vernieuwde museum. Het gezelschap werd ontvangen door Gerda Brethouwer en Marijke Verschoor-Boele, die de toekomstplannen toelichtten. Zij benadrukten daarbij ook de belangrijke rol van het museum voor in het leven houden van de verhalen over onderduik en verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog. Zeer relevant gezien de huidige opgave voor de opvang van vluchtelingen. Aldus het persbericht. Ik heb nog even met Henri gesproken over de tijd dat hij raadslid en wethouder (PvdA) was in Arnhem. Dat was in de begin jaren 80. Hij vond het een leuke periode. Ik werkte daar bij een stichting die het zelfstandig ondernemerschap wilde promoten voor m.n. mensen in een werkloosheidssituatie. Ook was er een ontmoetingscentrum voor mensen zonder werk in de wijk Klarendal. Daar konden mensen zich (bij)scholen of elkaar ontmoeten. Ook spraken wij even over de noodzaak om heel veel informatie gedoseerd, in eenvoudige taal, vanuit de gezamenlijke waarden te verstrekken aan onze inwoners waar het gaat om de vraag hoe samen te leven met steeds meer mensen met een andere soms problematische achtergrond; migranten, vluchtelingen, statushouders en Oekraïners. Hij bood aan dat de provincie daarover mee gaat denken.
     
  • Rake filmhuisfilm: The Old Oak
    The Old Oak We maken er geen gewoonte van om film-recensies in deze uitgaven op te nemen. Maar dit keer een uitzondering voor een voorstelling op donderdag 9 januari bij een  (uitverkocht) Filmhuis bij Schiller. Daar draaide de film “The Old Oak” van Ken Loach. Hij is een van mijn favoriete filmregisseurs van scherp sociaal-realistische drama’s en duider van het onrecht. Hij is al 85 jaar en heeft films op zijn naam staan als “I, Daniel Blake” (over de gekmakende bureaucratie als je werkloos raakt, vergelijkbaar met de kinderopvangtoeslagenaffaire) en “Sorry we missed you” over het keiharde leven van een zzp-er als pakketbezorger: alle risico’s voor hem, alle winst voor de baas. The Old Oak In een vervallen dorpje in Noord-Engeland waar de mijnen zijn gesloten en veel mensen zijn vertrokken, wordt een groep Syrische vluchtelingen gehuisvest in de leegstaande huizen. Dit stuit op hevig verzet van de hechte lokale gemeenschap. Ondertussen probeert pubeigenaar TJ Ballantyne, eigenaar van de laatst overgebleven pub The Old Oak, het hoofd boven water te houden. Hij ontfermt zich over de jonge Syrische fotografe Yara en tussen de twee ontstaat er een bijzondere band. Samen nemen ze het initiatief om van The Old Oak een ontmoetingsplaats te maken voor de allerarmsten in de gemeenschap, ongeacht hun achtergrond. Van twee kanten zeer herkenbaar en aangrijpend: de bittere armoede van de “afgehaakte” dorpsbewoners die denken dat die vluchtelingen alles maar krijgen en zij niets. De angst en innerlijke kalmte en hoop van de de Syriërs die ondanks het verlies van hun dierbaren er iets van proberen te maken en vriendschap en waardigheid zoeken in een koud vijandig land. En tenslotte de solidariteit en verzoening vanuit de gedeelde waarden die op het nieuwe vaandel van het dorp komen te staan: Kracht, Solidariteit, Verzet. Joop Wikkerink
     
  • Meedenken over toekomst
    Op woensdagavond 15 januari houden we onze eerste meedenk-avond van 2025. En het gaat meteen van dik hout zaagt men planken, om het maar eens kernachtig te zeggen. Onderwerp: “de toekomst van lokaal links” of te wel waar moeten we ons als partij op richten, wat is onze boodschap en vooral hoè brengen we die. Het zou goed zijn als de deelnemers zich vooraf wat voorbereiden. Hierbij een paar suggesties. De discussie zou moeten gaan over de volgende thema’s. 1. Wat zijn de grote ontwikkelingen in de samenleving waar we een antwoord op moeten hebben. 2. Hoe vertalen we die ontwikkelingen en ons verhaal daarover in concrete programmapunten. 3. Hoe brengen we die programmapunten over in onze campagne strategie. 1. Over het eerste punt is in de uitnodiging voor deze avond het een en ander geduid door Petra. (Nu al nadenken over verkiezingsprogramma 2026 – Progressieve Partij). In het laatste nummer van 2024 van PN heb ik een groot aantal majeure ontwikkelingen geschetst op het terrein van onze sociale verzorgingsstaat. Progressief Nieuws no 850 . 2. In dat laatste artikel ook een aantal concrete voornemens voor de komende tijd. Noodgedwongen ook alleen over het sociaal domein. 3. Dan over de manier waarop we onze boodschap moeten overbrengen. Dat is een lastig probleem. Ik vind de tips in bijgaand artikel verfrissend en getuigen van “omdenken”. Daar kunnen we wat mee. Feit: met feiten over migratie overtuig je niemand. Zo vertel je wél een pakkend progressief migratieverhaal – De Correspondent Critical Friends Voor de discussie hebben we wat ervaren kritische denkers uitgenodigd. Met veel ervaring in de lokale politiek èn in hun partijen PvdA en Groen Links. Het zijn: • Ubel Zuiderveld, secretaris van de afd. Winterswijk van de PvdA, jarenlang raadslid, bekend van de Rooie top 1000 (samen met Bernhard Harfsterkamp; De Rode Lijst.xls), ondernemer, redacteur en tekstschrijver. • Frans Langeveld, secretaris van de afd. Doetinchem van GroenLinks, voormalig raadslid en wethouder in Doetinchem, werkzaam geweest bij de vakbond, diverse gemeenten in beleids- en managementfuncties in het sociaal domein. Zij hebben beide enthousiast gereageerd op de vraag of ze als een side-kick dan wel critical friend willen fungeren, dus scherp je gedachten en meningen maar vast! Als antwoord op mijn uitnodiging hebben ze hun eerste gedachten al opgeschreven. Daaruit blijkt ook de harde realiteit van het ijskoude klimaat in de samenleving. Daar hebben we zeker ook mee te maken. Mensen zijn nauwelijks meer aan te spreken op solidariteit, zo lijkt het. Aan de andere kant: er wordt wel 11 miljoen opgehaald voor serious request.      
  • Veilige en gezonde jaarwisseling in Aalten
    Landelijk is er volop discussie over het verbieden van vuurwerk. 60% van de bevolking is voor een verbod. Daar zijn ook tal van argumenten voor: • Doden en gewonden, veel oog- en gehoorbeschadigingen • Overlast, angst • Schade aan verkeersborden, tuin – en openbaar meubilair etc, • Auto- en woningbranden • (huis-)dieren in paniek, meerderen vermist • Vervuiling, fijnstof • Miljoenen euro’s die beter besteed hadden kunnen worden Er is voor bijna 120 miljoen euro aan vuurwerk gekocht in Nederland. Hoeveel er in het buitenland ingekocht is, is niet bekend. In geen enkel ander land wordt per hoofd van de bevolking zo veel geld uitgegeven aan vuurwerk. Tel daarbij op de kosten van politie, brandweer, dokters, chirurgen en verplegers plus de herstel- of vervangingskosten van diverse beschadigingen en uitgebrande auto’s en woningen, dan hebben we het over een gigantische kostenpost. (Waarbij het wel weer wrang is te beseffen dat deze kosten als omzet meetellen in het BBP, dus goed zijn voor ‘de economie’ …) Er zijn ook argumenten tegen een algeheel verbod: • Het is traditie • Het hoort bij de jaarwisseling • Handhaving op illegaal vuurwerk-verbod voorkomt veel schade (Wel komt 70% van het oogletsel van legaal vuurwerk) • Iedereen moet er gewoon veilig mee omgaan en daar kun je cursus voor geven. Omdat er voorlopig nog geen landelijk vuurwerkverbod komt zijn er steeds meer gemeenten die dan maar lokaal een verbod instellen. Er zijn dit jaar 19 gemeenten met een algeheel vuurwerkverbod en ca 100 hebben gekozen voor vuurwerkvrije zones. Bijv. rond verzorgingshuizen, kinderboerderijen, winkelcentra of andere kwetsbare plekken. Op deze manier hopen de gemeenten de overlast voor bewoners te verminderen. Vooral ouderen zijn nogal eens bang voor vuurwerk of schrikken van de onverwachte knallen. Ook in Aalten horen we vragen om een verbod. Wij denken dat het goed is dat de raad daarover eens in gesprek gaat en de voors en tegens en mogelijke alternatieven tegen elkaar afweegt. Om dit gesprek goed voor te bereiden is ook cijfermatig inzicht in de situatie in onze gemeente nodig. We hebben het college daarom de volgende vragen gesteld: • Kunt u een overzicht geven van de incidenten die zich de afgelopen 5 jaar met oud en nieuw in onze gemeente hebben voorgedaan? • Kunt u idem een overzicht geven van de eventuele lichamelijke letsels? • En van de schades die aan particuliere, bedrijfsmatige en openbare goederen en panden zijn toegebracht? We zijn ook benieuwd naar uw mening. We hebben daarom een enquête opgesteld en nodigen u van harte uit om deze in te vullen. Vuurwerk enquete Survey
     
