Woensdagmiddag in een volle Jacobskerk te Winterswijk nam Joris Bengevoord afscheid als burgemeester van Winterswijk. De destijds jongste burgemeester van Nederland, maakte 8,5 jaar vol. Bij zijn afscheid waren er vele lovende woorden, onderstreept met een koninklijke onderscheiding; door een van de speechers consequent “medaille” genoemd. Hij werd nogal geprezen. Zie onderstaand artikel uit de Gelderlander.
Joris Bengevoord neemt afscheid met een lintje, een beeldje en warme woorden: ‘Niet iedereen was direct overtuigd’ Of Joris Bengevoord een geliefde bestuurder is? Afgaand op de mooie woorden en het oorverdovende applaus tijdens zijn afscheid kan het antwoord daarop volmondig ‘ja’ zijn. Bengevoord stopt over enkele dagen als burgemeester van Winterswijk, met een ridderorde op zak.
Woensdagmiddag en -avond staat alles in het teken van dat afscheid. Familie, vrienden en tal van bestuurders uit de Achterhoek en Duitsland verzamelden zich in de Jacobskerk om stil te staan bij het vertrek van Bengevoord. Per 1 oktober wordt hij de nieuwe dijkgraaf van Brabantse Delta.
Bengevoord de communist
„Wat moet Winterswijk toch met zo’n communist?”
Wethouder Gosse Visser kreeg bij de aanstelling van Bengevoord bijna 8,5 jaar geleden een verontrustend telefoontje van een inwoner. „Toen in 2017 bekend werd dat Winterswijk een 32-jarige burgemeester van GroenLinks zou krijgen, was nog niet iedereen direct overtuigd”, vertelde Visser. Ook Bengevoord, op dat moment de jongste burgemeester van Nederland, zou zich in het begin hebben afgevraagd wie er op zijn komst zat te wachten. Visser gaf woensdag antwoord op die vraag. „Heel Winterswijk.”
Naar de nonnen
Allerlei sprekers schetsten tijdens de afscheidsbijeenkomst een mooi portret van Bengevoord, die vooral bekend zal blijven als de burgemeester die de grensoverschrijdende samenwerking opzocht. Om dat voor elkaar te krijgen, zat hij een week lang bij de nonnen in Vught. Daarna kon het netwerken beginnen.
Volgens Kai Zwicker, districtbestuurder van Kreis Borken, was de rol van Bengevoord op het gebied van de Nederlands-Duitse samenwerking niet te onderschatten. „Vele duizenden mensen werken in het buurland, zijn er getrouwd of hebben er vrienden. Dat moeten we koesteren. Berlijn en Den Haag moeten dat niet veranderen. Daar heeft Joris een zware stem in gehad.”
Winterswijk verliest ook een benaderbare burgemeester, die soms ongeduldig was en in moeilijke situaties humor niet schuwde. Volgens Oost Gelre-burgemeester Annette Bronsvoort was hij de meest attente bestuurder in de Achterhoek.
En hij was altijd op de hoogte. „Zelfs de politie kreeg het niet meer voor elkaar om hem als eerste te informeren bij een calamiteit.”
Wat ook steeds terugkomt, is de bewondering voor Bengevoord wanneer hij niet in functie was en dus een gewone sterveling was. Dan kon je de burgemeester in een hoodie of met pet of korte broek in het Winterswijkse centrum aantreffen.
Grote verrassing
Daniël Wigboldus, commissaris van de Koning in Gelderland, kwam met de grootste verrassing van de dag. Hij benoemde Bengevoord tot ridder in de Orde van Oranje-Nassau, vanwege zijn verdiensten voor Winterswijk en daarbuiten. Ook ging de 41-jarige Bengevoord naar huis met een bronzen beeld, gemaakt door oud-Winterswijker Jan te Kulve.
Nostalgisch affiche.
Het is inmiddels een bescheiden traditie geworden. De wethouders uit de Achterhoek van GroenLinks-PvdA huize maken altijd een soort nostalgisch, liefst socialistisch affiche voor een afscheidnemende collega.
Dit keer viel de keuze op een poster waarin afscheid genomen werd van Barack Obama als president van de VS. “Yes we did” was de titel. Beetje overdreven misschien. Vonden wij toch ook wel op Joris slaan.
Joop Wikkerink