Dinsdagavond kwam de raad voor de laatste keer dit vergaderseizoen in de raadzaal bijeen. Die wordt in de vakantie verbouwd en er komt een nieuw beeld- en geluidsysteem. De raad ging vlotjes door een paar belangrijke financiële stukken heen: de jaarrekening en bijbehorende rapportages van Laborijn oogstten veel waardering. De jaarrekening en de voorjaarsnota alsmede de kadernota (kaders voor de begroting 2026) voor de gemeente Aalten leverde niet veel spannende discussie op. Natuurlijk had iedereen z’n stokpaardjes. Zo vond BBB dat er maar weinig gebouwd was. Populistische praat, want wethouder Kok gaf aan dat Aalten van de Achterhoekse gemeenten juist het meeste gebouwd had en dat er nog veel plannen in de pijplijn zitten. Sommige fracties maakten complimenten over de (financiële) situatie in het sociaal domein. Dat vind ik natuurlijk prettig, maar ik laat altijd wel wat winstwaarschuwingen horen: de vergrijzing zet keihard door dus het beroep op WMO stijgt. De begeleiding en ondersteuning van jongeren in het kader van de jeugdwet is dankzij de scherpe aanbesteding financieel gunstig uitgepakt, maar vooral gunstig omdat er meer hulp in de sociale basis geleverd wordt en niet in dure en lange trajecten in instellingen. Maar ook hier stijgt het aantal hulpvragers. Immers een groot deel van onze jeugdigen heeft het niet makkelijk.
Een beetje een theoretische discussie ontstond rond het plan Broock (Slingeplas). In hun ijver om stemmen te winnen in Bredevoort en te laten zien dat ze het beste voor hebben met dit plan, dienden CDA en BBB (ongebruikelijke combinatie) een amendement in om een aparte bestemmingsreserve voor de Slingeplas in te voeren. Ontraden door het College omdat een financieel tekort altijd uit de algemene reserves kan of door versoberingen in het plan. Maar nee, er moest echt wel aan Bredevoort duidelijk gemaakt worden dat deze twee partijen het beste voor hadden met dit plan. Het amendement haalde het omdat deze twee fracties de meerderheid hebben.
Weer een situatie waarin de CDA-fractie dwars tegen de opvatting van hun eigen wethouder, die van het college en de rest van de collegevormende partijen ingaat. Zonder goede argumentatie, alleen voor de kiezers. Daartegen over stond een motie van D66 die gesteund door PP toch eerst een duidelijke risicoanalyse van het project wilde voordat er een schop de grond in kon. Niet alleen financieel maar ook vragen als: worden de huizen wel in het voorgestelde tempo verkocht, hoe zit het met de eisen van waterschap, wat als het water spelbreker is, kunnen er voldoende huizen in de sociale huur gebouwd worden? Wethouder Kok overtuigde de indieners dat deze risico’s allemaal aan bod komen en in kaart gebracht worden gedurende het proces; dat kan bijgestuurd.
Dat was voldoende en de indieners trokken de motie terug. Zo kan een motie toch z’n werk doen: een aanscherping van het proces en toezegging dat risico’s in beeld komen om het plan steeds haalbaarder te maken.
Grappig was de discussie tussen CDA/BBB aan de ene kant die zo’n risicoanalyse niet nodig vonden; er waren nauwelijks risico’s: ze hadden alle vertrouwen in Bredevoort. Maar aan de andere kant wel een bestemmingsreserve wilden vormen om de eventuele tekorten en risico’s af te dekken. Zo zoekt ieder z’n argumenten om maar aan te geven dat men achter Bredevoort staat in het licht van de komende verkiezingen. Voor mij o.a. als deelnemer in het college is van belang dat er voldoende sociale woningbouw komt in het plan, vooral levensloopbestendig. Daarmee lossen we de vraag voor een deel op. Aan dure villa’s voor rijkaards hebben we niks.
Joop Wikkerink