  • Bij het nieuwe jaar – PP verlaat X (Twitter)
    De woorden van vorig jaar horen bij de taal van vorig jaar. En de woorden van volgend jaar wachten op een andere stem.’ ( Thomas Stearns Eliot , Amerikaans-Brits dichter, toneelschrijver, cultuurfilosoof en literatuurcriticus 26-09-1888 – 04-01-1965 ) Een erg passende uitspraak als ik op het afgelopen jaar terugkijk. Er vielen vele woorden die niet mijn taal waren, en ik weet zeker van velen in Nederland. De kopstukken in de Tweede Kamer en in het nieuwe kabinet buitelden geregeld weer over elkaar heen. De nieuwe coalitie geeft de schuld van veel problemen in Nederland gemakshalve maar aan immigranten en nieuwkomers. Zogenaamde “voetbalsupporters“ maakten van Amsterdam wereldnieuws. En op social media gebeuren gevaarlijke dingen nu, met geld is macht te koop. En het is een open riool geworden waar iedereen maar van alles mag roepen en beweren. Mijn eerste goede voornemen heb ik 1 januari ingelost, ik ben gestopt op X, voorheen Twitter. Dat betekent dat ook het account van de Progressieve Partij opgeheven is. De woorden van vorig jaar horen bij de taal van vorig jaar. 2025 wordt een belangrijk jaar voor de Progressieve Partij. We zijn begonnen met de voorbereidingen van de gemeenteraadsverkiezingen in maart 2026. Er moet veel gebeuren, en we hebben de hulp nodig van veel mensen. Wilt u uw stem laten horen en ook een steentje bijdragen, graag! We zullen dit jaar onze stem moeten laten horen, in onze gemeente, maar ook daarbuiten. Laat 2025 het jaar worden van verbroedering en verbinding. Een helder geluid laten horen dat Den Haag overstemt. Zodat we in 2026 massaal onze stemmen kunnen uitbrengen in de overtuiging dat elke stem ertoe doet. Ik wens iedereen een gezond, gelukkig en een voorspoedig 2025! Namens het bestuur van de Progressieve Partij, Gerrit Migchelbrink, secretaris
     
  • Podcast over belangrijke toekomstige trends en uitdagingen.
     “De Bedoeling” no 95Elke veertien dagen maken PP- fractievertegenwoordiger Theo Bauhuis en ik een podcast “De Bedoeling” genaamd. Hierin geven we een verdiepend inkijkje in belangrijke achtergronden van het lokale politieke nieuws. In aflevering no. 95, de laatste van 2024 kijken we terug naar de belangrijkste politieke ontwikkelingen, maar ook vooruit. De eindejaars-vooruitblik. Theo en ik lopen een paar belangrijke ontwikkelingen na. Onderwerpen die ophef in Den Haag en zorgen in de wereld veroorzaken. Wat doen we op lokaal niveau met soms alarmerende studies over “demografische ontwikkelingen”, “arbeidsmigratie” of “zorginfarct”. Hoe reageren we op hoopvolle ideeën als “brede welvaart” of “meer belasting op vermogen, minder op arbeid”. We gaan na hoe we hier mee omgegaan zijn in 2024 en wat ons te doen staat in de komende tijd in de lokale politiek. Er speelt heel veel in de wereld, op nationaal en lokaal niveau. Soms niet bij te houden. Daarom duurt deze aflevering ook iets langer dan normaal. Klik op de link hierboven en luister naar enkele uitdagingen voor de komende tijd, vooral op het terrein van het sociaal domein.
     
  • “Critical friends” bij meedenkavond over toekomst
    Denk mee over een progressief verkiezingsprogramma In maart 2026 zijn er weer gemeenteraadsverkiezingen. Dat klinkt misschien nog ver weg, maar dat is het voor de politieke partijen die hieraan meedoen zeker niet. Zoals altijd is de belangrijkste vraag: wat komt er in het verkiezingsprogramma? Natuurlijk zijn er de ‘vaste’ onderwerpen, die iedere verkiezing weer terugkomen. Veranderende samenleving De samenleving verandert echter continu en dat geldt ook zeker voor de gemeente Aalten. Zo verandert de leeftijdsopbouw van de inwoners. “Vergrijzing” wordt het ook wel genoemd, maar dat verkoopt niet zo lekker aan de jongeren. Terwijl de gevolgen van de stijgende gemiddelde leeftijd vooral op hun bordje terecht kunnen komen. Ook verandert het weer. “Klimaatverandering”, maar ook die term lijken veel mensen net iets te vaak te hebben gehoord. Terwijl het wel gebeurt, waar we bijstaan. Ontkennen werkt niet. Verdere klimaatverandering tegengaan blijft hard nodig, maar tegenhouden gaat de gemeente Aalten niet lukken. We zullen dus moeten nadenken over maatregelen om de nadelige gevolgen hiervan tegen te gaan. Ver van mijn bed-show? De hiervoor genoemde onderwerpen zijn voor de veel mensen misschien (te) ‘ver van hun bed.’ En inderdaad, pas als je voldoende zekerheid hebt over je eigen bestaan, een betaalbare woning, een inkomen uit werk of als zelfstandige, toegang tot zorg, zoals een huisarts enz., kan je je druk gaan maken over vergrijzing en klimaatverandering. Naast deze bestaanszekerheid wil iedereen veilig kunnen leven, op straat en thuis. En zo zijn er nog heel veel onderwerpen die belangrijk kunnen zijn. Meedenken welke kant het op moet. De Progressieve Partij wil graag weten wat de inwoners van de gemeente Aalten belangrijk vinden. Daarom staat de meedenkavond op woensdag 15 januari a.s. in het teken van de vraag: “wat moet er in ons verkiezingsprogramma?”. Kom gerust meepraten. Vanaf 20.00 uur in de bovenzaal bij café-restaurant Schiller, Prinsenstraat 4, Aalten. Toegang en koffie gratis. “Critical friends” * denken mee. We hebben voor deze bijeenkomst twee “kritische vrienden” uitgenodigd. Frans Langeveld, secretaris van de GroenLinks-afdeling Doetinchem. Frans heeft een carrière achter de rug bij de vakbond, als beleidsfunctionaris en manager bij gemeenten, raadslid en was 8 jaar wethouder in de gemeente Doetinchem.  Frans heeft toegezegd. De tweede is Ubel Zuiderveld, secretaris van de afd. Winterswijk van de PvdA. Ubel is zelfstandig ondernemer (tekstschrijver), bekend van de Rooie top-1000, sociaal-democraat vanaf zijn geboorte en raadslid geweest in Winterswijk. Beiden kunnen enigszins vanuit een helicopterview en afstandje van het politieke bedrijf kijken naar wat nodig en mogelijk is voor links in de lokale politiek. Ubel heeft nog niet bevestigd. *Een kritische vriend is, zoals de naam al doet vermoeden, een vertrouwd persoon die prikkelende vragen stelt, gegevens aanreikt die door een andere lens bekeken kunnen worden en als vriend kritiek levert op iemands werk
     
  • Nieuwjaarswandeling en -excursie
    Het is een goede traditie om aan het begin van het nieuwe jaar het glas met elkaar te heffen èn ook iets interessants te doen, passend bij onze idealen. Dat doen we op zondag 12 januari 2025 Het programma is als volgt. ·       15.00: verzamelen op parkeerplaats ’t Noorden, Lichtenvoordsestraatweg Aalten; ·       Wandeling in de omgeving. Er is daar genoeg verrassends  te zien. Wat dacht je van de Groene Kerk,  de Calvariebron, het Oerbos op landgoed Eppink en de  nieuwe natuur in Klein Zwitserland. Stevig schoeisel is gewenst. ·       16.00 bezoek aan “Paviljoen Esch”  een prachtig vakantiehuis gebouwd met allerlei duurzame materialen, onverwachte snufjes in een  doordachte vormgeving. Eigenaar en bedenker Jeroen Hollema leidt ons rond. En legt de filosofie en de praktijk van het project uit. ·       16.45 Drankje en hapje bij ’t Noorden. ·       18.30 Op huus an. In verband met de catering: zou je komst willen aankondigen op secretariaat@progressieve-partij.nl 
     
