Redactie, 1 september 2023
In de maanden juli en augustus organiseerde de Progressieve Partij een serie zomeravond-fietstochten. Steeds met een bestemming waar iets interessants te zien of te horen is. Hierbij een verslag voor de deelnemers. Met nog eens een korte route-beschrijving om de tocht nog eens na te fietsen.
Doel.
De bedoeling va deze fietstochten is drieledig.
Als lokale Progressieve Partij zijn we trots op onze mooie buitengebied en willen graag aan anderen laten zien dat er mooie paadjes, wegen en plekjes zijn. Dus we organiseren deze “uitstapjes” voor iedereen: localo en toerist, progressief en conservatief, geel, bruin, zwart en wit.
We willen graag de verbinding maken met de discussies over beleid in de raadzaal en de praktijk op straat, op het land en bij organisaties. Hoe werkt het beleid nu in de praktijk uit.
En eerlijk is eerlijk: we vinden het leuk om iets te doen en kunnen eigenlijk ook het nadenken en inspiratie opdoen over politiek niet zo lang missen.
Lessons learned.
Bij elke bestemming hadden we een bedoeling. Hebben we iets opgestoken, iets geleerd en moeten we –politiek bezien iets met dat geleerde. Moeten we misschien raadvragen stellen, discussie aanwakkeren of anderszins de bezochte initiatieven ondersteunen. Hieronder een overzicht. Niet compleet.
Bij het bezoek aan Activiteitenboerderij Rutgers was de verzuchting: dit zou iedereen die met zorg te maken heeft, erover moet beslissen eens moeten zien. Ook wierp het bezoek de vraag op of en hoe alle regels en wetten soms niet een belemmering zijn, elkaar tegenwerken, in plaats van het beste voor de inwoners te betekenen.
Bij het bezoek aan de Welsker in De Heurne, maar nog meer bij het bezoek aan de moderne woning aan de Legtersdijk, is de vraag: hoe kunnen we bij restauraties en nieuwbouw in het buitengebied duurzaam en liefst circulaire bouwen. De bouw zal moeten innoveren. Architecten en opdrachtgevers kunnen daarbij voorop lopen.
De gesprekken met de Syrische cultuurverbinders in het boekencafé van de Koppelkerk legden nog weer eens de nadruk op tweezijdige integratie. We zullen als samenleving in gesprek moeten met andere culturen en ze ook de tijd geven om aan onze cultuur te werken. Samen eten is altijd een wondermiddel.
De vraag die na het bezoek aan “de Nieuwe Bodem” blijft hangen is: zorgt een dergelijk concept van regeneratieve landbouw voor een mogelijke en noodzakelijke transformatie van de landbouw in het buitengebied. We vinden het in elk geval de moeite waard om dit soort initiatieven te blijven steunen.
Het bezoek aan het project “zon op dak” aan de Tolhuisweg drukte ons weer op de feiten van de bureaucratie, het wispelturige gedrag van de overheid en dat het daarom bijna onmogelijk is met een sluitende “business-case” voor zon op dak te komen. Daar komen de afzet- en netcongestieproblemen nog bij. Optimistischer is het verhaal van de resultaten van biodiversiteit. Dat kunnen we via de gemeente ook ondersteunen.