  • Vrijwillige inzet broodnodig, vindt de raad
    Vrijwillige inzet opnieuw geformuleerd. Vrijwillige inzet is belangrijk. Voor vrijwilligers zelf, voor de vereniging, de buurt, voor mensen die door vrijwilligers ondersteund worden en voor de samenleving. De gemeente Aalten kende nog geen specifieke visie rondom vrijwillige inzet. Vanuit verenigingen en de maatschappelijke partners kregen wij signalen dat zij knelpunten ervaren ten aanzien van het vinden en behouden van vrijwilligers. Daarnaast ervaren zij veranderingen in het vrijwilligerslandschap, waardoor het voorbestaan van de vereniging onder druk komt te staan. Zij hebben de gemeente gevraagd om hierin een rol te spelen. Dit hebben wij gedaan doormiddel van het opstellen van de visie vrijwillige inzet ‘Iedereen is een Naober!’ De visie is tot stand gekomen middels een interactief proces met professionals uit het veld. We hebben verschillende verenigingen, de jongerenraad en coördinatoren van diverse zorgorganisaties en maatschappelijke organisaties gesproken over vrijwillige inzet. Tijdens verschillende bijeenkomsten is er met hen gesproken over hoe zij nu de vrijwillige inzet ervaren en de problemen waar ze tegenaan lopen. Ook zijn zij gevraagd welke rol zij voor de gemeente zien. Tevens heeft Movisie, de Sociale Raad en Commissie Sociaal Domein ons geadviseerd. Deze input hebben wij gebruikt voor het opstellen van deze visie. De ontwikkelingen in het vrijwilligerslandschap vragen om ondersteuning die zo goed mogelijk aansluit bij de vrijwilliger en bij de behoeften van de lokale gemeenschap. In deze visie zetten wij in op het versterken van het vrijwilligerslandschap. Dit willen wij doen door het in stand houden van het Naoberschap (sociale cohesie) door het stimuleren van vrijwillige inzet. Deze visie is ook een onderdeel van het bereiken van de doelen opgesteld voor de versterking van de sociale basis. Wij vinden het belangrijk om waardering voor vrijwilligers te uiten en hen waar nodig te helpen in het uitvoeren van activiteiten voor hun (sociale) omgeving. Daarnaast vinden we het belangrijk dat vrijwilligers structureel ondersteund worden in het uitvoeren van hun vrijwilligerstaken. En inwoners worden uitgedaagd om zich in te zetten voor een ander. Door verschillende ontwikkelingen is vrijwillige inzet de afgelopen jaren onder druk komen te staan. Lokale vrijwilligersorganisaties en zorgorganisaties zien een terugloop van vrijwilligers. Zij ervaren problemen ten aanzien van het vinden en behouden van vrijwilligers. Voor een leefbare gemeente en een zorgzame gemeenschap, waarin een breed scala aan maatschappelijke-, culturele- en sportactiviteiten mogelijk is, is de afhankelijkheid van vrijwilligers groot. Het is daarmee belangrijk dat we inzetten op het ondersteunen, faciliteren, stimuleren en waarderen van onze vrijwilligers en vrijwilligersorganisaties. Dit willen wij doen door volgende onderdelen: 1. Ondersteuning vrijwilligers 2. Verenigingsondersteuning 3. Naoberschap 4. Jong en oud 5. Financiële ondersteuning 6. Werving en coördinatie vrijwilligers De gemeenteraad zag dit allemaal wel zitten want elke fractie gaf in een stemverklaring aan heel tevreden te zijn met dit nieuwe jasje waarin de vrijwillige inzet gegoten is, en ook vooral over het proces van totstandkoming met veel input van verengingen, vrijwilligers en betrokkenen zelf.
     
  • Is 11 ha nieuw industrieterrein nodig?
    Raadvergadering 17 december. Deze laatste raadvergadering van 2024 stond in het teken van de Uitbreiding van bedrijventerrein. In vorige Progressief Nieuws edities is hier nav beeld- en oordeelvormingen al uitgebreid over geschreven. Afgelopen dinsdag moesten er dus besluiten over worden genomen. Onze eerste termijn op dinsdag: “Dames en heren, Laten we vooropstellen: iedereen hier wil een levendige, gezonde en florerende Aaltense gemeenschap. Een gezond bedrijfsleven hoort daarbij. Is daar onderdeel van en is gevólg van die gezonde samenleving. De gedachte is tegengesteld aan wat vaak wordt aangenomen. Het beeld is vaak dat de economie dragend is voor de samenleving, maar het omgekeerde is waar. Een economie kan pas gezond zijn en tot blijvende bloei komen wanneer de setting waarin ze zich ontwikkelt, de bedding waarop ze kan groeien gezond is en gezond blijft. Die bedding is de sociale en de ecologische omgeving. Eigenlijk hebben we het over een ecosysteem: een gezonde omgeving maakt groei en ontwikkeling mogelijk. Dat geldt voor planten en dieren en mensen en evengoed voor bedrijven. Tegelijk stelt het ecosysteem ook grénzen aan die groei. Er moet een balans zijn tussen de verschillende subsystemen. Denk aan lucht, bodem of waterkwaliteit: wanneer hier schade aan wordt toegebracht leidt dat onherroepelijk tot repercussies in de vorm van gezondheidsklachten, lagere gewasopbrengsten of dure opruimkosten van gedumpt afval. Denk ook met name aan ruimte. In het dichtbevolkte Nederland hebben boeren vanwege de strijd om de ruimte veel last van de stijgende grondprijzen. Ook voor natuur en recreatie is ruimte nodig. We moeten dus uiterst zorgvuldig omgaan met onze beperkt beschikbare ruimte. Daarom zijn wij groot voorstander van focus op intensivering van bestáánde bedrijventerreinen. Dat hiervoor ‘schuifruimte’ nodig is begrijpen we volkomen. 5 ha is hiervoor ruim voldoende schatten we in. Een kleine uitbreiding van het bedrijventerrein heeft dus zeker voordelen. Voor die schuifruimte, maar ook omdat een nieuw te ontwikkelen terrein kansen biedt om positieve bijdragen te leveren aan dat ecosysteem. Het nieuwe economische denken draait niet meer alleen om groei en winst, maar om een positieve bijdrage aan de samenleving. Je kunt voor die doelen SDG’s gebruiken, maar wethouder Kok, dat hoeft niet per sé. Amsterdam hanteert het model van de donut-economie van Kate Raworth. BCI noemt het toekomstbestendigheid en adviseert daarop sterke ambities te formuleren. Waar het om gaat is die brede blik, dat integrale denken dat verplicht is onder de omgevingswet. We denken dat zo’n integrale blik een ander plan had opgeleverd. Met minder ha’s. Maar het is nog niet te laat. We nemen hierover nu nog geen beslissing. Eerst de onderzoeken en de toegezegde risicoanalyse. Ook met een risicoanalyse dwing je jezelf tot een bredere blik dan alleen te werken vanuit het veronderstelde belang van bedrijven. We zijn blij met deze tussenstappen die mede op onze inbreng in het proces zijn opgenomen. We gaan dus akkoord met beide voorliggende collegevoorstellen. En als we als gemeente de Social Development Goals (SDG’s) serieus nemen – en dat doen we toch? – en dan bijv. SDG nr. 15 bekijken: leven op het land (biodiversiteit, ecosystemen, klimaatadaptatie), dan wordt handhaven van het bos een no-brainer. En we roepen het college op om de oproep van BCI tot een stevige toekomstgerichte ambitie ter harte te nemen. Zodat het bedrijventerrein op alle vlakken een positieve bijdrage aan de samenleving gaat leveren. Dank u.” In de discussie daarna werd door een enkele fractie waaronder de VVD nog ‘werkgelegenheid’ als argument genoemd vóór uitbreiding. Maar zelfs de IKAD-inspreker tijdens de beeldvorming had al toegegeven dat dat argument niet meer op gaat. Er is nu al een enorm tekort aan arbeidskrachten. Uiteraard was de VVD, evenals CDA en GB groot voorstander van uitbreiding van het bedrijventerrein en dus ook voor het collegevoorstel. Al was enig ‘tijdverlies door het eerdere ‘niet -rijp’ verklaren (zie voorlaatste PN) wel jammer’. Echt jammer is dat deze partijen niet inhoudelijk ingaan op kritische geluiden en niet het bredere plaatje in de discussie willen betrekken. CU was het meest kritisch op het collegevoorstel. Holtman noemde het ‘duidelijk voorsorteren op grote uitbreiding’. CU vindt het te groot, te belastend, financieel te riskant. Met grote twijfels over nut en noodzaak (idem PP). BBB-HMV diende een amendement in waarin eerst een raadbesluit over locaties werd gevraagd. Dit werd weggestemd. Het collegevoorstel voor onderzoek werd met 5 tegen (BBB en CU) en 15 voor breed aangenomen. Onze stemverklaring daarbij: “We gaan akkoord met het voorstel vanwege de hierin opgenomen onderzoeken en we zijn benieuwd wat de uitkomsten van de toegezegde risicoanalyse zijn. En een winstwaarschuwing, voor alle duidelijkheid: dat betekent niet dat we akkoord zijn met de uitbreiding tot 11 tot 15 ha. Ook roepen we het college op de 2 aanbevelingen uit onze 1e termijn ter harte te nemen.” Het collegevoorstel voor het vestigen van voorkeursrecht werd met alleen CU tegen aangenomen.
     
  • Taart voor ervaringsdeskundigen
    In de afgelopen maanden heeft een groep ervaringsdeskundigen op het gebied van laag inkomen onder bezielende leiding van Martin Pragt en Sylvia Heijnen, meegedacht over een goed armoedebeleid. Dat is allemaal door de gemeenteraad overgenomen mèt de enorme waardering voor de moed en de inzichten van deze groep. We zijn nu bezig om de groep om te vormen naar een klankbordgroep voor datzelfde armoedebeleid. Van ambtelijke kant zijn daar wat voorstellen voor gedaan en die werden besproken op een bijeenkomst op vrijdagavond met de groep. Ik was aanwezig om hen te bedanken voor de inzet met een grote taart. Die ging schoon op. En stuk voor stuk (één lid van de groep was er niet) willen de groepsleden door met dit proces. Bijvoorbeeld met het meedenken over de vragen die in een onderzoek naar de positie van de mensen met een minimum inkomen en het gebruik van regelingen moeten komen. Of welke dingen er in een “voorzieningenwijzer” moeten komen. Ook wil een afgevaardigde meedoen met een internationaal project om de ervaring van mensen in armoede meer mee te laten klinken in de dagelijkse hulpverleningspraktijk. Een bijzonder inspirerende bijeenkomst.
     
  • Buurtmaken aan de Nijverheidsweg
    Het duurde even, maar dinsdag was het dan zover: De buurt van de “Gemeentelijke opvang locatie voor Oekraïense ontheemden” aan de Nijverheidsweg in Aalten kwam “buurtmaken” op uitnodiging van de gemeente en Figulus. Vanaf deze zomer wonen hier zo’n 15 vluchtelingen; in het begin was er wat wisseling, maar nu een redelijk vaste groep. Het was koud, dus we verhuisden maar naar binnen in plaats van te gaan zitten in de mooie tent die de mensen van Figulus hadden opgezet. Maar toch waren er nog even een paar praatjes: namens de Oekraïense bewoners een mevrouw die natuurlijk hartelijk bedankte; ik namens de gemeente die vooral de buurt bedankte en ook de bewoners een veilig en goed verblijf toewenste. We gingen binnen kijken naar de gezamenlijke keuken en woonkamer en mochten even de neus om de hoek steken van de slaapkamers met stapelbedden. De buurt kwam met cadeautjes en er was een buffetje besteld door de gemeente. Maar de Oekraïense dames hadden zelf ook lekkere pannenkoekjes gebakken, een beetje zoetig. Iedereen vond ze lekker. Er waren in totaal wel zo’n 50 mensen. Communicatie is moeilijk maar gelukkig was Alina er, iemand die beide talen spreekt. De buren zijn benieuwd. Een oudere buurtbewoner: “ze zijn zo keurig, altijd ook aan het schoonmaken”. Twee kinderen, waarvan een jongetje gewoon naar school gaat, de Slinger. “Hoe weet jij waar de Slinger is?”. Buren vragen waar de mensen oorspronkelijk vandaan komen, hoe ze hier gekomen zijn en wat voor werk ze in Oekraïne deden. En of hun huis kapot is en wat ze nu voor werk doen. Eén meneer werkt bij een bedrijf voor koelapparatuur in Gaanderen; ‘één (hij was er niet, moest werken) bij Vion in Groenlo. Het was gezellig. Een heel verschil met de eerste avond toen we kwamen aankondigen dat het gebouw gebruikt zou gaan worden door Oekraïners. De onbekendheid maakte veel mensen onzeker, voelden zich overvallen. Maar nu alles normaal draait hoorde je geen enkel onvertogen woord meer. Integendeel. Joop Wikkerink
     
  • Verdere voorwaarden voor nieuw industrieterrein
    In de Oordeelvorming van 19 november was een meerderheid van de fracties van oordeel dat het collegevoorstel voor een nieuw bedrijventerrein niet rijp was voor besluitvorming. Omdat er nog te veel onzekerheden waren. In de voorlaatste Progressief Nieuws is daar al uitgebreid over geschreven. Het college heeft daarop een aangepast voorstel geformuleerd met de nadruk op onderzoeken. Er zijn wat mooie aanpassingen en toezeggingen gedaan, waarvan hier nog niet duidelijk is hoe ze gaan vallen in de toekomst. Het leek alsof PP als partij die deel uitmaakt van het college, het meest kritisch is. Het verwondert ons ook wel dat veel partijen zonder slag of stoot -ondanks grote vraagtekens en onzekerheden- weinig discussie hieraan wijden. Het is wel één van de meest grootschalige ingrepen en ontwikkelingen in onze gemeente, ons landschap en onze ruimtelijke ordening.  We hebben bijv. de BBB niet gehoord over opoffering van landbouwgronden. Het volgende aangepaste raadsvoorstel lag voor: “De raad van de gemeente Aalten, gezien het voorstel van burgemeester en wethouders d.d. 26 november 2024, gelet op het bepaalde in de Gemeentewet, B E S L U I T 1. Kennis te nemen van de locatiestudie ‘Verkenning ontwikkeling nieuw bedrijventerrein kern Aalten’ van adviesbureau BCI; 2. Akkoord te gaan met het uitvoeren van de verdiepende onderzoeken voor de ontwikkeling van het gebied ten zuidwesten van het bestaande bedrijventerrein en ten noorden van de Keizersbeek tot nieuw bedrijventerrein bij de kern Aalten, als eerste stap in het kader van de planvorming voor het bedrijventerrein; 3. Akkoord te gaan met het plan van aanpak ‘Uitbreiding bedrijventerrein Aalten’ van RoyalHaskoningDHV; 4. Het benodigde voorbereidingskrediet van € 600.000, – beschikbaar te stellen vooruitlopend op een in de toekomst vast te stellen grondexploitatie. AALTEN, 17 december 2024 De Raad voornoemd” Dit aangepaste voorstel werd afgelopen dinsdag 3 december in de Oordeelvorming door de fracties besproken. Onze eerste termijn: “De vorige keer vonden wij het voorstel niet rijp voor besluitvorming, omdat het voor ons te verstrekkend was. Dat is nu anders. Wij begrijpen het voorstel van het college om te onderzoeken of op de genoemde locatie een uitbreiding van het bedrijventerrein kan plaatsvinden. Wel blijven wij kritisch. Nog steeds zijn wij er niet van overtuigd dat er behoefte is aan 11 tot 17 ha extra bedrijventerrein tot 2040. Ook hechtten wij grote waarde aan een goede risico-analyse. Het voorstel is niet overal even duidelijk over. Misschien dat de wethouder – vanwege het overslaan van een nieuwe Beeldvorming – nog iets meer vragen kan en mag beantwoorden voordat we in debat gaan. In het voorstel worden twee onderzoeken expliciet genoemd, nl die naar water en die naar verkeer. Dat is winst. Maar we missen een uitwerking van de door meerdere fracties gevraagde risicoanalyse en de eventuele consequenties daarvan. Bij welk risicoprofiel komt plan B of misschien ook plan C aan de orde? Komen alle risico’s in die analyse in beeld?   1. Risicoanalyse mist? Opvallend is dat in het nieuwe raadsvoorstel het woord risico in het geheel niet voorkomt. Wel in RM 179, maar dan lijkt het alleen te gaan over de financiële risico’s uit de onderzoeken naar water en verkeer. Zoals eerder gezegd: we twijfelen sterk aan de genoemde behoefte van 11 tot 15 ha nieuw bedrijventerrein. Het tekort aan personeel speelt daarbij een rol, onzekere geopolitieke ontwikkelingen, kansen voor intensivering bestaand bedrijventerrein, ed., maar vooral: is er dan voldoende reëlekoopkrachtige behoefte? Wat als de ontwikkelkosten hoger uitvallen en de kavelprijs hoger moet? Komt dan nog steeds het hele nieuwe terrein vol? Wat is kortom het risico van leegstand? Welke financiële gevolgen heeft leegstand voor de gemeente? Wat betekent dat voor in- en omwonenden? Voor gevestigd voorkeursrecht? We willen graag deze vragen expliciet in een risicoanalyse beantwoord zien. Voordat een go/no go-besluit wordt voorgelegd. (Ter herinnering: dit is cf ons eigenrekenkamerrapport over de westrand.) Vraag + discussiepunt . Graag hoor ik van de wethouder of en hoe deze risicoanalyse in de onderzoeksfase aan bod komt. En uiteraard ben ik benieuwd naar de ideeën van overige fracties. 2. Reikwijdte Een logische vervolgvraag gaat over de reikwijdte van het voorstel. Vraag en discussiepunt 2: a. Als uit de onderzoeken blijkt dat er grote belemmeringen en/of risico’s zijn voor de voorliggende uitbreiding, gaat het college dan alternatieven aan de raad voorleggen? Denk aan een kleinere oppervlakte (zoals een door ons bepleitte halvering van het aantal ha), een andere positionering en/of wellicht een – geheel of deels – andere locatie? b. Moet dan de formulering van tweede beslispunt niet wat anders? De formulering van het tweede beslispunt lijkt erg rigide: “Akkoord te gaan met het uitvoeren van de verdiepende onderzoeken en risicoanalyse voor de ontwikkeling van het gebied ten zuidwesten van het bestaande bedrijventerrein en ten noorden van de Keizersbeek tot nieuw bedrijventerrein bij de kern Aalten, ter voorbereiding van een go/no go beslissing door de raad, als eerste stap in het kader van de planvorming voor het bedrijventerrein.” 3. Als derde deel hebben we vragen over de planning. In de toelichting op het Raadsvoorstel staat een “indicatieve planning” (pag. 6). Vraag a. Begrijp ik hieruit goed dat medio 2026 de raad wordt geïnformeerd over de onderzoeksresultaten en dat de raad dan een go/no go-besluit moet nemen, en worden dan evt. alternatieven (plan B of C) ook voorgelegd? Vraag b. Kunt u een planning maken waarin duidelijk wordt wanneer de raad aan bod komt? Vraag c. “Uitvoeren onderzoeken” en “schetsmatige uitwerking” lopen in de planning vrijwel gelijk op. Is dat wel verstandig? Uit de onderzoeken kan immers blijken dat een andere opzet wellicht beter is. Of is deze uitwerking noodzakelijk om tot zinvolle onderzoeksresultaten te komen? 4. Tenslotte een ‘mijmering’ over integraliteit. U weet allen dat de Omgevingswet tot doel heeft om ruimtelijke opgaven voortaan integraal te beoordelen. Van gezondheid tot allerlei andere aspecten. Dit plan lijkt echter alleen ingestoken op het aspect economie. Zie de Global Goals nrs. 8 en 9 boven het raadsvoorstel. Men zou ook Global Goals 11, 12, 13 en 15 kunnen opnemen als doel (11 = duurzame steden en gemeenschappen; 12 = verantwoorde consumptie en productie, 13 = klimaatactie; 15 = leven op het land (biodiversiteit, ecosystemen, klimaatadaptatie). Deze meer integrale aanpak had ongetwijfeld tot een andere mindset geleid en tot een ander voorstel. Vraag a: wethouder: kunt u over deze nieuwe Omgevingswet-aanpak, vanuit zo’n integrale visie, eens uw gedachten laten gaan? Niet met als doel om het voorstel nu te wijzigen, maar om een richting te bepalen voor evt. volgende plannen? Voor een aantal van deze brede-welvaarts-aspecten worden zowel in het BCI-rapport als in het Haskoning-DHV-rapport (het Plan van Aanpak) overigens best goede aandachtspunten genoemd. Ik noem er hier één (BCI. 66): “het is aan te bevelen om een stevig ambitieniveau te ontwikkelen ten aanzien van toekomstbestendigheid: energietransitie, circulariteit, klimaatadaptatie, biodiversiteit, veiligheid.” Vraag b: wanneer gaat u met dit ambitieniveau aan de slag en wanneer wordt dit aan de raad voorgelegd? Voorzitter, dat was het voor nu. Dank u wel.” Weinig vragen en wijzigingen van andere fracties CDA, GB en VVD waren, net als de vorige keer, vol lof over het collegevoorstel. BBB-HMV was deze keer positief, dankzij de aanpassingen. (Ondanks het feit dat er kostbare landbouwgrond moet worden opgeofferd, denk aan hun nadruk op ‘voedselzekerheid’). CU en D66 hadden net als vorige keer de nodige twijfels, opmerkingen en vragen. Waarbij opviel dat D66, die zich toch als groene partij profileert, nog vroeg om aandacht voor nóg meer bedrijventerreinen. Wethouder Kok nam op het eind van de eerste termijn de moeite om alle vragen zo goed mogelijk te beantwoorden. Hij kwam ook vrijwel meteen met een toezegging dat een risicoanalyse zeker onderdeel van de nieuwe aanpak zal zijn. Weliswaar niet met Excel-tabellen, maar toch. (Red.: Het Rekenkameradvies geeft als advies een ‘degelijke risicoanalyse’ uit te voeren.) En inderdaad medio 2026 terug in de raad. “Er moet echt nog veel gebeuren, we zullen nog veel moeten onderzoeken”. “Onderzoeken en Uitwerken schetsplan lopen inderdaad gelijk op, om voldoende informatie te verkrijgen om tot een goede risicoanalyse te kunnen komen”. En “er is geen point of no return. Het wordt t.z.t. weer voorgelegd aan de raad”. “Het Plan van Aanpak gaat uit van een zorgvuldige werkwijze.” “Vaststellen van het PvA betekent niet dat het plan zoals het nu voorligt automatisch doorgaat.” T.a.v. toekomstbestendigheid: “we zijn hiermee al bezig voor het bestaande bedrijventerrein. Het nieuwe terrein wordt zeker andersoortig dan de oude terreinen; bijv. m.b.t. water zijn er vast mooie mogelijkheden. Maar dat moet allemaal nog nader worden uitgewerkt.” Stedenbouwkundig plan en Grondexploitatie worden daarna ook weer voorgelegd aan de raad. Er bleef dankzij de toezeggingen en antwoorden weinig discussiestof voor de tweede termijn over.
     
  • Nu al nadenken over verkiezingsprogramma 2026
    Wat moet er in ons verkiezingsprogramma?
    In maart 2026 zijn er weer gemeenteraadsverkiezingen. Dat klinkt misschien nog ver weg, maar dat is het voor de politieke partijen die hieraan meedoen zeker niet. Zoals altijd is de belangrijkste vraag: wat komt er in het verkiezingsprogramma? Natuurlijk zijn er de ‘vaste’ onderwerpen, die iedere verkiezing weer terugkomen. De samenleving verandert echter continu en dat geldt ook zeker voor de gemeente Aalten. Zo verandert de leeftijdsopbouw van de inwoners. “Vergrijzing” wordt het ook wel genoemd, maar dat verkoopt niet zo lekker aan de jongeren. Terwijl de gevolgen van de stijgende gemiddelde leeftijd vooral op hun bordje terecht kunnen komen. Ook verandert het weer. “Klimaatverandering”, maar ook die term lijken veel mensen net iets te vaak te hebben gehoord. Terwijl het wel gebeurt, waar we bijstaan. Ontkennen werkt niet. Verdere klimaatverandering tegengaan blijft hard nodig, maar tegenhouden gaat de gemeente Aalten niet lukken. We zullen dus moeten nadenken over maatregelen om de nadelige gevolgen hiervan tegen te gaan.De hiervoor genoemde onderwerpen zijn voor de veel mensen misschien (te) ‘ver van hun bed.’ En inderdaad, pas als je voldoende zekerheid hebt over je eigen bestaan, een betaalbare woning, een inkomen uit werk of als zelfstandige, toegang tot zorg, zoals een huisarts enz., kan je je druk gaan maken over vergrijzing en klimaatverandering. Naast deze bestaanszekerheid wil iedereen veilig kunnen leven, op straat en thuis. En zo zijn er nog heel veel onderwerpen die belangrijk kunnen zijn. De Progressieve Partij wil graag weten wat de inwoners van de gemeente Aalten belangrijk vinden. Daarom staat de meedenkavond op woensdag 15 januari a.s. in het teken van de vraag: “wat moet er in ons verkiezingsprogramma?”. Noteer deze datum vast in uw agenda. Meer informatie volgt snel.
     
  • Wat is jouw woondroom!?
    Maandagavond kwam de commissie “Sociaal Domein” bij elkaar. Dit is een raadswerkgroep die probeert om op informele, niet politiek wijze de ontwikkelingen in het sociaal domein te volgen. Vaak door mensen uit de praktijk hun verhaal te laten vertellen. Deze maandagavond kwamen de mensen van “Oudtopia” naar het gemeentehuis. Deze groep deskundigen-met-praktijkervaring heeft de opdracht van het College om de inwoners bewust te maken van de veranderingen als gevolg van de toename van het aantal ouderen. Van hun site: In Oudtopia draait het om de vraag: hoe wil jij oud worden? Daar kun je over fantaseren en dromen, maar je kunt het ook zelf ervaren door op reis te gaan naar Oudtopia, het land waar je oudere ik zou kunnen wonen. Want waarom zou je wachten tot je tachtigste, als je nu al kunt genieten van je oude ik? Oudtopia neemt jou, je team, je organisatie, je bedrijf, je dorp, stad of regio mee op reis naar de toekomst. Je ervaart hoe het is om oud en (zorg)afhankelijk te zijn. Hoe wil je dan wonen? Wat voor zorg zou je willen ontvangen? En wat is er nodig om zoveel mogelijk je eigen leven te kunnen leiden? Lach en een traan Oudtopia is een onvergetelijke leerervaring, met een lach en een traan. Als je eenmaal in Oudtopia bent geweest, kijk je met andere ogen naar jezelf, je collega’s, je werk en je omgeving. Durf jij het aan? Natuurlijk kwamen eerst de feiten en cijfers op tafel. Dat moeten we blijven herhalen. Maar daarna gingen de deelnemers zelf aan de gang met de vraag: “Hoe is het om afhankelijk te zijn”. De helft van de aanwezigen kreeg een prisma-bril op, de andere helft moest deze “slechtzienden” begeleiden in een tocht door het gemeentehuis. Dat was nog knap lastig. Oudtopia gaat door met het aanbieden en ophalen van ideeën. Zo is er op 11 december een “woonideeën-avond”. Zie onderstaande folder. In deze link OntzorgFestival staan meer activiteiten van Oudtopia, leuk om eens te bekijken.
     
  • “Iedereen een naober”: vrijwillige inzet
    Dinsdagavond kwam in de oordeelsvormende vergadering de nota “Iedereen is een naober” voorbij. Die belicht het fenomeen vrijwillige inzet. Die term dekt iets beter de lading dan de wat gedateerde term “vrijwilligerswerk”. Ook het “ouderwetse” vrijwilligerswerk begint wat sleetse plekken te vertonen. Er is ook veel vraag naar ondersteuning bij de knelpunten die aanbieders van vrijwilligerswerk ervaren. Dat was reden om de visie op vrijwillige inzet eens tegen het licht te houden. In samenwerking met de mensen wie het betreft: mensen die zich vrijwillig inzetten voor de samenleving èn verenigingen en organisaties die te maken hebben met de veranderende vragen en eisen rond deze vrijwillige inzet. Verschillende vormen Er is onderscheid te maken tussen diverse vormen van vrijwillige inzet. Het kan te maken hebben met een zinvolle daginvulling en betekenisvolle contacten tot zelfs een opstapje naar werk voor de individuele inwoners. Het kan te maken hebben met vrijwillige inzet tot zelfs mantelzorg ter ondersteuning van kwetsbare inwoners of familie. Maar het kan ook dienen als middel om de verenigingen, de organisaties, de hele sociale basis vitaal te houden. Zo bezien hebben zowel de inwoners/vrijwilligers zelf, de organisaties en de hele samenleving, de sociale basis, groot belang bij een goed werkende vrijwillige inzet. Knelpunten Tijdens de oordeelsvorming kwamen wat knelpunten naar voren, die ook in de beeldvorming gesignaleerd werden. Allereerst is het nodig blijvend aandacht te besteden aan de communicatie. Daarvoor wordt ook voor twee jaar extra gelden ingezet afkomstig van het landelijk programma “Gezond en actief leven akkoord”. Daarbij is het ook noodzakelijk dat organisaties elkaar op de hoogte houden van hun vragen en aanbod. Een mooi voorbeeld is dat Figulus en Present zich beiden richten op het verrichten van “klusjes” voor kwetsbare inwoners. Maar wel steeds met een andere doelgroep vrijwilligers. Dat schept soms verwarring bij het publiek. De raadsleden waren vol lof over de samenwerking Figulus en Schaersvoorde en een fractie vroeg om deze samenwerking om vrijwillige inzet “te promoten”, uit te breiden naar de basisscholen: Je kunt immers nooit vroeg genoeg beginnen. Ook kwam het onderscheid ter sprake tussen echt vrijwilligerswerk en datzelfde als opstapje naar werk. Naoberschap is solidariteit! Ook was er veel aandacht voor het ondersteunen van mensen die zich vrijwillig willen inzetten. Ook daar komt een scala van mogelijkheden in het op te stellen uitvoeringsprogramma. Bijvoorbeeld een “vrijwilligersacademie”, verenigingsondersteuning. Het vrijwilligerslandschap moet ondersteund worden. Dat betekent dat we de sociale basis moeten versterken en het moderne naoberschap weer moeten benadrukken. Het moet weer gewoon worden dat iedereen zich vrijwillig inzet: niet alleen via de eigen club of organisatie met strikt omschreven taken, maar ook vrijwillig, flexibel, tijdelijk als “naober” voor de hele samenleving. Ook zou de samenleving waardering moeten tonen en uitstralen richting vrijwilligers. Gelukkig zijn daar al mooie initiatieven te vinden in onze gemeente. Naober van het Jaar van o.a. AFM; kerstacties van Voedselbank, Rotary en Meedoen pact en gezamenlijke kerken in Dinxperlo. Maatjes in Bredevoort. Ook ondernemers zetten hun beste beentje voor in bijv. De Aaltense Uitdaging. Er kan aan toegevoegd worden dat onze samenleving gebaat is met een intensivering van het begrip naoberschap. En dan vertaald met solidariteit. Volgens het woordenboek Van Dale is solidariteit “bewustzijn van saamhorigheid en bereidheid om de consequenties daarvan te dragen”, en solidair betekent: “door een gevoel van samenhorigheid verbonden”. Saamhorigheid is “het besef, het gevoel van bij elkaar te horen en elkaar te moeten steunen”. Vrijwillige inzet kan zo zorgen voor verbinding, kan polarisatie en het wegzetten van groepen die er niet bij horen tegengaan en een antwoord zijn op het individualistische populisme van de dikke ik.
     
  • Mooie ideeën bij Platform Buurthuizen
    Donderdagavond kwam het platform Buurthuizen bij elkaar in het Grachthuijs te Bredevoort. Dit Platform  bestaat uit besturen van buurtbelangen-verenigingen of buurthuizen. Zij hebben een belangrijke rol om de activiteiten die in de buurtschappen georganiseerd worden te coördineren en te stimuleren. Annet van Straaten gaf een overzicht van de uitkomsten van de gebiedsgesprekken in het kader van de nieuwe Omgevingsvisie. Er was een overzicht van de bouwprojecten die op stapel staan. Er werd een rapport gepresenteerd over de AED’s (Hartveilig), waaruit blijkt dat we het in de gemeente Aalten dankzij al die vrijwilligers uitstekend doen. En we hadden een discussie over de toekomst van zorg en naoberschap. Ik had eerder al eens iets verteld over de toekomstige ontwikkelingen in de zorg. Een zeer actuele uitspraak is: het is niet de vraag òf je mantelzorger wordt maar wannèèr. Om te laten zien dat door geld en personeelsgebrek en de groeiende groep ouderen, we de zorg anders moeten organiseren. Meer van onszelf maken en niet van de zorgaanbieders en instellingen allèèn. Er kwamen mooie voorbeelden langs. Bijvoorbeeld een telefooncirkel rond iemand die aan beginnend dementie lijdt, het project “Automaatje” van de ANWB dat bestaat uit vrijwilligers die een vervoersdienst hebben. En hier kwam ook toch weer de steeds weer opkomende opmerking: er is zoveel, mensen weten niet wat er is, maar ook niet waar ze moeten zijn. Een verstandige opmerking kwam van een inwoner uit De Heurne (zelf in de zorg werkzaam in een andere gemeente): laten we niet altijd met wat nieuws beginnen, maak beter en bekender wat er al is. Daar gaan we mee aan de gang. Foto: enkele rode lijnen (uitkomsten) uit de gesprekken i.k.v. de Omgevingsvisie
  • Participatieverklaringtraject (PVT)
    Dinsdagmiddag was er de uitreiking van het “participatieverklaringtrajectcertificaat” (mooi woord toch). Een aantal inburgeraars kregen van Figulus een verklaring dat ze met goed gevolg dit traject hebben doorlopen. Het is een verplicht onderdeel van de inburgering en omvat 4 bijeenkomsten bij Nederlandse instanties. Zo was de groep bij het onderduikmuseum geweest (wat is vrijheid in Nederland); bij burgerzaken van de gemeente (wat zijn er allemaal voor documenten) en hadden ze een kennismaking met de raad. De laatste bijeenkomst stond in het teken van “samen eten”: iedereen bracht wat mee om op te eten uit zijn eigen cultuur. Er waren mensen uit Rusland, Marokko, Syrië, Cuba enz. In mijn toespraakje heb ik nog weer eens benadrukt dat “meedoen” in onze samenleving niet van één kant komt; maar dat ook de Nederlanders interesse moeten tonen in de cultuur en afkomst van de ander. Immers meedoen begint met elkaar aanvaarden, belangstelling voor elkaar hebben als bron van “respect”.  
  • Huiselijk geweld; werkbezoek Moviera
    Normaal gesproken zie je als wethouder je collega’s uit de regio hoofdzakelijk aan de vergadertafel.  Zo ook de portefeuillehouders sociaal domein.  We hebben als regiowethouders afgesproken ook af en toe werkbezoeken te brengen aan instellingen of organisaties waar we vaak over besluiten. Het is goed om te zien wat daar voor onze inwoners gebeurt. En wat de behandelingen en aanpakken zijn. Dus donderdagmiddag togen we naar Arnhem, wijk Elden, waar gevestigd is het Oranje Huis Gelderland van Moviera. De ondertiteling is ”aanpak huiselijk geweld en mensenhandel”.  De ouderen onder ons kennen misschien de Paulastichting in Oosterbeek nog. Dat was een opvangplek voor ongehuwde (aanstaande) moeders, later ook een zgn. Blijf van m’n lijf huis.  Inmiddels dus met andere organisaties gefuseerd en gemoderniseerd tot dit Oranje Huis; er zijn er een 4-tal in de regio Utrecht en Gelderland. In Arnhem zijn 31 noodopvangplekken voor vrouwen die met geweld te maken hebben. In het ergste geval kunnen vrouwen hier met “code rood” verblijven. Code rood betekent: “binnenblijven”. In die tijd wordt er een plan van aanpak gemaakt zodanig dat de vrouw (en haar kinderen) weer enige (veilige) bewegingsvrijheid hebben. Dan kunnen ze nog maximaal 6 maanden blijven tot er een stabiele situatie gevonden is. In die noodopvang kwamen in 2023 198 cliënten, 156 kinderen en de gemiddelde verblijfstijd was 7 dagen. Er is ook zgn. ambulante hulpverlening. Immers na de noodopvang en code rood is het de bedoeling dat de situatie rond vrouwen en kinderen zo snel mogelijk genormaliseerd wordt. Dat kan via crisisopvang (in de gemeente van herkomst of juist niet), soms naar vervolgopvang elders of ambulante hulpverlening. Cliënten volgen binnen Moviera soms meerdere analyse- en ambulante trajecten voordat zij uitstromen. Voorbeelden van intensieve ambulante begeleidingstrajecten binnen Moviera zijn: Take A Break, Ouderschap Blijft, Moviera in de Wijk en Samen Geweldloos Verder. Aware is een persoonlijk alarmsysteem voor mensen die te maken hebben met ernstige belaging (stalking) of bedreiging in hun relatie of thuis. Het systeem bestaat uit een GPS, is 24 uur per dag actief en staat rechtstreeks in verbinding met de politie. Ook mannen kunnen beroep op de hulpverlening doen. Er waren in 2023 17 mannen als cliënt en er is een self-support groep Voor meer informatie: www.moviera.nl. Hier staan ook de mogelijkheden voor aanmelding en doorverwijzing. Joop Wikkerink
     
  • Raadsbezoek aan Laborijn
    Maandagavond waren de raden van Doetinchem, Aalten en Montferland uitgenodigd bij Laborijn voor de halfjaarlijkse informatiebijeenkomst. Ook vanuit Aalten waren enkele raadsleden aanwezig. Na de koffie met iets lekkers (verzorgd door de “leerwerk-lijn” Horeca) nam directeur Jeroen Spruit ons mee in een paar ontwikkelingen. Wat bij de invoering van de Participatiewet (in 2015) al voorspeld was dat er een steeds grotere groep mensen met een beperking een beroep doet (via de gemeenten) op de dienstverlening van Laborijn. Dat komt omdat men nauwelijks meer kan instromen in de Wajong (jonggehandicapten) en al helemaal niet meer in de WSW (sociale werkvoorziening). Er komen steeds incidentele bijdragen om de bedrijven als Laborijn ook te helpen zich te richten op die doelgroep. Een tweede ontwikkeling is dat het geld dat het Rijk de gemeenten geeft voor de uitbetaling van de uitkeringen (officieel P-wet-uitkering, in de volksmond: bijstand) zeer onvoorspelbaar is: voor Aalten bijvoorbeeld te weinig en voor Doetinchem te veel om alle kosten van de uitkeringen te dekken. Toch wil Laborijn (en dus de gemeenten) iedere inwoner mee laten doen op de beste plek. Een aantal medewerkers (professionals) werden geconfronteerd met een wisselend aantal beperkingen, talenten, interesses en vaardigheden bij mensen. Daarom hebben ze werkwijze ontwikkeld: Labowijzer genaamd. In een traject van enkele weken wordt gekeken waar de mogelijkheden van mensen liggen. Daarbij is het handig dat deze coaches verschillende achtergronden hebben: psycholoog, fysiotherapeut, arbeidsdeskundige, screener enz. Dus de aanwezigen werden meegetroond naar Hal 8 waar we in de praktijk doken van die Labowijzer. Veel oefeningetjes, sorteerproeven, vragen naar ruimtelijk, administratief en rekenkundig inzicht. Zo moest er een bout uit een stuk hout gedraaid worden met niet passend aanwezig gereedschap; door een combinatie van die gereedschappen (koker, imbus) kon de bout wel losgedraaid worden. Een paar van die oefeningen vielen nog niet mee… Zie de foto’s
     
  • Indringende vragen rond nieuw industrieterrein….
    Een korte voorgeschiedenis en plaatsbepaling In het Regionaal Programma Werklocaties (RPW) is een uitbreidingbehoefte voor Aaltens bedrijventerrein geraamd van 11 ha. Dit RPW is door de meerderheid van de raad begin dit jaar vastgesteld. Alleen CU en PP waren tegen. Er zijn op basis van dit RPW de nodige onderzoeken verricht die uiteindelijk hebben geleid tot het collegevoorstel dat nu voorligt. De eerste was van BCI : Verkenning ontwikkeling nieuw bedrijventerrein kern Aalten, Onderzoek, rapportage januari 2023. Hierin werden 9 potentiële locaties voor een nieuw bedrijventerrein onderzocht. Westzijde Industrieterrein I, Noordzijde Vierde Broekdijk en Zuidwestzijde 4e Broekdijk kwamen als meest kansrijk uit de bus (2,3 en 8 uit de lijst hierboven). BCI deed daarnaast de volgende aanbevelingen± Spoedig aan de slag te gaan met een concrete lijst aan mogelijke compensatiegebieden voor het te kappen bos. Intensiveren van het ruimtegebruik op bestaande bedrijventerrein wordt steeds belangrijker. Het is aan te bevelen om een stevig ambitieniveau te ontwikkelen ten aanzien van toekomstbestendigheid: energietransitie, circulariteit, klimaatadaptatie, biodiversiteit, veiligheid. Vervolgens heeft RoyalHaskoningDHV (RHDHV) een Plan van Aanpak geschreven (concept november 2023, definitieve versie 4 september 2024) waarin de volgende volgorde werd voorgesteld (uit definitieve versie): Ook werd een globale planning opgesteld. Als de raad in 2024 een besluit zou nemen zou de eerste uitgifte van nieuw bedrijventerrein in 2029 kunnen starten. Op basis van het concept Plan van Aanpak is een Haalbaarheidsonderzoek opgesteld door RHDHV waarin voor 5 scenario’s de financiële consequenties globaal zijn doorgerekend (febr. 2024). Dit rapport is vertrouwelijk met het collegevoorstel aan de raad gestuurd, ik kan dus geen informatie hieruit delen. Op basis hiervan is het eerdergenoemde concept Plan van aanpak definitief gemaakt (sept 2024), heeft het college haar voorstel uitgewerkt en zijn er nadere financiële doorrekeningen gemaakt door Urban Reality (ook vertrouwelijk). Ook na aanpassingen in de berekeningen blijkt de ontwikkeling niet kostendekkend mogelijk te zijn. Afhankelijk van de nog te kiezen uitwerking in welke gebieden precies worden ontwikkeld is het tekort groter (tot 1,7 miljoen) of kleiner (450.000, -). Uit Raadsmededeling 168-2024: De raad wordt nu een besluit voorgelegd met de volgende onderdelen: Kennis te nemen van de locatiestudie ‘Verkenning ontwikkeling nieuw bedrijventerrein kern Aalten’ van adviesbureau BCI; In te stemmen met de ontwikkeling van het gebied ten zuidwesten van het bestaande bedrijventerrein en ten noorden van de Keizersbeek tot nieuw bedrijventerrein bij de kern Aalten; In te stemmen met het plan van aanpak ‘Uitbreiding bedrijventerrein Aalten’ van RoyalHaskoningDHV. Het benodigde voorbereidingskrediet van € 600.000 beschikbaar te stellen. De beeldvorming was vorige week. De publieke tribune zat vol met inwoners en omwonenden die – uiteraard- grote moeite hebben met het plan. Opvallend was dat de enige inspreker die vóór het voorstel was, de IKAD, het argument ‘werkgelegenheid’ niet van toepassing vond (er is nu al een tekort aan personeel); extra ruimte is vooral nodig voor robotisering. En i.v.m. de niet optimale bereikbaarheid van het nieuwe terrein was ‘locatie 9’, bij Varsseveld volgens hem ook best een geschikte optie. Het debat tussen de fracties was dus afgelopen dinsdag tijdens de Oordeelvorming. Onze inbreng in de eerste termijn: Uitbreiding Bedrijventerrein “Voorzitter: we denken dat het voorstel nog niet rijp is voor besluitvorming. Er zijn nog te veel open vragen en teveel risico’s om zo’n ingrijpend besluit – met grote onrust in de buurt, een uitwerkingsbudget van maar liefst 600.000,- – op dit moment te kunnen nemen. Ik wil dit kort toelichten. Is de behoefte aan nieuw bedrijventerrein wel zo groot? Begin vorig jaar hebben we onze bezwaren bij het RPW al aangegeven. Zowel in de provinciale Prognose Werklocaties als in het RPW (regionaal Programma Werklocaties) is uitgegaan van EIB-scenario Hoog. Heel mager gemotiveerd. Scenario Laag zou uitkomen op een halvering van de behoefte. De krapte op de arbeidsmarkt zal de groei-behoefte sterk beperken. Automatisering en robotisering is weliswaar een oplossing daarvoor, maar hiervoor zijn weer nieuwe, hoogopgeleide, gespecialiseerde vakmensen nodig die je niet 123 naar Aalten trekt. De Stecgroep[1] stelt dat de intensiveringspotentie op bestaande bedrijventerreinen 5-20% is. Als we 10% aanhouden dan betekent dat voor Aalten 10% van 140 ha = 14 ha potentiële extra ruimte. We zouden deze potentie eerst nader onderzocht willen zien. (Discussie 1) (Temeer doordat er nu meerdere panden te huur of te koop staan en er dus blijkbaar ruimte is.) Voor de goede orde: we begrijpen dat er voor zo’n intensiverings-operatie ’schuifruimte’ nodig is. Uiteraard denken we daarin graag mee. We missen een integrale afweging. Het lijkt er nu sterk op dat de we als gemeente alleen belangen van het bedrijfsleven volgen en in de modus staan van: “u vraagt, wij draaien”. We kunnen echter ‘de economie’ niet langer loszien van de sociale basis en de ecologie. Groeien kan niet oneindig. Er zijn grenzen aan de hoeveelheid arbeiders, grondstoffen, afval, beschikbare energie, en vooral ook: beschikbare ruimte. Landbouw en natuur, en daarmee voedselzekerheid, komen ernstig in de verdrukking als we door blijven gaan met het bouwen van nieuwe gebouwen, nieuwe wegen, parkeerterreinen etc. Het is de vraag of die groei wel zo slim is, of het allemaal wel kán. Moeten we niet de omgevingsvisie afwachten omdat daarin die integrale afweging wordt gemaakt? (Discussie 2). Enkele onderdelen van die integrale, bredere blik zijn nogal urgent. Ze zijn ook al aan de orde geweest in de beeldvorming. Dit zijn m.n.: Water en bodem sturend. Dit is inmiddels een belangrijk uitgangspunt in de ruimtelijke ordening, maar komt in het collegevoorstel niet aan de orde. Het plangebied ligt laag en toch is het Waterschap nog niet geconsulteerd. Wat als deze straks zegt dat het niet kan? We willen graag voorafgaand aan het besluit een oordeel van het Waterschap. (Discussie 3) Bereikbaarheid. Er wordt simpelweg gesteld dat vrachtverkeer en werknemers via Rondweg Zuid het nieuwe bedrijventerrein kunnen bereiken. Maar dat betekent voor velen een omweg en leidt onherroepelijk tot ongewenst sluipverkeer via de Nijverheidsweg. Moet de rondweg niet doorgetrokken worden naar de N318? En kan dat wel? Misschien wordt dan locatie 9 bij Varsseveld wel interessanter. We willen dat hier eerst duidelijkheid over komt voordat we besluiten over de uitbreiding op deze locatie. (Discussie 4) Financiën. O.a. het bereikbaarheidsprobleem is niet meegenomen in de financiële doorrekening. Ook zijn enkele posten rooskleurig ingevuld. Er is nu al een tekort berekend en dat wordt ongetwijfeld groter. Ik ga ervan uit dat de meerderheid van de raad vindt dat de belastingbetaler daarvoor niet mag opdraaien. Dat betekent een hogere verkoopprijs. Is het terrein dan nog steeds interessant voor bedrijven? Of blijft de helft braakliggen? Mede door waarschijnlijk een te hoog ingeschatte vraag. Met extra tekorten voor de gemeente als gevolg? Graag willen we inzicht hierin.(Discussie 5) Samengevat: behoefte (d.w.z. koopkrachtige behoefte), waterschap, bereikbaarheid en financiën vormen flinke risico’s. Deze zijn zo groot dat we op dit moment geen verantwoord besluit kunnen nemen. Zoals ook het rekenkamer-rapport over de Westrand-ontwikkeling[2] adviseert, willen we graag een degelijke risicoanalyse voordat we een go/nogo besluit nemen. (Discussie 6). Tenslotte: het Bos. We zijn in principe voorstander om het bos te handhaven. Om redenen van koelteplek, CO2-opvang, biodiversiteit en om het belang van Lintelo 12. Dat daarvoor het nodige onderhoud in dat bos moet plaatsvinden is duidelijk lijkt ons, want de ecologische waarde kan flink opgekrikt worden. Mocht handhaven om welke redenen niet mogelijk zijn dan wil PP dat de herplant-norm flink opgehoogd wordt. Het duurt nu zeker 20-30 jaar voordat de beoogde CO2-compensatie wordt gerealiseerd.” Bert [1] Feiten en cijfers bedrijventerreinen in Nederland, Stec groep, 12 april 2023. [2] Eindrapport ONDERZOEK BESTEMMINGSPLAN WERKLANDSCHAP AALTEN-WEST ; TERUGBLIK MET HET OOG OP DE TOEKOMST. Rekenkamerrapport 28 januari 2014.
     
  • Eerlijk gesprek over ‘respect”.
    Wat een geweldig, open en eerlijk gesprek! Zo kan het dus ook. Op vrijdagmiddag hadden Hans te Lindert en ik maar liefst 18 mensen te gast in het sfeervolle grand-café vanEstinea in Aalten. Mensen met verschillende achtergronden: oud en jong, arm en rijk, Nederlanders met een migratie-achtergrond; import-Achterhoekers en “autochtonen”, mensen met een lichamelijke beperking en leden van “Samen Sterk”, vrijwilligers bij Figulus.. Met als bezielend gespreksleider Henkjan Kok. Wat is voor jou respect?; respect begint bij begrip en openstaan, luisteren en de mens zien achter afkomst, beperking, of situatie. Wij als wethouders luisterden. (moeilijk hoor). We deden dit omdat deze week het “De week van respect” is. We weten na dit gesprek zeker: respect is geen kwestie van 1 week. We hebben suggesties meegenomen die we in ons gemeentelijk beleid gaan doorvoeren. En we willen graag in gesprek blijven! Estinea bedankt voor jullie gastvrijheid. Alle gespreksdeelnemers bedankt voor jullie persoonlijke verhalen! Zo kan het ook! (foto’s met toestemming genomen.) Ik kan het niet laten zo trots te zijn op de inwoners van onze gemeente die in het huidige verharde klimaat van intolerantie, populistisch gescheld en grove beledigingen aan het adres van hele groepen, het aandurven om eerlijk en open met elkaar in gesprek te gaan. Dat moeten we vaker doen. (foto gemaakt door Hans te Lindert)
     
  • Ervaringsdeskundigen zetten stap vooruit
    Over ervaringsdeskundigheid gesproken. Maandagavond kwam de groep mensen die vanuit hun eigen situatie heeft meegedacht over bestaanszekerheid, armoedebeleid en gemeentelijke maatregelen naar de beeldvormende raadsvergadering. Daar waar de groep in anonimiteit begonnen was, waren zij nu allemaal aanwezig, een stap naar voren en deelden drie woordvoerders van hen hun ervaringen met de aanwezige raadsleden. En dat maakte indruk. Opvallend was ook de eerlijkheid van de raad: voor ons is armoede eigenlijk een ver-van-m’n-bed-show. De woordvoerders van de groep gaven aan dat juist het groepsgesprek hen sterker gemaakt heeft en dat er daardoor een soort sterk groepsgevoel is ontstaan van: je staat er niet alleen voor. Het zou erg mooi zijn als zo’n groepsgevoel als leidend principe ook in ons beleid een plaatsje zou krijgen. Geen beleid zonder inbreng van ervaringsdeskundigheid. Verantwoordelijk medewerker voor dit beleid Christel Sloetjes gaf in heldere bewoordingen aan waar en hoe rekening is gehouden met de opvattingen en aanbevelingen van de expert-groep. Opvallend is dat deze niet alleen de gemeente betreft, maar eigenlijk alle instellingen die met deze problematiek te maken hebben: Laborijn, de Woonplaats, Figulus en de scholen. Een punt waar we ons steeds weer het hoofd over breken: hoe komt de informatie en steun terecht op het juiste moment bij mensen die het nodig hebben. Het blijkt niet genoeg te zijn om allerlei maatregelen of instrumenten te hebben, maar juist om ze op de plek te krijgen is lastig.
     
  • Topdag bij Europees Parlement in Brussel
    Het kostte veel voorbereidend werk, maar donderdag om 6.30 uur vertrok toch een bus vanuit Bredevoort via Bocholt naar Brussel. Aan boord: 17 Duitse en 31 Achterhoekse geïnteresseerden in Europese politiek. Doel: een bezoek aan het Europese parlement, een ontmoeting met een parlementariër en vragen stellen aan een journalist. Daarom heen informatie over Europa via “een college in de bus” en een bezoek aan het prachtig nieuwe Huis van de Europese Geschiedenis in het Leopoldpark. Organisatie: Europe-Direct in Bocholt en de “Meet-up-werkgroep” van de Koppelkerk in Bredevoort (waar ik op persoonlijke titel in zit). De rit begon al snel vertraging op te lopen met de files in het Ruhrgebied. We doodden de tijd met kennismakingsspel en een kennisquiz via de mobiele telefoon. Dr Siebo Janssen, Europa-deskundige werkzaam bij de Universiteit van Bochum, stapte op in Herkenrath en gaf tot in Brussel een zeer deskundig en boeiend betoog over ontstaan van de Europese samenwerking èn over de werking van het hele Europese circus met in de hoofdrol de Europese Commissie, het Europees Parlement en de Euro-toppen met regeringsleiders. Door een verkeerschaos in Brussel vanwege een staking van de taxichauffeurs kwamen we anderhalf uur te laat aan de Wiertzstraat bij het Europese Parlement. Tijdens de lunch vertelde Tine Strik, Europarlementariër voor De Groenen (GL-PvdA) over haar rol als “waakhond” in een commissie die de rechtsstaat in Hongarije moet volgen. Kysia Hekster, NOS correspondent kwam even langs en vertelde mooie, maar ook echt ongelooflijke verhalen hoe de media vorige week in Hongarije behandeld werd en het “voorrecht” dat zij kreeg om premier Schoof te interviewen. Daarvoor hadden we een leuke rondleiding in het parlement gehad met een uitleg van een Nederlandse gids met Duitse vertaling door Siebo. Na weer uitgebreide veiligheidschecks (dat is toch wel heel opvallend in Brussel) hadden we een krap uurtje om in het huis van de Europese geschiedenis een audiotoer van minimaal 1,5 uur te volgen. Dass klappte nicht. Een aanrader dat gloednieuwe museum met geavanceerde snufjes. Er was nog tijd voor een koffie of Belgisch biertje op het Luxemburgplein, waarop we ons weer in de file stortten richting Venlo, waar de hongerige magen nog gevuld moesten worden. Aankomsttijd Bredevoort: 23.30 uur. In de groepsapp, de gesprekken op straat en in de bus was het een en al bewondering en lof voor dit initiatief. Echt voor herhaling vatbaar.

Deel deze inhoud